روابط تهران-مسکو که در چند سال اخیر با تحولات شگرفی روبه‌رو شده، ایران را خواسته و ناخواسته به یکی از متحدان روسیه تبدیل کرده است. این تحول در وهله اول ریشه در عامل نظری نگاه ایران به غرب و به‌ویژه آمریکا دارد که با وجود گذشت بیش از چهار دهه و دگرگونی در مناسبات بین‌المللی
صدر و آنچه جریان او خوانده می‌شود، تنها یکی از بازیگران صحنه بلاتکلیف عراق هستند که هنوز میان آنچه هست؛ آنچه می‌خواهد و آنچه به درستی باید باشد، راه گم کرده‌اند. مسئله اصلی امروز عراق نه رقابت طایفه‌ها، اقوام و پیروان مذاهب، بلکه نداشتن پاسخ برای مطالبات فزاینده‌ای است که چهار سوی این کشور را
پس از شکست داعش در عراق و سوریه، ترکیه تاکنون دو مرتبه به کردستان سوریه حمله کرده و شهرهای ادلب و منبج را با عنوان گسترش کمربند امنیتی و مبارزه با تروریسم تصرف کرد. ترکیه نشان داده است که در صورت نبود تهدید و مانع جدی علیه ورود به خاک کشورهای همسایه، ابایی از حمله
پس از شکست داعش در عراق و سوریه، ترکیه تاکنون دو مرتبه به کردستان سوریه حمله کرده و شهرهای ادلب و منبج را با عنوان گسترش کمربند امنیتی و مبارزه با تروریسم تصرف کرد.ترکیه نشان داده است که در صورت نبود تهدید و مانع جدی علیه ورود به خاک کشورهای همسایه، ابایی از حمله هوایی
چرا که اساسا ترکیه خود یکی از کشورهای عضو ناتو است و در آن جبهه تعهد داشته و حتی قوی‌ترین نیروی نظامی زمینی ناتو از آن این کشور است. لذا اساسا این فرض اشتباه است که جبهه شرق و غرب ایجاد شود یا در قبال کشورهای عرب منطقه تحرکاتی صورت پذیرد. همان‌طور که شاهدیم روسیه
ابوالفضل خدائی: با آغاز جنگ اوکراین، تحرکات دیپلماتیک در سطح بین المللی افزایش یافته است و جهان وارد صف بندی های تازه ای شده است. در این بین خاورمیانه به عنوان یکی از حوزه های مهم در حوزه انرژی نگاه ها را به سمت بازیگران فرامنطقه ای جلب کرده است. سفر جو بایدن به منطقه
حضور «ولادیمیر پوتین» و «رجب‌طیب اردوغان» در تهران از دو بابت می‌تواند دارای اهمیت باشد؛ نخست جنبه نمادین آن پس از اجلاس ریاض و دوم؛ ماهیت حضور دو مقام کلیدی و تأثیرگذار در تحولاتی که اکنون نه تنها منطقه خاورمیانه، بلکه اروپا و جامعه جهانی را تأثیر پذیر از خود کرده است. حضور- به ویژه-
ابوالفضل خدائی: در حالی که با سفرهای دیپلماتیک اخیر و از سرگیری مذاکرات در دوحه بین طرف ها امیدها برای احیای برجام افزایش یافته بود، این مذاکرات بدون دستیابی به پیشرفت ملموسی پایان یافت و به گفته مذاکره کننده ارشد کشورمان زمان و مکان دور بعدی گفتگوها در حال نهایی سازی است. با وجود نیاز
جغرافیا و انرژی امتیازات پرشمار و فرصت‌های طلایی در اختیار ما قرار می‌دهد و داده است. اما بپذیریم که بهره گیری از آن به هیچ وجه بی مخاطره و ساده نیست. فرصتی دایمی و همیشگی هم نیست. رقبا و دشمنان پرتعدادی که در همین منطقه یا ورای آن قرار دارند، از ورود ایران به قلب
به گزارش هوشمند نیوز، کورنلیوس آدباهار و اولیویا لازارد، در مقاله ای برای اندیشکده کارنگی نوشتند: ایران بیش از ۲۰۰ کیلومتر مکعب از کل ذخیره آبی اش را در طول دو دهه گذشته از دست داده و سطح آبهای زیرزمینی تا حدود ۲۸ سانتیمتر در سال به طور متوسط کاهش یافته است. ایران همچنین در
