محمد علی دستمالی

در روزگار کودکی ما، زندگی سرشار بود از فرصت کشف. بسیاری چیزها شگرف، مسحور کننده، بدیع و جالب توجه بودند. خیلی چیزها و خیلی از آدم ها، به طرز عجیبی «خودشان» بودند. از اشیای دنیای پیرامون ما همچون ساعت، لباس، صندوقچه و رادیو بگیر تا کباب، روغن کرمانشاهی، غذای فروجاو در کاسه های چینی گل

روزگاری دور در تابستان سال ۱۳۷۷ برای یک مدت کوتاه سه ماهه، در تهران زیستم. کارگر بودم. بخوانید شاگرد مغازه. کار، سنگین و زمان بر بود و فرصت اندکی دست می داد برای گشت و گذار و شناختن تهران. تنها چیزی که در خاطرم مانده، رفتن به فرهنگسرای بهمن بود در روزهای آدینه. فرهنگسرایی که

یک استمزاج پیرامونی و خودمانی کرده ام و بسیاری از دوستان و عزیزانی که دیدگاه و نظراتشان برایم ارزشمند و مهم است، این شیوه را پسندیده اند. دوست عکاس و روانشناسی دارم که به زودی، به عنوان تشویق و صله این تیپ یادداشت ها، مرا پیتزایی خواهد داد، بسی شگرف. اما این بار؛ نوشته ام

اکنون، مرا اینجوری، بدون حلقه ازدواج و بی انگشتری می بینید. لیکن، پیش تر چنین نبودم. این که حلقه ازدواج بر انگشت ندارم؛ دو دلیل دارد. اول این که در یک مقطعی، کم کاری تیروئید و تزریق دوز بالای بربری، کاری کرد که فربه شدم و حلقه در انگشت نمی رفت. بعد که اندکی خودمان

عالیجناب! ای دارنده ی سطح بالای هوش تحلیلی و تاریخی! در این غروب اردیبهشتی، از کنار آن درخت تنومند میدانگاهی، ساده مگذر. غافل مشو از شنیدن صدا و استغاثه که با نجوایی آرام می گوید: «شیراز…شیراز…شیراز». اینجا شیراز نیست، تهران هم نیست. می تواند بیروت باشد، یا کرمانشاه، یا چه می دانم حلب. ولی چیزی

چنان ضیافت سطح بالا و درست درمانی شود که حتی اشیا و در و دیوار به سخن آیند و ندا دهند: بله. فرق می کند چه کسی رئیس قوه مجریه باشد. باید حرف و سخن دانشمندان را شنید. هوشیار باشید! این یک حاشیه نگاری دقیق از یک ضیافت علمی است که بر اساس تکنیک “فلاش

از اوستای جراح پرسیده بود: تکلیف چیست؟ برویم روی چاله یا نه؟ طبیب روانه اش کرده بود سوی راسته ی ام.آر.آی گیرها و اکوچی ها و تست ورزش بگیرها و خیلی های دیگر. جواب روشنی نداده بودند. اما قدر مسلم این بود که دواردور، می دانستم نکوحال است و همچنان برخوردار از هر دو آپشن

القصه … از اینجا می آغازم که اینجانب میرزا محمد علی فرزند پدر کوچ کرده ام محمد سعید، از سال ۷۹ به این سو، هیچ نوع گوشت سرخ و سپیدی تناول نکرده و گیاهخوار هستم. البته هرگز به خودم اجازه نداده ام گیاهخواری و پرهیز از گوشت را به دیگران نیز توصیه کنم. درباره فواید

پس از کودتای نافرجام نظامیان وابسته به گولن در ترکیه و همچنین پس از دیدار پوتین و اردوغان، در بسیاری از رسانه ها و محافل سیاسی ما، دو ایده و یا دو قرائت در مورد آینده ی ارتش و آینده ی سیاست خارجی ترکیه شکل گرفت: 1.نظامیان ترکیه به شدت تحقیر شده و توان رزمی