آشنایی با زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی

سعید نفیسی باور داشت برانداختن واژه‌های تازی (عربی)‏ به بهانۀ ایران‏‌پرستی یکی از خیانت‌‏های‏ آشکار و جان‌‏فرسا نسبت به ایران است. به گزارش ایسنا، کسانی که در دو زبان فارسی و تازی دستی دارند و به زبان‏‌شناسی و اشتقاق‏ پی برده‏‌اند و می‌توانند زبان‌های ایرانی را با زبان‌های سامی بسنجند، بدین نکتۀ آشکار می‌رسند که

نگاهی به تاریخچه زبان پهلوی نشان می‌دهد استعان از زبان بیگانه و آن هم زبان سامی در زبان‌های ایرانی، سنتی دیرین و شالده کهن‌سازی‌ست که کوتاه‌‏ترین‏ دوره استقرار آن به‌ بیش از هزاروپانصد سال پیش برمی‌گردد. به گزارش ایسنا، زبان پهلوی بر دو گونه است: گونه‌‏ای که آن را پهلوی شمالی یا پهلوی‏ اشکانی می‌‏نامند

درحالی که گفته می‌شود تسلط استعمار بر کشورهای شرق سبب شده از رواج فارسی کاسته شود، در فارسی رایج در ایران نیز لغت‌های زیادی از فرانسه به عاریت گرفته شده و لغت‌های جعلی زیادی هم ساخته شده است. به گزارش ایسنا، در دوره جدید که از ۲۵۴، سال تأسیس دولت صفاری، آغاز می‌شود، از زبان‌های متعددی

درحالی که گفته می‌شود تسلط استعمار بر کشورهای شرق سبب شده از رواج فارسی کاسته شود، در فارسی رایج در ایران نیز لغت‌های زیادی از فرانسه به عاریت گرفته شده و لغت‌های جعلی زیادی هم ساخته شده است. به گزارش ایسنا، در دوره جدید که از ۲۵۴، سال تأسیس دولت صفاری، آغاز می‌شود، از زبان‌های متعددی

بلوچی از گروه شمالی زبان‌های غربی‌ست و بسیاری از لغات ایرانی کهن با اندک تغییری در آن به‌جا مانده است. به گزارش ایسنا، از دیگر زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی شرقی، پشتو است. پشتو، زبان محلی مشرق افغانستان و قسمتی از ساکنان سر حدات شمال غربی هندوستان است. هر چند زبان فارسی و عربی در این

بلوچی از گروه شمالی زبان‌های غربی‌ست و بسیاری از لغات ایرانی کهن با اندک تغییری در آن به‌جا مانده است. به گزارش ایسنا، از دیگر زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی شرقی، پشتو است. پشتو، زبان محلی مشرق افغانستان و قسمتی از ساکنان سر حدات شمال غربی هندوستان است. هر چند زبان فارسی و عربی در این

آسی و یغنابی از جمله زبان‌ها و گویش‌های ایرانی شرقی هستند. این در حالی‌ست که آسی یکی از معدود زبان‌هایی است که زبان فارسی در آن تقریباً نفوذی نیافته. به گزارش ایسنا، زبان‌ها و لهجه‌های ایرانی که امروز متداول است و از قفقاز تا فلات پامیر و از عمان تا آسیای مرکزی به آن‌ها سخن می‌گویند،

برخلاف این‌که «پارتی» در دوره‌ای زبان یکی از اقوام شمال شرقی ایران بوده، هیچ یک از لهجه‌های موجود در ایران را نمی‌توان دنبالۀ مستقیم این زبان شمرد. لهجه‌های امروزی خراسان عموماً لهجه‌های زبان فارسی‌اند و زبان اصلی این نواحی در برابر هجوم اقوام مختلف و نفوذ زبان رسمی دورۀ ساسانی از میان رفته است. به گزارش

از کتیبه‌های شاهان هخامنشی می‌توان دریافت که زبان فارسی باستان از همان ایام رو به سادگی می‌رفته و اشتباهات دستوری این کتیبه‌ها ظاهراً حاکی از این است که رعایت این قواعد از رواج افتاده بوده. پس می‌توان مقدمۀ ظهور فارسی میانه (پهلوی) را از اواخر دورۀ هخامنشی دانست. به گزارش ایسنا، زبان‌های میانه، فاصل بین

مادی هرچند که در روزگاری زبان شاهان خاندان مادی و مردم مغرب و مرکز ایران بوده است اما از زبان‌های کهن ایرانی‌ست که اثر مستقلی از آن به دست نیامده و تنها مأخذ عمدۀ اطلاع از آن، کلمات و عباراتی‌ست که در کتیبه‌های شاهان هخامنشی به جا مانده است. به گزارش ایسنا، یکی از زبان‌های