یحیی شمشادیان، در منطقه قصرشیرین متولد شد. تحصیلات ابتدایی و هنرستان را در همان شهر به پایان رساند و با دیپلم برق در سال ۱۳۵۲ در هوانیروز استخدام شد. پس از گذراندن دورههای نظامی و زبان در تهران، جهت یادگیری پرواز بالگرد به دانشکده مرکز آموزش هوانیروز اصفهان اعزام شد. او دورههای پرواز با بالگرد
روزهای مرداد ۱۳۹۶ بود که تصویری منتشر شد از یک جوان ایرانی که در نزدیکی مرز سوریه و عراق توسط داعش اسیر شده بود. تصویری از یک مرد که در حال اسارت با صلابت بود. این آرامش به طرز عجیبی در کلمات و قلب مردم ایران جاری شد. ارتباط آدمها قبل از هر کلامی و
عزیزالله امیریان، یکم فروردین سال ۱۳۴۳ در زنجان متولد شد. او تا سال چهارم دبیرستان ادامه تحصیل داد و دیپلم گرفت. عزیز با پیروزی انقلاب اسلامی به صورت نیمه وقت در واحد تبلیغات و انتشارات سپاه کار خود را آغاز کرد. در سال ۱۳۶۰، برادر بزرگ او به شهادت رسید. عزیز، بار مسئولیت خانواده را
صنمبر توشکا، معروف به حاجیهکلانتر، مادر شهیدان مرتضی سادهمیری معروف به هَلَتی و علیرضا سادهمیری، دارفانی را وداع گفت. شهید مرتضی سادهمیری، سردار بزرگ جبهه ایلام و مهران، قائممقام فرمانده گردان۵۰۲ امام حسین(ع) از تیپ یکم امیرالمومنین(ع) لشگر۴ بعثت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ۲۵ اسفند ۱۳۶۹در ارتفاعات قلاویزان و جهادگر شهید علیرضا سادهمیری نیز در دی سال ۱۳۶۱
اسماعیل بنایی، روز دهم خرداد سال ۱۳۴۳ در استان آذربایجان شرقی به دنیا آمد. او دوره دبستان را در حالی طی کرد که علاقهمند به مسائل مذهبی و قرآنی و نیز شیفته بازی و ورزش بود و با دوستانش فوتبال بازی میکرد و فوتبال را در دوران تحصیل خود نیز ادامه داده و در تیمهای
در بخشی از مقاله «رضا جهانفر» با عنوان «بررسی عملکرد پدافند هوایی در سال آخر جنگ تحمیلی» به سایت «رادار سوباشی» و نقش مهم آن در دوران هشت سال دفاع مقدس اشاره شده است. جهانفر در این مقاله مینویسد: سایت «رادار سوباشی» که در ارتفاعات سوباشی همدان استقرار یافته است، به عنوان یکی از مهمترین
سیداحمد قریشی یکی از جانبازان دوران دفاع مقدس و فرماندهان لشگر فاطمیون، بهدلیل جراحات و عوارض جانبازی ناشی از جنگ، به شهادت رسید. او از اعضای خانواده قریشی است که در دوران دفاع مقدس ۶ شهید داده است. قریشی در طول سالهای دفاع مقدس مجروح و جانباز شد و طی سالهای گذشته، حضوری فعال و
حاج علیاکبر کریمپناه پدر بزرگوار شهیدان والامقام داوود و مجید کریمپناه درگذشت. پیکر این پدر بزرگوار از درب منزل ایشان تشییع و در آستان مقدس محمدهلال (ع) آران و بیدگل و در کنار آرامگاه فرزندان شهیدش به خاک سپرده شد. «داوود کریمپناه» سال ۱۳۴۲ متولد شد و سال ۱۳۶۲ در جزیره مجنون در عملیات «خیبر» به شهادت
پدر این فرمانده شهید روایت میکند: «من آن موقع دامداری داشتم. احمد پس از بازگشت از مدرسه، پیش من میآمد و در کارها به من کمک میکرد. میگفت «نمیخواهم کاری نکرده نانی بخورم!» زیر بار خدمت شاهنشاهی هم نمیرفت. میگفت «من هیچ علاقه ای به خدمت نظام شاهنشاهی ندارم!» تا سال ۵۷ که انقلاب اسلامی
خاطرات این رزمنده و چند بانوی رزمنده دیگر، در کتابی به نام «شهر من در امان نیست» به چاپ رسیده و در دسترس علاقهمندان قرار گرفته است. در بخشی از این کتاب، وی روایت کرده است: «پس از سقوط شهر خرمشهر به آبادان رفتیم و در ساختمانهای مسکونی صدا و سیما ساکن شدیم. من به
