وقتی اتفاق بدی میافتد، اغلب ما تمایل داریم تلاشمان را برای کاهش آثار منفیاش انجام دهیم. منتها هستند کسانی که گمان میکنند هیچ کنترلی روی شرایط ندارند و هیچ کاری برای بهترشدن شرایط نمیتوانند انجام دهند. آنها تمایل دارند کنار بکشند و دستشان را بهنشانه تسلیم بالا ببرند. این افراد اسیر درماندگی آموخته شده هستند.
وقتی به ۳۰سالگی میرسیم، چه نگرشی از خود داریم؟ چه آیندهای را تجسم میکنیم؟ زندگی بعد از ۳۰ سالگی برای ما چگونه است؟ برای خیلیها ۳۰سالگی شروع دوران پختگی و رسیدن به کمال زندگی است. برای برخی اما ۳۰سالگی شاید بهمعنای تمامشدن دوره پرشور جوانی باشد. در این یادداشت، پای صحبت فردی مینشینیم که بهتازگی