حسین کیانی: خسته‌تر از آنم که بجنگم

این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر که برای اجرای نمایش «پروین» بر اساس زندگی و شخصیت ادبی پروین اعتصامی، شاعر معاصر، با تئاتر شهر قول و قرار گذاشته است، درباره وضعیت اجرای این نمایش می‌گوید: در آخرین گفتگویی که با مدیر مجموعه تئاتر شهر داشتیم، قرار شد اجرای ما تیر و مرداد سال ۱۴۰۰ در تالار اصلی روی صحنه برود.

او ادامه می‌دهد: برای اجرای این نمایش با تئاتر شهر قرارداد دارم. در آغاز قرار بود نمایش پیش از سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر روی صحنه برود ولی به دلیل تعطیلی تئاتر، این اجرا میسر نشد و در صحبت بعدی، قرار شد تیر سال آینده بعد از انتخابات ریاست جمهوری، اجرای آن را آغاز کنیم و تا مرداد ماه و پیش از ماه محرم ادامه داشته باشد.

کیانی با تاکید بر لزوم حمایت از نمایش‌هایی مانند «پروین» که درباره یکی از مفاخر ملی و فرهنگی کشورمان است، اضافه می‌کند: انتظار می‌رود وقتی کسی به سمت این گونه درام‌های چهره‌نگارانه می‌رود، شرایطی برایش فراهم شود تا با دغدغه کمتری به کارش بپردازد. بنابراین اگر شرایط، مساعد نباشد، اجرای این کار را به صلاح نمی‌دانم چون به کیفیت نمایش لطمه وارد می‌شود. با این وصف اگر از نظر زمان اجرا و همین طور تامین منابع مالی، شرایط درخوری فراهم نشود، از اجرای این اثر چشم‌پوشی می‌کنم چون هم به نمایشنامه خودم آسیب وارد می‌شود و هم به آن چهره فرهنگی و ملی.

این مدرس تئاتر یادآوری می‌کند: می‌توان کارهای جمع و جور و مختصر را با یک شرایط حداقلی اجرا کرد ولی برای نمایش «پروین» باید شرایطی ایجاد شود که بتوان حق مطلب را ادا کرد.

او این نمایش را نوعی اثر بینا رشته‌ای می‌داند و می‌گوید: این نمایش به دلیل پرداختن به یک چهره ادبی، کاری بینا رشته‌ای است و تماشاگران بیشتری می‌توانند در دیدن آن سهیم شوند. ضمن اینکه معتقدم اگر در شرایط مناسبی اجرا شود، مورد توجه بسیاری از مسئولان فرهنگی قرار خواهد گرفت و می‌تواند اتفاقات خوبی را رقم بزند.

کیانی با بیان اینکه در حوزه ادبیات و فرهنگ خود، شخصیت‌های اثرگذار پرشماری داریم، اضافه می‌کند: درام پرتره‌نگارانه می‌تواند ارزش‌های این گونه شخصیت‌ها را به تماشاگران منتقل کند. اجرای این گونه درام‌ها رسم خوبی در بسیاری از کشورهاست و می‌بینیم آثاری را درباره مفاخر ملی و فرهنگی و هنری خود خلق می‌کنند.  خوب است در ایران هم این گونه آثار بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد. همه هدف من نیز از نگارش و اجرای این نمایشنامه، شناساندن بیشتر این شخصیت فرهنگی و ادبی است.    

او که علاقه‌مند به اجرای نمایش بر اساس زندگی و شخصیت چهره‌هایی مانند نسیم شمال و میرزاده عشقی هم هست، ابراز تاسف می‌کند: ندیده‌ام درباره چنین شخصیت‌هایی رمانی نوشته شده باشد در حالیکه اینان افرادی اثرگذار بوده‌اند و می‌توان به کمک آثار دراماتیک، آنان را به نسل‌های بعدی معرفی کرد.

کیانی ادامه می‌دهد: اثرگذاری درام تاریخی بیش از کتاب‌های تاریخ ادبیات است چراکه آن گونه کتاب‌ها، مخاطب محدودتری دارند همچون چهره‌های دانشگاهی، پژوهشگران یا علاقه‌مندان به تاریخ ولی درام‌های تاریخی طیف گسترده‌تری از مخاطبان را جذب می‌کنند.

او که امیدوار است درایت کافی برای حمایت از این نمایش وجود داشته باشد، تاکید می‌کند: میزان خستگی و کلافگی ما آن قدر هست که اگر شرایط مناسبی برای اجرای این نمایش فراهم نباشد، از این کار صرف‌نظر می‌کنم چراکه روحیه خستگی ناپذیر ما فرو کاهیده و دیگر حوصله‌ و انگیزه‌ای برای جنگیدن و دویدن برای تامین منابع مالی وجود ندارد.

حسین کیانی در پایان می‌گوید: به ندرت درام‌های چهره‌نگارانه موفق داشته‌ایم بنابراین حمایت از این نمایش می‌تواند انگیزه و دورنمایی ایجاد کند و امیدوارم چنین شود. 

۵۸۵۸