پورنوگرافی چه تأثیری بر رابطه جنسی و عاطفی دارد؟

پورنوگرافی نمایش محتوای جنسی در قالب متن و تصویر است. برخی از بینندگان فیلم‌های پورن به‌دنبال خودکاوی، آموزش جنسی و حتی بهبود روابط با شریک زندگی خودند، اما برخی برای تجربه هیجان و تحریک جنسی به سراغ آن می‌روند. البته با توجه به وقتی که پای این فیلم‌ها هدر می‌رود و اثرات مخرب آن بر روابط عاطفی و جنسی، می‌توان گفت این صنعت بیشتر مشکل‌ساز است تا چاره‌ساز! در ادامه اثرات مثبت و منفی آن را از زبان منابع معتبر می‌خوانید.

پورنوگرافی خوب است یا بد؟

تماشای صحنه‌های جنسی و آمیزش بی‌پرده دو بازیگر که بارها سکس را تمرین کرده‌اند تا به بهترین شکل آن را بازی کنند، با هیچ منطقی مفید نیست! محتوای پورن رقیب سرسختی برای فعالیت‌های مغزی است. تمام وقت‌تان را می‌گیرد، انرژی‌تان برای انجام فعالیت‌های روزمره را کم می‌کند و ماهیتی اعتیادآور دارد. حتی ممکن است لذت را به تأخیر بیندازد و به رابطه جنسی و عاطفی‌ شما و همسرتان آسیب بزند. حتی اگر برای خودکاوی و کشف تمایلات جنسی خود سراغ آن رفته‌اید، بدانید که بودن در معرض رسانه‌های مستهجن دیر یا زود بر نگرش‌ها و رفتار جنسی‌ شما در زندگی مشترک اثرات نگران‌کننده می‌گذارد، به‌خصوص فیلم‌هایی که تصاویر غیرواقعی از بدن را به نمایش می‌گذارند و رفتارهای جنسی پرخطر را تبلیغ می‌کنند.

اثرات مخرب پورن بر زندگی زناشویی

به دلایل مختلفی ممکن است پورنوگرافی به رابطه سالم شما آسیب بزند. باور کنید یا نه، تعداد زوج‌هایی که به‌خاطر مشکلات ناشی از پورن از هم جدا می‌شوند، هر روز بیشتر از قبل می‌شود. در این بخش تنها چند مورد از اثرات مخرب تماشای صحنه‌های جنسی بر زندگی زناشویی را بیان کرده‌ایم.

۱. ازبین‌رفتن اعتماد

تماشای فیلم پورن رفتار افتخارآمیزی نیست و معمولا در خفا و به دور از چشم همسر انجام می‌شود. رازداری، احساس شرم، میل به انزوا و دروغ‌هایی که به‌خاطر این رفتار دزدکی گفته می‌شود، به‌مرور زمان زمینه‌ساز بی‌اعتمادی زن و شوهر می‌شوند.

۲. رضایت کمتر از زندگی زناشویی

بعضی‌ها معتقدند تماشای فیلم پورن به کیفیت زندگی جنسی‌ آنان می‌افزاید و سلامت جنسی آنها را تقویت می‌کند درحالی‌که طبق تحقیقات، تماشای صحنه‌های بی‌پرده آمیزش تأثیر خوبی بر صمیمیت زن و مرد و رضایت آنان از رابطه جنسی ندارد. پورنوگرافی یکی از قوی‌ترین شاخص‌های آسیب به صمیمیت زن و شوهر است و جذابیت آنان در چشم همدیگر را کم می‌کند.

۳. انتظارات غیرواقعی از شریک زندگی

وقتی برای تماشای فیلمی به سینما می‌روید، می‌دانید بازیگران روی صحنه شخصیت‌های متفاوتی دارند و صرفا دستمزد گرفته‌اند تا نقشی را بازی کنند. هیجان فیلم‌های پورن باعث می‌شود این نکته را فراموش کنیم. رابطه جنسی واقعی هرگز مشابه صحنه‌هایی نیست که به‌سختی کارگردانی و فیلم‌برداری شده‌اند. به‌ همین خاطر تماشای مدام این فیلم‌ها باعث می‌شود زن و مرد انتظاراتی غیرواقعی از رابطه جنسی داشته باشند، انتظاراتی که احتمالا برآورده نمی‌شوند و نتیجه‌ای جز دل‌سردی و ناامیدی ندارند.

۴. کاهش عزت‌نفس

از مقایسه همیشگی ذهن همسر هم که بگذریم، با ذهن خودمان چه کنیم که مدام در حال مقایسه خودمان با بازیگران فیلم‌های پورن است؟ با عزت‌نفسی که به‌خاطر این قیاس همیشگی از بین می‌رود، چه کنیم؟ جذابیت بازیگران صنعت پورنوگرافی ناخودآگاه این را به خورد ذهنمان می‌دهد که ذره‌ای جذابیت جنسی در وجودمان نیست و باید تغییری ایجاد کنیم! این دام خودکم‌بینی قطعا به کیفیت رابطه با شریک زندگی آسیب می‌زند و زمینه حسادت و بی‌اعتمادی را فراهم می‌کند.

آدم‌های متأهل چرا سراغ پورن می‌روند؟

هیچ آدمی از اینکه همسرش فیلم پورن تماشا کند، خوشحال نمی‌شود. ناراحتی و عصبانیت رایج‌ترین احساسات آدم‌ها در مواجهه با این مسئله‌اند. حتی خیلی‌ها تماشای صحنه‌های جنسی را نوعی خیانت می‌دانند و ساده از کنار آن عبور نمی‌کنند. البته خیلی وقت‌ها همسرتان در اوج تعهد به زندگی مشترک و در اوج علاقه‌مندی به شما به‌سمت این فیلم‌ها کشیده می‌شود. این تمایل چند دلیل اصلی دارد که در ادامه بررسی‌شان کرده‌ایم.

۱. جبران خلاء محبت

محققان معتقدند برخی افراد زمانی به پورنوگرافی روی می‌آورند که نیاز آنها به محبت در دنیای واقعی برآورده نمی‌شود. این افراد برای رهایی از احساس تنهایی به تماشای فیلم‌های مستهجن پناه می‌برند و معمولا تماشای این فیلم‌ها دست خودشان نیست.

۲. مقابله با استرس

پورنوگرافی را می‌توان به‌عنوان یک مکانیسم مقابله‌ای در برابر استرس و سایر اختلالات و مشکلات مربوط به سلامت روان معرفی کرد. تماشای صحنه‌های پورن را می‌توان به یک فرار موقت تشبیه کرد که ذهن بیننده را از اضطراب و استرس رها می‌کند.

۳. احساس رضایت خاطر

تماشای محتوای پورن بخشی از مغز را فعال می‌کند که «مرکز پاداش» نام دارد، همان بخشی که وجود فرد را لبریز از لذت و اصطلاحا او را «نشئه» می‌کند. اگر بدانید که فعال‌سازی این مرکز پاداش چه تأثیر قدرتمندی بر مغز دارد، اعتیاد به پورن دیگر برایتان عجیب و دور از ذهن نخواهد بود.

روش‌های مقابله با اعتیاد به پورنوگرافی

اعتیاد به پورنوگرافی هنوز به‌عنوان نوعی اختلال سلامت روان معرفی نشده است و راه درمان استانداردی برای آن وجود ندارد. با‌این‌حال می‌توان با پروتکل‌های درمان انواع اعتیاد شامل روان‌درمانی، دارودرمانی و اصلاح سبک زندگی قدمی برای مبارزه با آن برداشت.

۱. رفتاردرمانی شناختی

اعتیاد به محتوای پورن یکی از آزاردهنده‌ترین انواع انحرافات جنسی است که ذهنیت فرد به ارتباط جنسی سالم را تغییر می‌دهد و بر زندگی روزمره او اثر منفی می‌گذارد. رویکرد اکثر روان‌شناسان برای درمان اعتیاد به پورن مثل سایر انواع اعتیاد است. در جلسات رفتاردرمانی شناختی، درمانگر ضمن کاوش و درک انگیزه‌های فرد، مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم‌تر را به او می‌آموزد تا تمایل او به تماشای محتوای پورن را از بین ببرد.

۲. روان‌درمانی پویشی

روان‌درمانی پویشی یا همان روان‌کاوی شکلی از گفتاردرمانی است. این تکنیک افکار ناخودآگاه و خاطراتی را کشف می‌کند که سال‌ها بعد محرک اتفاق یا تمایلی در فرد شده‌اند. درمانگر در طول جلسات درمان ریشه اعتیاد به پورن را در وقایع و آسیب‌های دوران کودکی می‌جوید و راه غلبه بر این میل را به فرد می‌آموزد.

۳. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

این شکل از درمان تفاوت چندانی با جلسات رفتاردرمانی شناختی ندارد و هدف آن شناسایی الگوهای فکری است که زمینه تماشای پورن به‌عنوان رفتاری اعتیادآور را فراهم کرده‌اند. با این تفاوت که در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تمرکز بر پذیرش افکار منفی برای مدیریت بهتر آنهاست.

۴. گروه‌درمانی

بر اساس پژوهش‌هایی که تاکنون انجام شده‌اند، ارتباط با افرادی که با مشکل مشابهی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، احساس شرم و تنهایی را در فرد کم‌رنگ می‌کند. همچنین مشاهده پیشرفت آنها در غلبه بر این اعتیاد می‌تواند انگیزه خوبی برای تلاش بیشتر و ترک اعتیاد باشد.

۵. دارودرمانی

هنوز دارویی قطعی برای درمان اعتیاد به پورنوگرافی معرفی نشده است، اما می‌توان از داروهای ضدافسردگی، تثبیت‌کننده‌های خلق و آنتاگونیست‌های مواد افیونی برای مهار آن استفاده کرد.

• داروهای ضدافسردگی: افرادی که اعتیادشان به محتوای پورن به‌خاطر اضطراب، افسردگی یا ابتلا به اختلال وسواس فکری اجباری است می‌توانند این میل را با مصرف داروهای ضدافسردگی مهار کنند.
• داروی تثبیت‌کننده خلق: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که با رفتارهای جنسی اجباری مثل تماشای پورن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، می‌توانند زیر نظر پزشک با مصرف داروهایی مثل والپروئیک اسید و لیتیوم این میل را سرکوب یا دست‌کم مهار کنند.
• آنتاگونیست‌های مواد افیونی: داروهای اعتیاد به مواد افیونی مثل نالترکسون در درمان اعتیاد به پورن و مهار رفتارهای جنسی اجباری بی‌تاثیر نیستند. مصرف این داروها احساس سرخوشی بعد از انجام رفتار اجباری را کم می‌کند تا انگیزه فرد برای انجام این رفتارها کمتر شود.

۶. تغییر سبک زندگی

قدرت تغییر سبک زندگی را دست‌کم نگیرید. هرچه دسترسی به عامل اعتیاد یعنی محتوای پورن سخت‌تر باشد، احتمال تماشای آن کمتر است. همچنین با شناسایی محرک‌ها مثل استرس، احساسات منفی، بیکاری و بی‌حوصلگی می‌توان این میل را بهتر مهار کرد.

۷. مکالمه مؤثر با شریک زندگی

بعید است پورنوگرافی مشکل خاصی در زندگی مشترک و رابطه جنسی و عاطفی‌تان ایجاد نکند. برای حل تمام مشکلاتی که از تمایل شما یا همسرتان به تماشای پورن آب می‌خورند، باید مسیر مکالمه را هموار کنید. سرزنش و نصیحت و تهدید شما را به نتیجه نمی‌رسانند. قضاوت را کنار بگذارید و ناراحتی و نارضایتی خود را با کلمات و لحن درست بیان کنید. دقیقا بگویید که چه مشکلی با این رفتار اعتیادگونه دارید و چرا آزارتان می‌دهد. حتی می‌توانید تمام ناامنی‌های ذهنی خود و قیاس همیشگی جسمتان با بازیگران پورن را با همسر خود در میان بگذارید. با بیان مشکل نیمی از راه را طی کرده‌اید.

کلام آخر

پورنوگرافی با سنت‌های اجتماعی ما در تضاد است و هرچند برخی فکر می‌کنند چنین محتوایی نکات مفیدی به زوجین می‌آموزد که به کیفیت بیشتر رابطه جنسی آنها منجر می‌شود، باید بدانید که زیاده‌روی در تماشای آنها شاید به‌تنهایی برای تخریب رابطه کافی باشد. هر زمان احساس کردید وابستگی هر دو نفر یا یکی از شما به این فیلم‌ها زیاد شده است، به‌جای نادیده‌گرفتن این رفتار مهم، به‌دنبال راه مقابله با آن باشید. مشاوران خانواده می‌توانند جایگزین‌های سالم‌تر برای بهبود زندگی جنسی را به شما معرفی کنند.

اگر تجربه‌ای در این زمینه دارید، حتما نظرات‌تان را برای ما بنویسید. شاید تجربه شما چراغی راه خوانندگان این مقاله شود.