[ad_1] در منابع تاریخی، سال ولادت حضرت زینب(س)، پنجم یا ششم بعد از هجرت نقل شده است. در روایتی داریم که هنگام ولادت بانوی کربلا، جد بزرگوارش، حضرت ختمی مرتبت(ص)، توجه همگان را به جایگاه بی‌بدیل دختر امیرالمؤمنین(س) جلب فرمود و همه را به رعایت احترام او، سفارش کرد و در مقام مقایسه، حضرت زینب(س)
[ad_1] در آثار اندک خاورشناسان رویکرد های متفاوتی در مورد حضرت زینب(سلام الله علیها) دیده می شود. باآنکه درباره مسائل فرعی و جزوی سخن گفته اند. برخی دیگر به اجمال برگزار کرده اند و گروهی دیگر مطالبی گفته اند که به دلیل عدم مراجعه به منابع اصیل و معتبر یا در موارد معدود غرض ورزی‌های
[ad_1] یکی بحث ایمان و تقوای ایشان و یکی بحث علم و دانش ایشان بود که در حقیقت علم و ایمان این شخصیت دینی و مذهبی ایشان را ساخت. در کنار این دو عنصر ، عنصر انقلابی گری این حضرت بود که در داستان کربلا، خودش را متجلی کرد و حضرت زینب(س) به عنوان قهرمان در
[ad_1] این روز را روز پرستار می نامند و علت نام گذاری این روز به نام «روز پرستار» این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم نگهداری و تبلیغ از نهضت حسینی را
[ad_1] تحلیل حوادث و شخصیت رهبر این نهضت و سجایای انسانی‌اش و نیز بانوی اول انقلاب حسینی، کاری است بس دشوار و برای این بنده ناتوان مستحیل. از این‌رو بر آن شدم همچون گذشته این موضوع را از دیدگاه مسیحیان دلداده و عاشق، واکاوی نموده و نقش حسین(ع) و زینب(س)، این دو مظهر مقاومت و
[ad_1] هیچ‌کس در آن لحظه که همه هستی می‌شکست و همه ذرات می‌گریستند و پشت آسمان خمیده‌تر می‌شد، عجز و ضعف در سیمای زینب ندید. آنگاه نیز که در حریق حرم، کودکان سرگشته را به آرامش آغوش می‌کشید تردید و تشویق ـ حتی دمی ـ به حرم امن قلبش راه نیافت. با چهره غبارآلود، پس
[ad_1] این وصفی است که یک شاهزاده قاجاری در 183 سال پیش از این شهر و با همین احساس کرده است.درباره نویسندهکیکاووس میرزا فرزند فتحعلی شاه قاجار در سال 1253 ق به حج رفته و گزارشی از سفر خود را با یک دوره کامل از زیارت نامه های معصومین (ع) و گزارش های مختلفی از
