G7 بیانیه برجسته فشار برای سرعت بخشیدن به انتقال انرژی است. چشم به مس

وزیران در ساپورو، ژاپن ملاقات کردند و توافق کردند که توسعه انرژی های تجدیدپذیر را سرعت بخشیده و به سمت حذف سریعتر سوخت های فسیلی و پلاستیک حرکت کنند.

برخی برای خروج از زغال سنگ در سال 2030 تلاش کرده بودند، اما این موضوع در بیانیه ظاهر نشد و همچنین امیدی به استفاده کمتر از گاز طبیعی وجود نداشت. با توجه به بحران انرژی در اروپا و ملاحظات عملی که در برابر آرزوها قرار دارند، این تعجب بزرگی نیست.

یاسوتوشی نیشیمورا، وزیر صنعت ژاپن در یک کنفرانس خبری گفت: «در بحبوحه یک بحران انرژی بی‌سابقه، اتخاذ تدابیری برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی و ارتقای امنیت انرژی در همان زمان مهم است.»

یک فشار بتنی به سمت بادهای فراساحلی بیشتر بود، از جمله تعهد برای 150 گیگاوات ظرفیت تا سال 2030.

من در مورد اقتصاد باد دریایی کنجکاو هستم زیرا ماه گذشته، انرژی NextEra گفت که باد فراساحلی شرط بدی است. آنها بزرگترین تولید کننده انرژی تجدیدپذیر هستند و تجربه گسترده ای در زمینه باد فراساحلی دارند.

در این بیانیه همچنین هدفی برای نصب 1 تراوات خورشیدی تعیین شده است.

در بخش سوخت های فسیلی، آنها با “حذف تدریجی سوخت های فسیلی بدون کاهش” حداکثر تا سال 2050 موافقت کردند.

هیچ یک از اهداف الزام آور نیستند، اما مسیری را که دولت ها می روند، از جمله یارانه ها را برجسته می کنند.

یکی از بهترین فرصت‌های سرمایه‌گذاری، هزینه‌های اولیه مواد حیاتی و شکاف عرضه است. در حالی که کشورهای G7 برای انتقال سریعتر فشار می آورند، ساختارهای نظارتی جهانی پیرامون افتتاح معادن جدید طولانی و طاقت فرسا است. مکان های کمی در جهان وجود دارد که در آن امکان ساخت یک معدن مس سبز در کمتر از 7 سال وجود داشته باشد، که بسیاری از آنها دو برابر آن را مصرف می کنند.

در این بیانیه بر اهمیت حیاتی تقویت تامین مواد معدنی و مواد حیاتی تاکید شد. ایالات متحده قبلاً یارانه هایی برای معادن جدید وضع کرده است.

این یکی از نمودارهای قانع کننده تر در چشم انداز سرمایه گذاری جهانی در حال حاضر، با توجه به تاخیرهای زمانی است.