سال ۱۲۸۵ هجری، به عهد مظفرالدین شاه قاجار بود که غلامحسین خان مولایی از تحصیلکردههای پاریس، کافه لقانطه را در خیابان باب همایون تهران تاسیس کرد و اینگونه، نخستین کافه در ایران دایر شد. طولی نکشید که کافهنشینی جا افتاد و کافه نادری، کافه اوریانت، کافه مینیون، کافه فیروز و کافههای باصفای دیگری دایر و
یک: ظریفی بلافاصله پس از خواندن خبر باعصبانیت در شبکههای اجتماعی نوشته: با تورم هزینههای زندگی مردم را چندبرابر کنیم و از جیبشان پول برداریم. بر هزینههای بالای آنها مالیات ببندیم و دوباره از جیبشان پول برداریم. بعد از داروغه ناتینگهام مثال زده. چهار هزار و ۳۰۰نفر این نوشته را لایک زدهاند. یک نفر حرفهایی
بنابراین این تصور حاکم شد که طلب سپردهگذار از بانک قرض است؛ نه مشارکت سپردهگذار در سرمایهگذاریهای بانک. یا در سمت وام و تسهیلات این برداشت اشتباه غالب شد که طلب بانک از وامگیرنده قرض است و نه مشارکت بانک در فعالیتهای وامگیرنده. درحالیکه به بیان ساده، واقعیت این است که سپردهگذار در سرمایهگذاریهای بانک