گیاهان آپارتمانی که در هر شرایطی سالم می مانند

گیاهان آپارتمانی مقاوم و همیشه سبز با نگهداری خیلی آسان

به گزارش هوشمند نیوز، در این مقاله ۱۴ گیاه که نگهداری از آنها در منزل آسان است را معرفی می‌کنم. البته گیاهان بیشتری می‌تواند در این لیست قرار بگیرد ولی ما معروف‌ترین آنها را فهرست کرده‌ایم.

از ویژگی‌های این گیاهان و گلها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

گیاه نیاز به مراقبت کمی داشته باشد به عنوان مثال اگر گاهی آبدهی آن فراموش شود، سریعاً پژمرده نشود.

با هوای خشک و کمبود رطوبت هوا مشکلی نداشته باشد.

نور کم و یا سایه را لااقل برای یک مدت به خوبی تحمل کند.

به هرس و سرزنی زیادی نیاز نداشته باشد.

به آفات و بیماری‌ها مقاوم باشد.

اگر گیاهی گل‌دار است، برای گلدهی به نگهداری خاصی نیاز نداشته باشد.

برخی از پیشنهادات برای گیاهانی که توقعات بسیار پایینی دارند و نگهداری از آنان آسان است عبارتند از:

۱- فیلودندورن یا پوتوس قلبی (Philodendron scandens): 

این نوع گیاه از هر نظر مقاومترین نوع فیلودندرون است البته برای رشد خود نیاز به تکیه گاه خزه دار دارد و یا می‌توان در سبدهای آویز از آنها نگهداری کرد که در این صورت هر ۲ یا ۳ سال جوانه انتهاییی را باید قطع کرد تا جوانه‌های جانبی رشد کنند. از نظر نور تقریبا در هر نقطه از خانه یا آپارتمان قابل نگهداری است و باید از نور مستقیم در امان باشد. به خشکی مقاوم است. البته در تابستان اگر هفته ای دو بار و در زمستان هر ده روز یک بار آبیاری شود بهتر رشد می‌کند. حداقل دما در زمستان ۱۸ درجه سانتیگراد باشد. خاک گلدان را سبک انتخاب کنید و سطح خاک بستر بین هر دو ابیاری خشک شود.

۲- دراسنا پرچمی (Dracaena marginata):

این نوع دراسنا برگهایی باریک و کشیده دارد. این گیاه نورکافی نیاز دارد اما نه نور مستقیم خورشید را. مکانهای کم نور را هم تحمل می‌کند البته رنگ برگها کم می‌شود. خشکی و رطوبت کم هوا را نیز تحمل می‌کند . در زمستان تا ۱۳ درجه سانتیگراد را تحمل می‌کند. بستر کشت باید زهکش خوبی داشته باشد زیرا گیاه به خیس ماندن بستر کاشت حساس است. البته خشکی را نیز زیاد نمی‌پسندد بنابراین در تابستان هفته ای دو مرتبه و در زمستان هفته‌ای یک مرتبه گیاه را آبیاری کنید. برای غذا دهی می‌تواید هر دو هفته در بهار و تابستان از کودهایی با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ استفاده کنید.

۳- کراسولا (Crassula ovata): 

شاخه‌های این گیاه شبیه شاخه‌های درختان است که با برگهای قاشقی شکل و براق پوشیده می‌شود . گیاهان چند ساله می‌توانند گلهایی ستاره‌ای شکل و سفید رنگ نیز تولید کنند. از آنجایی که این گیاه بومی آفریقای جنوبی است محیط خشک و گرم را تحمل می‌کند. تنها لازم است گیاه را در مکانی روشن از نظر نور قرار دهید و صبر کنید تا سطح خاک خشک شود و سپس گیاه را آب بدهید. به هرس نیازی ندارد و رشدی کند و آهسته دارد و حداکثر ۹۰ سانتیمتر ارتفاع می یابد و شاید هر ۳-۲ سال نیاز به تعویض گلدان داشته باشد. حداقل دما را تا ۱۵ درجه سانتیگراد تحمل می‌کند. بهترین خاک متشکل از ۲ قسمت پیت موس و یک قسمت شن یا پرلیت است. برای کوددهی نیز غلظت کودهای معمول را که برای گیاهان گلدانی استفاده می کنید را به نیمه برسانید و برای این گیاه مصرف کنید.

۴- کاکتوس (Cactaceae): 

نگهداری کاکتوسها آسان است و این گیاه در شکلها و اندازه‌های گوناگون وجود دارد. این گیاهان به ۴ تا ۵ ساعت نور کامل خورشید(فیلتر شده) نیاز دارند. خاک نباید خیس باقی بماند و زهکش بستر باید خوب باشد. بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود. هوای خشک و دما را تا ۱۰ درجه سانتیگراد تحمل می‌کند. برای افزایش زهکش بستر کاشت هنگام تهیه خاک برای کاشت آنان از یک قسمت پرلیت یا شن درشت به همراه یک قسمت خاک استفاده کنید. فرمول کودی مناسب برای کاکتوسها سه یازده سی و هشت است. این گیاهان به نیتروژن کمتری از سایر گیاهان برگی احتیاج دارند.

۵- لیندا (Beaucarnea recurvata): 

ناحیه متورم موجود در قسمت پایین این گیاه آب را در خود ذخیره می‌کند بنابراین اگر شما آبیاری گیاهان را به کرات فراموش می‌کنید این گیاه انتخاب خوبی برای شما است.بستر کاشت باید از زهکش خوبی برخوردار باشد تا هیچگاه خیس باقی نماند. اگر نوک برگها قهوه‌ای شود به دلیل آبیاری فراوان یا خیس ماندن خاک است. بنابراین بهتر است در بین هر دو آبیاری سطح خاک خشک شود.  کند رشد است و در حدود ۲۰ سال طول می‌کشد تا به طول ۲ متر برسد. مکانی پر نور نیاز دارد. برای کود دهی از کودهای مخصوص گیاهان اپارتمانی و گلدانی استفاده کنید اما غلظت آنرا نصف کنید.

۶- سانسوریا (Sansevieria): 

این گیاه از مکان پرنور تا کم نور را تحمل می‌کند و آب و هوای خشک را ترجیح می‌دهد.رشد آهسته و کند دارد و بهتر است در فاصله بین دو آبیاری در حدود ۲٫۵ سانتیمتر از سطح خاک گلدان خشک شود. آبیاری فراوان باعث پوسیدن ریشه می شود. حداکثر ارتفاع به ۶۰ سانتیمتر می رسد و در زمستان دما را تا ۱۶ درجه سانتیگراد تحمل می‌کند. برای کوددهی می‌توانید از کودهایی با فرمول ۱۵-۱۵-۱۵ استفاده کنید.

۷- پوتوس ابلق (Epipremnum aureum):

این گیاه به دلیل دارا بودن ساقه ‌هایی که حتی ممکن است تا ۲٫۵ متر رشد کنند معروف است به همین دلیل هر چند وقت یک بار سرزنی ساقه ها لازم است تا حالت بوته‌ای گیاه حفظ شود. نور کم محیط را تحمل می‌کند اما در چنین شرایطی حالت ابلق بودن برگها نیز کاهش می‌یابد. برای دفاتر کار گیاه مناسبی است زیرا تحت شرایط نور فلئورسنت به خوبی رشد می‌کند. همچنین این گیاه به دلیل آنکه به خوبی فرمآلدئید را از محیط حذف می‌کند به عنوان یکی از گیاهان پالاینده هوا شناخته شده است. بین هر دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود. این گیاه خاک خیس و مرطوب را دوست ندارد. دمای زمستان تا ۱۶ درجه سانتیگراد را تحمل می‌کند. در فصل رشد می‌توان از نصف غلظت کودهایی که برای بقیه گیاهان آپارتمانی و گلدانی استفاده می‌شود برای این گیاه مصرف کرد.

۸- گیاه زاموفیلیا (Zamioculcas Zamiifolia):

این گیاه به نور کم، آبیاری کم و کوددهی کم مقاوم است. این گیاه ریزوم (ساقه ‌های زیرزمینی) ، ساقه‌هی ایستاده و برگهایی باریک به رنگ سبز تیره دارد. از محصولاتی که موجب براق کردن برگهای گیاهان میشود برای این گیاه استفاده نکنید زیرا به برگها آسیب وارد می آورد. خیس ماندن خاک موجب پوسیدگی ریشه می شود بنابراین خاک باید از زهکش خوبی برخوردار باشد. اگرچه کم آبی را تحمل می‌کند اما آبیاری منظم به رشد بهتر آن کمک می کند. بین هر دو آبیاری صبر کنید تا در حدود ۵ سانتیمتر از سطح رویین خاک خشک شود سپس گیاه را آب دهید. از نور کم تا نور زیاد را می پسندد. بهترین رشد را در ۲۶-۱۸ درجه سانتیگراد دارد و در زمستان دما را تا ۱۶ درجه سانتیگراد تحمل می‌کند. غلظت کودهای معمول را که برای گیاهان گلدانی و آپارتمانی استفاده می‌شود برای این گیاه به نصف کاهش دهید.

۹- گل گندمی (Chlorophytum comosum):

 ارتفاع این گیاه بین ۳۰ الی ۹۰ سانتیمتر است و این گیاه از نظر احتیاجات نوری کم توقع است اما نزدیک پنجره بدون نور مستقیم آفتاب بهترین مکان است. به دمای کم بی نهایت مقاوم است و حتی تا نزدیک صفر درجه را تحمل می‌کند اما اگر هوا بسیار گرم است غبارپاشی این گیاه آن را خوشحال می‌کند. خاک سنگین را تحمل میکند بنابراین مخلوطی از خاک باغچه و ماسه و کمپوست برای آن مناسب است. در تابستان دو الی سه مرتبه و در زمستان یک بار در هفته این گیاه را آب بدهید از مواد براق کننده برگ گیاهان برای این گیاه استفاده نکنید زیرا به برگها آسیب می‌زند.

۱۰- برگ بیدی (Zebrina pendula):

در گلدان های آویخته بهترین منظره را ایجاد می‌کند. برگهای متراکم آن از برگهایی پوشیده می‌شود که ۵ سانتیمتر طول دارند. سرزنی ساقه‌ها موجب رشد جوانه‌های جانبی و انبوه شدن گیاه می شود. البته این گیاه محیط پرنور را می‌پسندد و در غیر اینصورت فاصله بین برگها بر روی ساقه ها زیاد می‌شود . همچنی در فصل رشد بهتر است خاک مرطوب نگهداشته شود. سوختن و قهوه‌ای شدن نوک برگها نیز از خشکی هوا است. در زمستان دما را تا ۱۶ تحمل می‌کند. برای کوددهی نیز می‌توان در فصل رشد هر دو هفته یک بار از کود با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ استفاده کرد.

۱۱- آکلونما (Aglaonema commutatum):

این گیاه به مکانهای کم نور  و پایین بودن رطوبت هوا مقاوم است. نور فراوان محیط موجب کم رنگ شدن برگهای آن می‌شود. البته هوای سرد را دوست ندارد و وقتی دما به زیر ۱۳ درجه سانتیگراد بیاید مشکلاتی همانند لکه‌های زرد خاکستری بر روی برگها ظهور می‌کند. همچنین آبیاری منظم گیاه را سرحال نگه می‌دارد. حتی می توان ساقه های آن را مدتی در آب نگه داشت. برای کوددهی غلظت کودهای معمول را که برای گیاهان گلدانی و آپارتمانی استفاده می‌شود برای این گیاه به نصف کاهش دهید.

۱۲- مارچوبه (asparagus plumosus):

دو نوع از این گیاه با نام مارچوبه زبره و مارچوبه نرمه وجود دارد که در واقع نوعی سرخس هستند. به دلیل ساقه‌های بلند و آویزان بسیار مناسب کاشت در سبدهای آویخته می‌باشنند. محیط با نور کم تا متوسط را می‌پسندند و خاک را بهتر است مرطوب و نه البته خیس نگهداشت. گاهی میوه‌های قرمز رنگی بوجود می‌آید که بهتر است این میوه ها از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور بماند.

۱۳- سرخس بوستون (Nephrolepis exaltata ):

گیاه بسیار زیبایی که شرایط نور کم را تحمل می‌کند و خاک مرطوب و نه خیس را که از نظر مواد غذایی غنی است دوست دارد. همچنین انجام روزانه غبارپاشی به ظاهر باطراوت این گیاه بسیار کمک می‌کند.

۱۴- ساکولنت ها (succulent):

ساکولنت ها گیاهان گوشتی با تنوع بسیار زیاد هستند که نگهداری از آنها به دلیل مقاومت بالای آنها در خانه آسان است. ساکولنت ها مانند کاکتوس ها به نور زیادی احتیاج دارند. از انواع ساکولنت های مقاوم میتوان به انواع اچوریا، هاورتیا، آلوورا، آگاو ها و سدوم ها اشاره کرد.