برای صادق صفایی که از برخی مناسبات اجتماعی و کاری، آزرده خاطر بود

[ad_1] این‌گونه بود که نام صادق صفایی در ذهن من حک شد و بعدتر بازی‌هایش را از جمله در «از کرخه تا راین» دیدم؛ یک بازی بسیار درست، شیرین و موثر و حضوری منحصربه‌فرد که علی رغم کوتاهی نقش و در میان بازیگرانی که برخی‌شان شهرتی بسیار بیش از او داشتند، مانند میوه‌ای رسیده جلب