اما باید این واقعیت را برای آن دسته از دوستانی که بر این توهم باقی مانده‌اند که آن شبکه غیر رسمی خیلی محدود و در حد یک سری از جوانان پیگیر فیلم‌های روز جهان باقی مانده توضیح داد که:شبکه غیر رسمی یاد شده اینک دیگر مانند سابق قاچاق تلقی نمی‌شود، بسیاری از آنها جمله «این
شاید به ذهن شما هم این پرسش خطور کند که چگونه ممکن است رسانه‌هایی که به صورت روزانه با ذره‌بین انداختن به چهار گوشه کشور، زیر و رو کردن آمارهای رسمی و غیررسمی، واقع و رویدادهای جامعه و اوضاع و احوال مردم به‌دنبال نقطه‌های خاکستری یا سیاه می‌گردند تا به صورت گسترده به برجسته سازی
کیهان نوشت:پس از کودتای ژوئیه ۲۰۱۶ در ترکیه، دولت اردوغان ۷۷ هزار نفر را بازداشت کرد. ۱۳ هزار و ۵۰۰ نفر محاکمه شدند. ۱۳۰ فرماندار و استاندار، ۲۷۴۵ قاضی و دادستان (توأم با ضبط دارایی و املاک)، ۱۷۵۵ رئیس و معاون رئیس‌دانشگاه، ۳۶ هزار معلم و ۹۰۰۰ کارمند وزارت داخله اخراج شدند. بیش از ۱۰۰
کیهان نوشت:پس از هشدار رسانه‌ها –ازجمله کیهان- نسبت به تبلیغ گسترده یک سریال هنجارشکن و فاقد مجوز در سطح شهر، ادامه این تبلیغات متوقف شد.روز یکشنبه 17 اردیبهشت، روزنامه کیهان نسبت به نصب پرتعداد و گسترده تبلیغات یک سریال نمایش خانگی انتقاد کرد. به این دلیل که این سریال بدون دریافت مجوز نمایش و به
یکی از مصادیق بسیار قابل تامل این ابتذال، رواج سبک زندگی و پوشش نامناسب زنان و دختران در برخی سریال‌های نمایش خانگی است که به شکل زننده و پررنگ در آثار تولیدی آنها دیده می‌شود. امروز شاهد فضا و بستری از فعالیت‌های نابهنجار و غیرقابل تحمل این شبکه‌های نمایش خانگی در برخی از این سکوها
تمرکز شعارها علیه رهبری نیز نشان از هدف گرفتن نقطه قوت و کانون قدرت و اجماع‌کنندگی نظام داشت و حمله‌ای بود که به ضدحمله تبدیل شد و حال و روز وخیم اسرائیل و آمریکا و اروپا گویاتر از هر سخنی است. این تولید قدرت و مدیریت میدان و تبدیل بحران به فرصت، به علاوه شدت
در واقع می‌توان گفت سینمای اجتماعی کنونی ضمن فاصله گرفتن از سینمای اجتماعی چند دهه گذشته و همچنین به دور از واقعیت‌ها و معضلات اجتماعی جامعه، بیشتر از آنکه جامعه‌شناسانه باشد و به فکر ارائه راه‌حل جامعه شناختی برای برون رفت از این معضلات، درگیر مسائل سیاسی و جشنواره‌ای شده‌اند. آنچه ذهن مخاطب سینمای اجتماعی
علی پاداش در سال‌های آغازین دهه چهل شمسی به عنوان خبرنگار شهری به استخدام روزنامه «کیهان» درآمد. او که تا پیش از انقلاب خبرنگار حوزه‌ی شهرداری تهران بود، از جمله اعضای فعال سندیکای نویسندگان و خبرنگاران «کیهان» بود که برای ساخت مجتمع کوی نویسندگان و خبرنگاران بسیار تلاش کرد. به گفته دخترش، علی پاداش مدتی
هنوز فراموش نکرده‌ایم که در نخستین روزهای درگرفتن آشوب‌ها او با انتشار ویدئویی اعلام کرد که صداوسیما حق ندارد حتی یک فریم از آثار او را پخش کند. آن هم در شرایطی که به قول یکی از مدیران سازمان صداوسیما، وی در قراردادی با رسانه ملی برای تولید برنامه «دورهمی» 30 میلیارد تومان دستمزد گرفته
محافل غربگرا نمی‌خواهند ببینند رشته تحولات از دست آمریکا در رفته و خارج از نظم مطلوب او اتفاق می‌افتد. بنابراین انبوه تحلیل‌هایی از این دست را نمی‌بینند: «رویترز: توافق تهران- ریاض، سیلی بر صورت دولت بایدن بود»؛ «یدیعوت آحارنوت: واشنگتن، بار دیگر متحمل سیلی شد»؛ «وبسایت آمریکایی وُکس: توافق تهران-ریاض، نمایانگر خاورمیانه پسا آمریکایی است»؛
