روحانیت ، روحانیون ، طلاب

چنان که از متون مراجع عظام فهمیده می شود، آیت الله به چنان مرتبه ای رسیده بود که او را از «اساطین حوزه»، «بهترین فقهای عصر»، «خدمتگزار دین و مذهب»، « حسنات دوران»، «ارکان حوزه» و صاحب آثار « فقهی و کلامی» نامیدند  و فقدانشان را حضرت آیت الله سیستانی «خسارتی عظیم» برشمردند. اما مایلم

حجت‌الاسلام ابوالحسن شریف طبرستانی از اساتید پیشکسوت حوزه علمیه تهران، روزگذشته پنجشنبه ۱۴ بهمن‌ماه پس از عمری مجاهدت علمی و تبلیغی، دار فانی را وداع گفت. آن مرحوم دروس حوزوی را در مدارس علمیه آیت الله مجتهدی (ره) و مروی تهران تدریس می‌کرد. مدیریت حوزه علمیه استان تهران در اطلاعیه‌ای، ارتحال این استاد پیشکسوت را به اساتید،

آن ها به‌ اختیار و انتخاب، از آن پیروی می‌کردند و یا بی‌آن‌که احکام و فرامین دینی را نظراََ رد و طرد کنند، گاهی در عمل، به آن پایبند نبودند؛ گرچه عدم پایبندی به برخی احکام دینی، در آن‌ها حسی از گناه ایجاد می‌کرد، اما آن را چیزی از جنس تمرّد در برابر خداوند برنمی‌شمردند.

1. آیت الله صافی، هم در  این تجربه ها درگیر بود و هم به خوبی آنها را به خاطر داشت و از آنها عبرت گرفت. ایشان همواره با ایده روشن و استوار از کنار آن تحولات عبور کرد و به هیچ روی خود را تسلیم فضاهای تهدید یا تطمیع نکرده دامنش را آلوده نساخت و با

به گزارش خبرآنلاین به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت الاسلام حمیدرضا ارباب سلیمانی شب گذشته به نمایندگی وزیر ارشاد به عیادت آیت الله شمس الدین محمد مجتهدی نجفی رفت. وی در حاشیه این دیدار در بیمارستان بانک ملی، آمادگی این وزارتخانه را به منظور هرگونه کمک در پیشبرد روند درمان این

١. بر اساس مبانی اعتقادی شیعه عمود خیمه هدایت و شریعت، حجت معصوم خداوند (پیامبر یا امام) است و درعصر غیبت این خیمه با انکسار و ابهامات و اختلافات مواجه می شود و امر هدایت به نحو درست و تام صورت نمی پذیرد و اتمام حجت خداوند بر انسانها ناتمام می ماند. (عصر حیرت) ٢.

شفقنا نوشت: آیت‌الله مجتهدی نجفی از فقهای عظام و مدرسین قدیم حوزه نجف به علت کسالت جسمی در بخش آی سی یو بیمارستانی در تهران بستری است. این حافظ و مفسر قرآن کریم و نهج‌البلاغه، شاعر و نویسنده و ادیب توانمند و مسلط به شعر و هنر فاخر فارسی و عربی، موسس و طراح برخی از

تقریباً در همه‌ی جلسه‌های انجمن این نگرانی را آشکار می‌کرد و می‌گفت که دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان از این برنامه‌ها استقبال نمی‌کنند. ما هم تلاش می‌کردیم برای افزایشِ کِششِ برنامه‌های مذهبی کاری بکنیم ولی چندان موفق نبودیم. همان موقع هم می‌دانستم که مسئله ریشه‌دارتر از تغییر محتوا و یا روش برگزاری مراسم‌هاست؛ آنقدر که با

در سال‌های اخیر برخی فن‌آوری‌ها، امکان‌ها، فرصت‌ها، و فضاهای بیشتری برای کسب شهرت فراهم کرده‌اند که برای مثال اینستاگرام یکی از آنهاست. بی‌پایه نیست اگر گفته شود که تحولات شهرت در جوامع را می‌توان به قبل و بعد از اینستاگرام تقسیم کرد. نگارنده این سطور در نوشته‌های قبلی خود همواره از فراگیری تدریجی ولع شهرت در

همان وقت گفتم: ببخشید تا به حال مردم روستا، چگونه رفتار می‌کرده‌اند که نیازی به خانه عالم نبود؟! چرا تا پیش از این وقتی عالمی وارد ده می‌شد، نیازی به خانه عالم نبود. چرا نبود؟ توضیح می‌دهم. افزون بر آن وقتی خانه عالم درست کردید، لابد بایست به فکر ناهار و شام عالم و نگهداری