در سال 1955 بعد از مرگ آلبرت اینشتین، مغز او را از بدنش خارج کردند تا تحت مطالعه قرار دهند. محققان پس از بررسیها به نتایج زیر دست یافتند:
تفاوت مغز آلبرت اینشتین با سایر انسان ها
- مغز اینشتین در لوب های آهیانه ای که با استدلال فضایی و توانایی ریاضی مرتبط است، 15 درصد از حد متوسط گسترده تر بود.
- همچنین تعداد سلول های گلیال در مغز اینشتین بیشتر از حد متوسط بود. به خصوص این تفاوت در ناحیه آهیانهای تحتانی چپ که در سنتز اطلاعات از قسمت های مختلف مغز نقش دارد، دیده می شد.
- ارتباطات بین نورون های مغز اینشتین گسترده تر از حد متوسط بود که بیشتر در جسم پینه ای که پل بین دو نیمکره مغز است، دیده می شد.
- همچنین محققان دریافتند که مغز اینشتین دارای یک شکاف سیلوین، جدا کننده لوب گیجگاهی از لوب های پیشانی و آهیانه ای، کوچک تر از حد متوسط بود که ممکن می توانست ارتباط بهتر بین لوبهای مختلف مغزش فراهم کند.
مغز اینشتین به طور منحصر به فردی با نبوغش متناسب بود
در نهایت دانشمندان بیان کردند که مغز اینشتین به طور منحصر به فردی با نبوغ او متناسب بوده است. همچنین آن ها یادآور شده بودند که هوش آلبرت اینشتین از عملکرد و همبستگی این سیستم سرچشمه میگرفت و نمی توان به طور قطع بگوییم که هر کدام از این ویژگی ها به طور مستقل و مستقیم مسئول هوش او باشند.
نادیده گرفته شدن خواسته اینیشتین
آلبرت اینشتین هرگز نمی خواست پس از مرگش مغز او مورد مطالعه قرار بگیرد. او بر این باور بود که کمی مضحک است اگر فکر کنیم مغز اینیشتن با دیگران فرق دارد. با این حال خواسته او نادیده گرفته شد و مغزش برای بیش از 60 سال مورد مطالعه علمی قرار گرفت.
هرچند مطالعه مغز اینشتین توانست بینش های ارزشمندی در مورد بیولوژی هوش به ارمغان بیاورد اما باید بگوییم که هوش یک ویژگی پیچیده است که تحت تاثیر عوامل زیادی از جمله ژنتیک، محیط و تجربیات زندگی قرار می گیرد. در واقع مطالعه مغز اینشتین یک بخش از این بحث است و باید بیشتر در مورد عملکرد مغز و ارتباط آن با هوش مطالعه و تحقیق انجام داد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰