پیشگویی دقیق کرونا در این کتاب، ۴٠ سال پیش

روزنامه شهروند -زهرا نوروزی: دین کونتز، نویسنده آمریکایی ژانر وحشت، برای رمان‌های مهیج و تعلیق‌برانگیزش شهرتی جهانی پیدا کرده است. کتاب‌های او تاکنون به ٣٨ زبان زنده دنیا ترجمه شده و بیش از ۵٠٠‌میلیون نسخه از آن‌ها به فروش رسیده است. چهارده رمان او در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک‌تایمز قرار گرفته‌اند.

این نویسنده پرکار معاصر ۱۰۵ رمان دارد که در کشور‌های مختلفی ازجمله ژاپن و سوئد در جایگاه پرفروش‌ترین کتاب‌ها قرار گرفته‌اند. نیویورک‌تایمز نوشته‌های او را «از نظر روانشناسی پیچیده، ماهرانه و اغناکننده» خوانده است. او محبوب‌ترین رمان‌نویس آمریکایی است که رمان‌هایش مملو از ترس و تعلیق است. اما ماجرای «چشمان تاریکی» که نویسنده در آن به پیش‌بینی ویروس کرونا پرداخته بود، چیست؟

چشمان تاریکی رمانی دلهره‌آور از این نویسنده است که در سال ۱۹۸۱ منتشر شد. این رمان درباره مادری است که فرزندش به طرز مرموزی ناپدید شده و پس از مدتی از شهر ووهان چین (منشأ ویروس جدید کرونا) سر در می‌آورد. او برای یافتن پسرش به ووهان می‌رود و در آنجا در جریان یک سلاح بیولوژیک (ویروس مصنوعی) جدید و خطرناک به نام «ووهان-۴۰۰» قرار می‌گیرد که در آزمایشگاه ساخته شده و افراد زیادی را مبتلا کرده است. این رمان درواقع ۴۰ سال پیش ویروس کرونا را پیش‌بینی کرده بود.

شخصیت اصلی داستان می‌کوشد دریابد آیا پسرش واقعا یک سال پیش درگذشته یا هنوز زنده است. او پسرش را همراهِ سردسته‌ای که پیش از این شانزده بار سفری بدون خطر به کوه داشته با خیال راحت به مسافرت می‌فرستد تا اینکه در این سفر اتفاقات عجیبی رخ می‌دهد. تک‌تک مسافران، سردسته و راننده بدون هیچ توضیحی می‌میرند. وقتی مادر شروع به پذیرفتن مرگ پسرش می‌کند، پیام‌هایی در قالب جملاتی دور از انتظار دریافت می‌کند. این پیام‌ها شامل نوشته‌هایی با گچ روی تخته سیاه، پیام‌های چاپ‌شده در برگه‌های پرینتر و نشانه‌هایی دیگر است. او به همراه دوست جدیدش الیوت استریکر تصمیم دارد آنچه را که احتمالا در روز درگذشت پسرش اتفاق افتاده کشف کند و درباره شرایط رازآلود مرگ پسرش که گفته شده به دلیل ابتلا به ویروس مرگبار «ووهان-۴۰۰» کشته شده، تحقیق کند.

سلاح بیولوژیک

این کتاب ویروس «ووهان-۴۰۰» را یک سلاح عالی بیولوژیک معرفی کرده است. در رمان چشمان تاریکی هر فردی که این ویروس وارد بدن او شود، بیشتر از ۲۴ ساعت زنده نمی‌ماند؛ چرا که بخشی از مغز را که کنترل اعمال ارادی بدن ازجمله نفس‌کشیدن برعهده آن است، نابود می‌کند. درصد مرگ‌ومیر این بیماری صددرصد و دوره نهفتگی آن ۴ ساعت است. در پایان داستان این کتاب، ویروس اشتبا‌هی همه جا پخش می‌شود و فجایعی به بار می‌آورد. در مقابل البته عده‌ای معتقدند با توجه به بیماری‌های واگیردار ریوی، پیش‌بینی شیوع یک نوع جدید از آن کار عجیبی نیست. به علاوه می‌گویند ویژگی‌های بیماری عفونی معرفی‌شده در این رمان علمی-تخیلی بسیار متفاوت با کرونا است.

پیش‌بینی عمل لیزیک

در این کتاب اصطلاحا پیش‌بینی‌های زیاد دیگری نیز وجود دارد. مثلا نویسنده در این کتاب پیش‌بینی کرده بود که در سال ۲۰۱۵ عمل جراحی فقط با لیزر انجام می‌شود و نابینایی با نصب تراشه‌هایی در مغز درمان می‌شود. نکته جالب‌تر آنکه براساس تصویر یکی از بخش‌های این کتاب که در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، دین کونتز در رمان چشمان تاریکی از نوع تکامل‌یافته‌تری از ویروس «ووهان-۴۰۰» سخن گفته است که چندین دهه بعد (حدود سال ۲۰۲۰ میلادی) باعث بیماری وحشتناکی با علایم آنفلوآنزا خواهد شد. طبق این تصویر ادعایی، کونتز در این رمان می‌گوید این بیماری تنفسی جدید به سرعت در سراسر جهان همه‌گیر شده و در برابر تمام درمان‌های شناخته‌شده مقاومت خواهد کرد.

البته با وجود این شباهت‌های خیره‌کننده، میان «ووهان-۴۰۰» و ویروس جدید کرونا تفاوت‌هایی نیز وجود دارد؛ ازجمله اینکه «ووهان-۴۰۰» ویروسی انسان‌ساز است که در آزمایشگاه‌های بیولوژیک ساخته شده است؛ اما کرونا این‌گونه نیست. تفاوت دوم مربوط به میزان مرگباربودن این دو ویروس است؛ در حالی که میزان مرگ‌ومیر بین افراد مبتلا به ویروسِ رمان چشمان تاریکی صد‌درصد است، تاکنون تنها ۲‌درصد از مبتلایان به ویروس کرونا جان خود را از دست داده‌اند.

از روسیه تا چین

هر چند ظاهرا دین کونتز در نسخه اولیه کتاب نام ویروس را «گورکی-۴۰۰» و منشأ آن را آزمایشگاهی در شهر گورکی در روسیه ذکر کرده است، اما پس از فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد، کتاب ویرایش شده و در نسخه‌ای که در سال ۱۹۸۹ منتشر شده، نام ویروس به «ووهان-۴۰۰» تغییر پیدا کرده است. دین کونتز در سال ۱۹۸۱ شیوع ویروس مرگبار کرونا را از ووهان به کشور‌های مختلف جهان پیش‌بینی کرده و ظاهرا کتاب بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و بهبود روابط آمریکا و روسیه، بازنویسی شده است. البته او این کتاب را با نام مستعار لی نیکولز منتشر کرده بود.

جنی اسمیت، موسس یک کتاب‌فروشی در هنگ‌کنگ و دانشجوی تاریخ روسیه در دانشگاه ماساچوست می‌گوید: «از سال ۱۹۸۶ روابط میان اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا رو به بهبودی رفت. میخاییل گورباچف تمایل داشت ارتباط شوروی با جهان بهتر شود و در سال ۱۹۸۸ شوروی دیگر دوست آمریکا بود و نه دشمن آن. از آ‌نجا که دیگر روسیه نمی‌توانست در نابودی جهان متهم باشد، نیاز به یک هیولای دیگر بود. خیلی‌های دیگر امکانات ساخت سلاح بیولوژیک را داشتند؛ ازجمله بریتانیا، ژاپن و فرانسه، اما آن‌ها دوستان خوب ما بودند. در این موقعیت چین بود که در تدارک برنامه‌هایی بود و از طرفی دیگر می‌توانست مظنون ما باشد.»

به گفته اسمیت تغییر «گورکی-۴۰۰» به «ووهان-۴۰۰» در کتاب ظاهرا واکنشی ادبی به تغییر روابط روسیه و آمریکا و پایان جنگ سرد بوده است. وقتی جهان قرار است به خوب‌ها و بد‌ها تقسیم شود و روسیه دیگر نمی‌تواند آن هیولای بد باشد، به مظنون جدیدی نیاز است. البته معلوم نیست نویسنده این تغییر را در کتاب ایجاد کرده است یا ناشر. تاکنون ایمیل‌ها به کونتز، کارگزار ادبی او و ناشر کتاب بی‌پاسخ مانده است.

در بخشی از این کتاب یکی از کاراکتر‌ها می‌گوید: «یک دانشمند چینی برای صدمه‌زدن به آمریکا یکی از خطرناک‌ترین سلاح‌های بیولوژیک ساخته‌شده در چین را در یک دهه گذشته با خود حمل می‌کرده. نام این ویروس خطرناک «ووهان-۴۰۰» است چرا که در آزمایشگاهی بیرون شهر ووهان ساخته شده است. «ووهان ۴۰۰» سلاحی فوق‌العاده است. این سلاح با این هدف تولید شده است که یک شهر یا یک کشور را به‌کل نابود کند.»

معما‌های تازه

برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی تئوری توطئه شکل‌گرفته اطراف رمان چشمان تاریکی را بسط داده و مدعی شدند که تاریخ انتشار این کتاب هم رمزآلود است؛ زیرا این اثر در سال ۱۹۸۱ منتشر شده که جمع اعداد آن ۱۹ می‌شود و اشاره‌ای به سال ۲۰۱۹ یعنی سال انتشار ویروس کرونا دارد. عدد ۴۰۰ در ویروس «ووهان-۴۰۰» از ضرب دو ۲۰ به دست آمده که نشان‌دهنده سال ۲۰۲۰ است که این ویروس در آن شیوع پیدا کرده است و اولین‌بار نام «ووهان-۴۰۰» در فصل ۳۹ کتاب آمده که جمع اعداد آن می‌شود ۱۲ یعنی ماه دوازدهم سال (دسامبر) که در آن ویروس کرونا برای نخستین‌بار در ووهان شیوع پیدا کرده است.

از طرفی آلبرت وان، رئیس کتاب‌فروشی دیگری در هنگ‌کنگ می‌گوید ووهان شهری است که به اداره تشکیلات تحقیقاتی در چین معروف است و نویسنده آن را به عنوان نام ویروس کتابش انتخاب کرده است. شهر ووهان هاب تحقیقاتی در زمینه‌های میکروبیولوژیک است. نویسنده‌های باهوشی نظیر دین کونتز همه این جزئیات را جمع‌آوری می‌کنند تا داستان‌شان قانع‌کننده به نظر برسد. در نتیجه انتخاب «ووهان-۴۰۰» از سوی این نویسنده اصلا عجیب نیست.

منبع: foxnews