مجمع عربستان سعودی با وجود تنش ها، رهبران تجاری ایالات متحده را جذب می کند

رئیس جمهور جو بایدن قول داده است که تصمیم اوپک پلاس در ماه جاری برای کاهش اهداف تولید نفت که ریاض از آن به عنوان خدمت به ثبات بازار دفاع می کند، برای روابط ایالات متحده و عربستان سعودی «پیامدهایی» خواهد داشت.

این مناقشه جدیدترین سایه ای بود که بر طرح سالانه سرمایه گذاری آینده (FII) انداخته شد که با بایکوت غرب بر سر قتل جمال خاشقجی روزنامه نگار سعودی در سال 2018 و بیماری همه گیر در سال 2020 تحت تاثیر قرار گرفت و آن را از سال 2017 دور کرد. مراسم افتتاحیه ای که ریاض آن را «داووس در صحرا» نامید.

FII در سال 2019 پس از غوغا در مورد قتل خاشقجی توسط عوامل سعودی بهبود یافت و نام های بزرگی را از شرکت های مالی، دفاعی و انرژی با منافع استراتژیک در بزرگترین صادرکننده نفت جهان جذب کرد، اما جریان های خارجی نسبتاً ناچیزی را به همراه داشت.

ریچارد آتیاس، مدیر عامل موسسه FII به رویترز گفت که انتظار می رود بیش از 400 نماینده ایالات متحده در این هفته شرکت کنند و افزود که این بزرگترین نمایندگی یک کشور خارجی است.

سخنگوی این شرکت ها به رویترز گفتند که نسخه امسال، که از 25 تا 27 اکتبر برگزار می شود، شامل جیمی دیمون، رئیس JPMorgan، جان استودزینسکی، نایب رئیس Pimco و یکی از مدیران BNY Mellon به عنوان سخنرانان می شود، و آنها همچنان قصد دارند بروند.

مدیران ارشد Goldman Sachs، Blackstone، Bridgewater Associates، Boeing و Franklin Templeton در دستور کار قرار دارند. گلدمن ساکس از اظهار نظر خودداری کرد، در حالی که بقیه پاسخی ندادند.

داده های رفینیتیو نشان می دهد که جی پی مورگان و گلدمن ساکس در سال گذشته به ترتیب نزدیک به 77 و 42 میلیون دلار در کارمزد بانکداری سرمایه گذاری در عربستان سعودی درآمد داشته اند. JPM در سال 2022 با بیش از 39 میلیون دلار در صدر جدول لیگ باقی مانده است.

عادل حمائزیه، مدیر عامل هایبریج مشاور و عضو مدعو در دانشگاه هاروارد، گفت: «بیشتر من نمی‌بینم که شرکت‌های آمریکایی فعالانه از عربستان سعودی به دلیل تنش‌های سیاسی اخیر اجتناب کنند.

حمائزیه گفت: «شرکت‌های آمریکایی شریک مهمی برای برنامه‌های سرمایه‌گذاری و رشد عربستان سعودی در بخش‌های سنتی، اما همچنین در زمینه‌های «جدیدتر» از جمله گردشگری، سرگرمی، تولید خودروهای الکتریکی، فناوری و صنعت نوپای دفاعی محلی خواهند بود.

FII ویترینی برای برنامه توسعه چشم انداز 2030 ولیعهد محمد بن سلمان است تا با ایجاد صنایع جدیدی که برای میلیون ها سعودی شغل ایجاد می کند، اقتصاد را از نفت دور کند و سرمایه و استعدادهای خارجی را جذب کند.

FDI تخت

سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی همچنان از اهداف عقب‌تر است، اگرچه با باز شدن پادشاهی، در بخش‌های جدید جابه‌جایی رخ داده است. از آنجایی که بوئینگ سال گذشته یک قرارداد دفاعی 80 میلیون دلاری به پایان رساند، فدکس یک برنامه سرمایه گذاری 10 ساله 400 میلیون دلاری را در این کشور، بزرگترین اقتصاد جهان عرب، اعلام کرد.

با 15.3 میلیارد ریال (4.07 میلیارد دلار)، سرمایه گذاری مستقیم خارجی برای نیمه اول سال حدود یک پنجم 19.3 میلیارد دلار تضمین شده در سال 2021 بود که شامل سرمایه گذاری 12.4 میلیارد دلاری برای زیرساخت های خط لوله نفت آرامکو بود.

این مقدار بسیار کمتر از هدف سال 2030 که 100 میلیارد دلار در سال بود، تحت یک استراتژی ملی با هدف سرمایه گذاری مستقیم خارجی معادل تقریباً 6 درصد تولید ناخالص داخلی تا سال 2030 است.

حتی پس از اینکه ریاض به شرکت‌ها اولتیماتوم داد تا تا سال 2024 مقرهای منطقه‌ای خود را در این پادشاهی قرار دهند یا قراردادهای سودآور دولتی را از دست بدهند، بی‌اطمینانی پیرامون محیط نظارتی و مالیاتی و همچنین هزینه‌های عملیاتی بالا و کمبود نیروی کار ماهر محلی وجود دارد.

جاستین الکساندر، مدیر خلیج اکونومیکس و تحلیلگر خلیج در گلوبال سورس، گفت: «جریان سرمایه گذاری مستقیم خارجی سرسختانه ثابت و پایین باقی مانده است، زیر 1 درصد تولید ناخالص داخلی، و برخی از نام های برجسته ای که سرمایه گذاری کرده اند، حتی با حمایت دولت، موفقیت اندکی داشته اند. شرکا.

این امر باعث شده است که دولت سعودی و صندوق سرمایه گذاری عمومی تلاش کنند تا با کمک یک دلار نفتی بادآورده، به وعده های ولیعهد در زمینه تنوع بخشیدن عمل کنند.

بدتر شدن چشم انداز اقتصاد جهانی و نوسانات بازار نفت، خطرات دولت را در پیگیری چشم انداز 2030 افزایش داده است، که شامل پروژه ای 500 میلیارد دلاری برای ساخت منطقه اقتصادی عظیم و با فناوری پیشرفته در دریای سرخ به نام NEOM است که در نهایت به منظور اسکان 9 میلیون نفر است. .

نیل کویلیام، همکار در چتم هاوس، گفت: «دولت نمی تواند به طور نامحدود توسعه اقتصادی را پیش ببرد، اما در حال حاضر هیچ جایگزین واقعی وجود ندارد، زیرا کسب و کارهای داخلی برای ایفای این نقش مناسب نیستند، و سرمایه گذاری مستقیم خارجی همچنان ناامید کننده است.

(1 دلار = 3.7575 ریال)

(گزارش توسط Rachna Uppal و یوسف صبا، ویرایش توسط William Maclean)