تحلیل – کاهش ترازنامه فدرال رزرو ممکن است در سال آینده غروب کند

ناظران فدرال رزرو بر این باورند که به احتمال زیاد مجبور خواهد شد به شکلی از ریزش اوراق قرضه خزانه داری و اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS) در سال آینده به دلیل کمبود نقدینگی فزاینده بخش مالی که ممکن است در حال حاضر اتفاق افتاده باشد، متوقف شود. چنین کمبودهایی می تواند کنترل بانک مرکزی بر نرخ بهره یک شبه خود را تهدید کند، به همین دلیل است که ممکن است مجبور به واکنش شود.

درک تانگ، اقتصاددان شرکت پیش‌بینی LH Meyer، گفت: وقتی صحبت از اظهارات مقامات در مورد چشم‌انداز ترازنامه می‌شود، «به نظر می‌رسد که آنها در حال حاضر به طرز عجیبی درباره این موضوع سکوت کرده‌اند». او بر این باور است که فدرال رزرو در بهار 2023 نشانه هایی از مشکلات نقدینگی را مشاهده خواهد کرد و تا ژوئن برای شروع کاهش کاهش دارایی های خود اقدام خواهد کرد.

جوزف وانگ، مدیر ارشد سرمایه گذاری در Monetary Macro، معتقد است فرآیندی که بیشتر به آن انقباض کمی یا QT گفته می شود، در سه ماهه سوم سال 2023 تغییر خواهد کرد. این تغییر، زمانی که به میان می آید، «می تواند به دلیل بدتر شدن نقدینگی بازار خزانه داری باشد یا ادامه کاهش ذخایر بانکی.

تحلیلگران در بانک سرمایه گذاری Nomura معتقدند که فدرال رزرو به دور دوم ترازنامه در سپتامبر سال آینده پایان می دهد. یک نظرسنجی نیویورک که پیش از نشست سیاست گذاری نوامبر انجام شد، نشان داد که بانک های بزرگ پیش بینی می کنند دور دوم در سه ماهه پایانی سال آینده به پایان برسد.

با این حال، گلدمن ساکس پیش‌بینی می‌کند که دور دوم احتمالاً در اواخر سال 2024 یا حتی 2025 پیش از تغییر چرخ دنده فدرال‌رزرو، بر ابهامی که هنوز در این بخش از چشم‌انداز بانک مرکزی وجود دارد را برجسته می‌کند.

فدرال رزرو دارایی اوراق قرضه خود را از تابستان به عنوان بخشی از تلاش گسترده تر خود برای افزایش هزینه استقراض برای کمک به کند کردن اقتصاد و کاهش تورم از بالاترین سطوح مشاهده شده از دهه 1980 کاهش داده است. در حالی که مقامات تاریخ پایانی را برای این فرآیند اعلام نکرده‌اند، اقتصاددانان تصور می‌کنند که مقامات انتظار دارند این روند تا چند سال ادامه یابد.

هدف اصلی این تلاش بر افزایش نرخ‌های بهره کوتاه‌مدت است، کاری که فدرال رزرو هفته گذشته مجدداً انجام داد، زمانی که محدوده نرخ هدف یک شبه خود را نیم درصد افزایش داد و بین 4.25 تا 4.50 درصد افزایش داد. همچنین نقطه توقف بالاتری را برای آن نرخ در 5.1 درصد نسبت به جلسه سیاستگذاری خود در سپتامبر ثبت کرد.

در همین حال، برداشت ترازنامه طوری طراحی شده است که کم و بیش در خلبان خودکار، در پس‌زمینه اجرا شود.

بدون بازگشت به ترازنامه قبل از همه گیری

طی یک دهه و نیم گذشته، فدرال رزرو دو بار از ترازنامه خود به عنوان ابزار سیاست پولی برای افزودن یا حذف محرک های اقتصادی استفاده کرده است. آخرین دور اصلی گسترش در مارس 2020 و در آغاز همه‌گیری ویروس کرونا آغاز شد.

از بهار همان سال، فدرال رزرو دارایی خود را از 4.2 تریلیون دلار به اوج 9 تریلیون دلاری تا آوریل سال جاری افزایش داد که ناشی از خرید تهاجمی اوراق خزانه داری و وام مسکن بود. فدرال رزرو در ماه مارس شروع به افزایش نرخ کرد و در ماه ژوئن شروع به کار کرد تا اجازه دهد تعدادی از اوراق قرضه متعلق به خود سررسید شده و جایگزین نشوند.

این روند در ماه سپتامبر زمانی که فدرال رزرو اعلام کرد اجازه می دهد تا 60 میلیارد دلار در ماه بدهی خزانه داری و 35 میلیارد دلار در ماه MBS از ترازنامه خود خارج شود، به سرعت شروع شد. در 14 دسامبر، دارایی فدرال رزرو حدود 8.6 تریلیون دلار بود.

نومورا گفت که بانک مرکزی ایالات متحده احتمالا ترازنامه خود را به حدود 7 تریلیون دلار کاهش خواهد داد که بسیار بالاتر از سطح قبل از همه گیری است. در میان تحلیلگران، بحث های قابل توجهی در مورد اینکه دقیقا چگونه ممکن است برای پایان دادن به کاهش سرمایه انجام شود، وجود دارد.

کاهش در ترازنامه فدرال رزرو، ذخایر بانکی را از سیستم خارج می کند، در رژیمی که تحت سلطه بسیاری از قطعات متحرک است که به طور غیرقابل پیش بینی دور یکدیگر می چرخند. اما حتی با وجود همه اینها، کمبود ذخایر باعث می‌شود نرخ‌های کوتاه‌مدت ناپایدار شوند، به این معنی که فدرال رزرو نمی‌تواند به طور قابل اعتمادی هدف نرخ سیاستی خود را تعیین کند.

این چیزی است که فدرال رزرو در سپتامبر 2019، زمانی که در آخرین فصل انقباض ترازنامه خود بود، با آن مواجه شد. در آن زمان، به طور غیرمنتظره ای با کمبود ذخایر مواجه شد، نرخ وجوه فدرال را از بین برد و بانک مرکزی را مجبور کرد که دوباره نقدینگی را به سیستم اضافه کند.

فدرال رزرو نمی خواهد این تجربه تکرار شود و به همین دلیل، بعید است که آزمایش کند تا چه حد می تواند ذخایر را کاهش دهد.

در 30 نوامبر، جروم پاول، رئیس فدرال رزرو، گفت که معتقد نیست سیستم بانکی با کمبود ذخایر مواجه است، اما او همچنین پیشنهاد کرد که بانک مرکزی دارایی های خود را به گونه ای مدیریت کند که باعث شود کاهش سرمایه زودتر از حد انتظار پایان یابد.

تقاضا برای ذخایر، پایدار نیست، می تواند به طور قابل توجهی بالا و پایین شود. بنابراین ما می‌خواهیم در مکانی امن توقف کنیم.» داشتن ذخایر فراوان، نقدینگی فراوان در بازارها و در سیستم بانکی و به طور کلی در سیستم مالی واقعاً یک منفعت عمومی است.

(گزارش توسط Michael S. Derby؛ ویرایش توسط Dan Burns و Paul Simao)