تجارت بین المللی خود را در نظر بگیرید: ریسک ها و پاداش ها

تجارت بازارهای جهانی، بانک های مرکزی، تورم، جهانی شدن – نکات صحبت

• معامله گران تمایل دارند در روزهای اولیه بازارهای خانگی خود را حفظ کنند
• دسترسی به دارایی های جهانی هرگز آسان تر نبوده است
• اما افزایش پراکندگی می تواند خطراتی را به همراه داشته باشد

معامله گران تمایل دارند در ابتدای کار خود بر بازارهای داخلی خود تمرکز کنند. این به اندازه کافی طبیعی و قابل درک است. دانش محلی از شرایط و پویایی بازار به احتمال زیاد عمیق تر است، احساس اساسی وصل شدن به چرخه اخبار اقتصادی بسیار قوی تر است. در ابتدایی ترین سطح، همه ما زمانی تصمیمات مطمئن تری می گیریم که احساس می کنیم حقایق مرتبط تری در اختیار داریم. مطمئناً معامله گران تفاوتی ندارند.

با این حال، اکنون دسترسی به دارایی های جهانی، چه در فضای ارز خارجی، درآمد ثابت، سهام یا کالا بسیار آسان است. استفاده از فرصت های ارائه شده توسط یک گستره جغرافیایی گسترده تر می تواند ارزش داشته باشد.

معامله گران معمولاً به دو دلیل عمده به خارج از کشور نگاه می کنند. اولین مورد، تنوع بخشیدن به فرصت های معاملاتی، گسترش مشخصات ریسک و کاهش اتکا به شرایط بازار در یک مکان است. دوم استفاده از چشم انداز رشد بهتر در جاهای دیگر است.

بنابراین اگر احساس می‌کنید زمان شروع تجارت فراتر از مرزهایتان فرا رسیده است، بهترین راه برای شروع چیست؟

در ابتدا به بازارهای اصلی بچسبید، تجارت آنها آسان تر است

وقتی برای اولین بار به بازارهای خارج از کشور نگاه می کنید، احتمالاً عاقلانه است که به بازارهای اصلی پایبند باشید. آن‌ها عمیق‌ترین و روان‌ترین استخرهای سرمایه و نوع محیط معاملاتی را ارائه می‌کنند که در صورت اشتباه، خروج از آن را آسان‌تر می‌کند. که احتمالا این کار را خواهید کرد.

در ارزهای خارجی به ارزهای “مهم” فکر کنید. دلار آمریکا و یورو غالب هستند و ین ژاپن، فرانک سوئیس و پوند انگلیس نیز بسیار گسترده معامله می شوند. در زیر آنها، دلارهای استرالیا و کانادا گزینه های تجاری محبوب هستند. رنمینبی چین و همچنین دلار هنگ کنگ و نیوزیلند ده نفر اول جهانی را تکمیل می کنند. سهام و اوراق قرضه این کشورها احتمالاً اولین توقف در تجارت بین‌المللی در آن دسته از دارایی‌ها نیز هستند.

آیا شما در معرض خطر هستید یا در معرض خطر هستید؟

اکنون مطمئناً زمان جالبی برای در نظر گرفتن یک رویکرد خارج از کشور است زیرا ممکن است شاهد یک تغییر اساسی باشیم. چند دهه گذشته، سال‌های ارتباط فوق‌العاده بین بازارهای جهانی بود، زیرا اقتصادها بیشتر و بیشتر جهانی می‌شدند، تورم مطیع بود و نرخ بهره پایین بود.

تأثیر این کار این بود که تقریباً تمام دارایی‌های جهانی را فقط به دو دسته تقسیم می‌کرد، که با نام‌های عجیب و غریب «خطر وجود دارد» و «خطر خاموش» بود. منظور آنها این بود که وقتی بخشی از داده‌های اقتصادی منتشر شد که حاکی از رشد قوی‌تر در پیش است – ارقام شغلی شگفت‌انگیز در ایالات متحده، تولید صنعتی قوی چین یا چه چیزی شما – «ریسک روی دارایی‌ها» به طور همزمان افزایش می‌یابد.

اینها شامل بازارهای سهام، کالاهای صنعتی و ارزهای تولیدکنندگان عمده کالا مانند استرالیا و کانادا بود. هرچه رشد جهانی قوی تر باشد، تقاضا برای کالاها و ارزهای مورد نیاز برای خرید آنها بیشتر می شود. این یک همبستگی نسبتاً واضح است.

از سوی دیگر، اعداد اقتصادی ضعیف‌تر باعث می‌شوند دارایی‌های «خطر کم» حمایت شوند. رتبه‌های این ارزها شامل ارزهای “پناهگاه” مانند فرانک سوئیس همراه با طلا، اوراق قرضه و اغلب به دلایل خاص خود، ین ژاپن است. با توجه به اینکه نرخ بهره بسیار پایین برای مدت طولانی در ژاپن عادی شده است، دیدن ین به عنوان هر نوع پناهگاه واقعی برای سرمایه گذاران دشوار است. اما همین نرخ‌های پایین، سرمایه‌گذاران ژاپنی را وادار کرد تا به دنبال بازدهی در خارج از کشور باشند. وقتی رشد خارج از کشور در معرض تهدید به نظر می رسید، مقدار زیادی از آن پول نقد به خانه برگشت.

این ارتباط بازار با پول گرایی که از اوایل دهه 1980 قوت یافته بود، تقویت شد، بخشی از یک تلاش هماهنگ جهانی برای درهم شکستن نیروهای تورمی که در دهه های 1960 و 1970 با اقتصادهای توسعه یافته جهنم کرده بودند. سیاست نرخ بهره به محرک اصلی بازار جهانی تبدیل شد، درست مانند سیاست صنعتی در نسل قبلی. فدرال رزرو ایالات متحده تمایل به اجرای این جدول داشت، تقریباً هر بازار معامله شده روی زمین به آنچه فدرال رزرو انجام داد، گفت و تلویحا در مورد آینده واکنش نشان داد.

هنوز هم دارد. سایر بانک‌های مرکزی عمده تمایل دارند تا حدودی بر فدرال رزرو سایه بیاندازند، اما آنها نیز تأثیر قابل توجهی بر بازارهای متقابل ایجاد می‌کنند.

ما هنوز تا حد زیادی در آن دنیا زندگی می کنیم، اما واضح است که در دوازده ماه گذشته تغییراتی رخ داده است. افزایش تورم، نابودی زنجیره تامین بیماری همه‌گیر کووید و جنگ در اوکراین، و بدتر شدن روابط بین چین و غرب، همگی تلفات خود را به همراه داشته است. حتی جهانی‌سازی اقتصادی که قبلاً بدون چالش بود، بیش از پیش مورد بحث قرار گرفته است. سیاستمداران عصبی غربی به طور فزاینده ای به جای تشویق تجارت آزادتر به دنبال امنیت عرضه هستند.

حالا که چی؟

برای تاجری که قصد خروج از بازار خانگی خود را دارد، مطمئناً این زمان‌های جالبی است. اگر شرایط فعلی ادامه داشته باشد، احتمالاً شاهد بازارهای پراکنده تر، همبستگی کمتر و نقدشوندگی کمتر خواهیم بود. اینها البته فرصت های خود را به همراه خواهند داشت، اما استفاده از آنها به احتمال زیاد مستلزم یادگیری و قضاوت بسیار بیشتری نسبت به دنیای جهانی شده است.

این احتمال وجود دارد که کشورهای موفق در مبارزه ضد تورم و بازارهای آنها در کوتاه مدت برنده خواهند بود. اما اینکه تا چه حد آن پویایی جایگزین محاسبات ریسک قدیمی می‌شود و چقدر پایدار است، شاید مهم‌ترین چیزی است که معامله‌گران بالقوه جهانی در حال حاضر باید آن را ارزیابی کنند.

— نوشته دیوید کوتل برای DailyFX