قدم‌هایش آهسته و کند است. چند قدم برمی‌دارد و نفس‌زنان گوشه‌ای از کوچه می‌ایستد و به دیوار کاهگلی تکیه می‌دهد. او یکی از آخرین بازمانده‌های آهنگری در ندوشن است که کار را از پدرش استاد نعمان یاد گرفته بود اما حالا صدای آهنگری در شهر خاموش شده است. «آهنگری معتبر ده از آنِ استاد نعمان
