ه. الف. سایه؛ او که شعرش مرهم و دواست

روزنامه‬ سازندگی‬ – مریم مینایی: در زمانه عسرت و دلتنگی، شعر سایه مرهم است، دواست، آفتابی است بی‌گزند و گسترده. جان را به آشوب می‌کشاند و قرار می‌دهد. چشم را به اشک می‌نشاند و لب را به خنده. می‌میراند و زندگی می‌بخشد. جمع نقیضین است. امیرهوشنگ ابتهاج، شاعر زنده راستینِ به جان دردمند ماست. «ما»