Factbox-وزرا کلیدی در دولت جدید ایتالیا ملونی

وزیر امور خارجه و معاون نخست وزیر

آنتونیو تاجانی، 69 ساله، یکی از نزدیک ترین دستیاران سیلویو برلوسکونی، نخست وزیر سابق است، یک جفت دست امن با اعتبار اتحادیه اروپا که از سال 2018 معاون حزب محافظه کار برلوسکونی فورزا ایتالیا بوده است.

تاجانی که یک روزنامه‌نگار سابق بود، در سال 1994 با برلوسکونی وارد سیاست شد و بیشتر دوران فعالیت سیاسی خود را در بروکسل، چه در پارلمان اروپا و چه در کمیسیون اروپا گذراند.

او در سال 2017-2019 پارلمان اتحادیه اروپا را رهبری کرد. در کمیسیون، نمونه کارها حمل و نقل (2008-2010) و صنعت (2010-2014) را به دست آورد. تاجانی در جوانی از یک حزب راست طرفدار سلطنت حمایت می کرد. او به زبان های فرانسوی، اسپانیایی، انگلیسی و ایتالیایی صحبت می کند.

وزیر کشور

ماتئو پیانتدوسی، 59 ساله، یک کارمند دولتی حرفه ای است که رئیس ستاد ماتئو سالوینی، رهبر لیگ، در دوران تصدی وزارت کشور در 2018-2019 بود و به او کمک کرد تا سیاست های سختگیرانه خود را علیه مهاجرت غیرقانونی شکل دهد.

اگرچه پیانتدوسی به سالوینی نزدیک است، اما یک تکنوکرات بدون وابستگی حزبی است و هیچ تجربه قبلی به عنوان وزیر ندارد. او دو سال گذشته را به عنوان بخشدار رم گذرانده است – سمتی که امنیت و نظم عمومی را در پایتخت حفظ می کند.

وزیر زیرساخت و معاون نخست وزیر

ماتئو سالوینی، 49 ساله، رئیس حزب راستگرای لیگ و وزیر کشور سابق است که یک برنامه پوپولیستی از جمله اخراج دسته جمعی مهاجران قایق، کاهش گسترده مالیات و کاهش سن بازنشستگی را ترویج کرده است.

سالوینی با ریش و تنومند، در سال 2013 که یک حزب کوچک و رسوایی در منطقه بود، رهبری لیگ را بر عهده گرفت. او آن را به یک نیروی ملی تبدیل کرد و به نظر می رسید قبل از یک سری اشتباهات که در سه سال گذشته محبوبیت خود را کاهش داده بود، بر سیاست ایتالیا تسلط پیدا کند.

سالوینی که زمانی از حامیان پرشور ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه بود، اتهامات حمایت مالی حزبش توسط مسکو را رد کرد و از حمله به اوکراین انتقاد کرد. او پیشنهادهایی را رد کرد که باید از رهبری لیگ پس از نمایش ضعیف آن در انتخابات 25 سپتامبر کناره گیری کند.

وزیر صنعت

آدولفو اورسو، 65 ساله، از حزب ملونی برادران ایتالیا، فعالیت سیاسی خود را در سازمان جوانان جنبش اجتماعی ایتالیا (MSI)، حزب پسا فاشیستی که در سال 1946 توسط حامیان دیکتاتور بنیتو موسولینی ایجاد شد، آغاز کرد.

اورسو که یک روزنامه نگار سابق بود، برای اولین بار در سال 1994 به پارلمان راه یافت. او در دولت های راست میانه به رهبری برلوسکونی پست هایی داشت و اخیراً به عنوان رئیس کمیته اطلاعاتی پارلمانی با نفوذ فعالیت داشته است.

در این نقش، او از دولت و پارلمان ماریو دراگی خواست تا قدرت‌های به اصطلاح طلایی را تقویت کنند تا از صنایعی که از اهمیت استراتژیک خارج می‌شوند محافظت کنند.

وزیر دفاع

گیدو کروستو، 59 ساله، یک لابی گر صنایع دفاعی، از نزدیکان ملونی و یکی از بنیانگذاران حزب او است. او فعالیت سیاسی خود را با حزب دموکرات مسیحی در دهه 1980 آغاز کرد و تا سال 2019 یکی از اعضای طولانی مدت پارلمان بود تا اینکه در سال 2019 از سمت خود استعفا داد تا رئیس AIAD، فدراسیونی از شرکت های فعال در بخش هوافضا و دفاع باشد.

تقریباً دو متر (6.6 فوت) قد و طاس، او را «غول مهربان» یا شرک می‌نامند که اشاره‌ای به شخصیت کارتونی است. او بین سال های 2008 تا 2011 به عنوان وزیر دفاع در دولت برلوسکونی خدمت کرد.

وزیر محیط زیست و امنیت انرژی

ژیلبرتو پیچتو فراتین، 68 ساله، سناتور فورتزا ایتالیا، به ویژه نزدیک به برلوسکونی است. او که یک حسابدار واجد شرایط بود، معاون وزیر صنعت در دولت دراگی بود.

او پیش از این در پست‌های متعددی در منطقه زادگاهش پیمونت در شمال ایتالیا، از جمله رئیس کمیته‌های مصرف‌کنندگان محلی، بازرگانی و استخدام، فعالیت داشت. به نظر نمی رسد که او قبلاً روی مسائل زیست محیطی یا انرژی کار کرده باشد.

وزیر دادگستری

کارلو نوردیو، 75 ساله، یک قانونگذار برادران ایتالیا، در ایتالیا به عنوان دادستان سابق ونیز شناخته شده است. او در سال 2017 بازنشسته شد. او خواستار اقدامات بیشتر برای تسریع محاکمات شده است، و گفت که سیستم قضایی بدنام کند ایتالیا به این کشور آسیب می رساند. اقتصاد.

او یکی از مخالفان سرسخت مجموعه قضات بود که تحقیقات فساد موسوم به “دست های پاک” را رهبری می کرد، که طبقه سیاسی ایتالیا را در اوایل دهه 1990 سرنگون کرد و دادستان ها را به سوء استفاده از قدرت خود متهم کرد. ملونی برای این کار بر او اصرار کرد و بر مقاومت برلوسکونی که خواهان عضوی از Forza Italia در وزارت بود، غلبه کرد.

(گزارش توسط دفتر ایتالیایی؛ ویرایش توسط کیت ویر و توبی چوپرا)