Nahnebahwequay (1824-1865) – Canada.ca

Nahnebahwequay صدا در مبارزه برای حقوق سرزمین ملل اول در اواسط 19 بود^ث قرن ، زمانی که سیاستهای استعماری به دنبال حذف و تصرف اجباری مردم بومی سرزمینهای خود بودند. رهبری و فعالیت مادام العمر او بسیار چشمگیرتر بود زیرا او مجبور بود با محدودیت های قانونی اضافی که دولت های استعمار برای زنان بومی وضع کرده بود ، مقابله کند. تجربه او نمایانگر تلاش های اولین ملت ها برای جلب حمایت و ارائه شکایات خود به تاج در دوران اواسط ویکتوریا است. او که به دلیل مهارت های سخنوری اش شناخته شده بود ، از طریق سخنرانی های عمومی در حین سفر به لندن در حمایت از حقوق بین الملل ملل متحد ، حمایت بین المللی را به دست آورد و درخواست خود را مستقیماً از ملکه ویکتوریا در سال 1860 درخواست کرد. با به چالش کشیدن تصورات استعماری زنان بومی ، از جمله با امتناع از نمایش بومیان کلیشه ها در طول سخنرانی های عمومی ، او برای به رسمیت شناختن نمایندگی زنان بومی در مسائل اقتصادی و سیاسی مبارزه کرد ، همانطور که در جامعه Anishinaabe اتفاق افتاد.

در سال 1824 ، Nahnebahwequay در آپارتمان Credit River در Myawekeshigoqua (مری یا پولی) از طایفه سمور و Tyatiquob (Bunch Sunegoo) از طایفه عقاب متولد شد. از دو سالگی ، او در مأموریت اعتباری تازه تأسیس زندگی کرد ، شهرکی با حدود 200 نفر که شامل اوجیبوه که به متدیسم گرویده بودند ، مبلغان ، مترجمان و معلمان بودند. نام Nahnebahwequay ، که به معنی زن راست است ، همچنین نام مسیحی کاترین براون را به خود اختصاص داد. در سال 1839 ویلیام ساتون ، مبلغ متدیست از لینکلنشایر را ملاقات کرد و با او ازدواج کرد. آنها با هم یک خانواده تشکیل دادند ، اما در اواسط دهه 1840 ، با تاج و تخت از به رسمیت شناختن عنوان ماموریت اعتباری ، آنها به شبه جزیره ساوجین در امتداد خلیج گرجستان در دریاچه هورون نقل مکان کردند ، جایی که گروه نواش 200 هکتار (81 هکتار) به او اختصاص داد. عنوان به زمین

این خانواده بین 1852 تا 1857 برای پشتیبانی از مأموریت ها در شمال انتاریو و میشیگان به آنجا رفتند. با این حال ، در آن زمان ، گروه نواش با فشار فزاینده دولت برای واگذاری زمین خود مواجه شد. در سال 1857 ، برخی از اعضای گروه مالکیت زمین هایی را که وزارت هند برای فروش آماده کرده بود واگذار کردند. Nahnebahwequay به همراه برخی دیگر از اعضای گروه ، به این اقدام اعتراض کردند و مدعی شدند کسانی که این پیمان را امضا کرده اند ، هیچ گونه اختیار برای تسلیم زمین ندارند. این وزارتخانه به Nahnebahwequay و سایر خانواده ها در شرایط مشابه فرصت خرید زمین خود را ارائه کرد. با این حال ، هنگامی که او این کار را کرد ، وزارت هند با استناد به قاعده ای که از فروش زمین به “سرخپوستان” جلوگیری می کند ، خرید را باطل کرد ، در حالی که در همان زمان ادعا کرد که ازدواج او با یک مرد سفید پوست او را واجد شرایط مطالبه مستمری برای زمین نمی کند.

Nahnebahwequay با امید به درخواست مستقیم ملکه ویکتوریا ، از طریق اقیانوس اطلس سفر کرد. او در نوشتن و سخنرانی های خود پس از این دیدار ، از ملکه تعریف کرد ، اما از اینکه هیچ راه حلی برای شکایات او و مردمش وجود نداشت ، ناامید شد. پس از بازگشت به آمریکای شمالی ، نحنبوه کوای همچنان از حقوق زمین و ملل ملل متحد دفاع می کند. سرانجام وزارت هند به خانواده او اجازه خرید زمین داد ، اما فقط به نام ویلیام ساتون.

Nahnebahwequay از این امر ناامید شد زیرا به سایر اعضای گروه Nawash فرصت مشابهی داده نشد و او آن را به عنوان تلاش دولت برای ساکت کردن او در نظر گرفت. اگر این بخشی از انگیزه دولت بود ، در نهایت ناموفق بود و او همچنان از حقوق زمین بومی دفاع می کرد. به دنبال تولد آخرین فرزندش در سال 1864 ، سلامتی وی به طور پیوسته رو به وخامت گذاشت و در سپتامبر 1865 در اثر حمله آسم درگذشت.

– 30 –