ماجرای طلاق عاطفی بین مردم و مسئولان!

آرمان ملی: زمانی قدرت مشروع معنی و مفهوم درست به خود می‌گیرد که متناسب با خواست و مطالبات مردم در هر جامعه‌ای باشد اصولا قدرت برای اعمال شدن است اگر قدرت به‌گونه‌ای اعمال شود که نقش بازدارندگی در حرکت طبیعی جوامع داشته باشد آن قدرت مشروعیت و مقبولیت خود را از دست خواهد داد و تبدیل به ابزاری ترسناک برای رشد و توسعه جوامع خواهد شد.

به عنوان مثال، اعمال قدرت در کشورهایی مثل کره‌شمالی، ونزوئلا، بولیوی، سوریه، عراق، افغانستان و… چه رشد و توسعه‌ای برای مردم‌شان آورده است؟! اگر قدرت در راستای سازندگی جوامع نقش بازی نکند، به ابزار تخریبی تبدیل خواهد شد و در برابر چنین قدرت‌هایی، مقاومت‌هایی آشکار و پنهان شکل خواهد گرفت و در فرآیند زمان و در نقطه‌ای به تقابل با هم خواهند رسید.

اگر بادکنک بیش از اندازه ظرفیتش باد شود، خواهد ترکید! اگر مسئولان جوامع فهم درستی از قوانین و معادلات فیزیک و ریاضی جوامع تحت حکومت‌شان داشته باشند به همان نسبت نیز درک درستی از قدرت اجبار زمان و داده‌هایی که جهان امروز به جوامع تزریق می‌کند، خواهند داشت!

آنها چه بپذیرند و چه نپذیرند روندهای جامعه‌شان متناسب با داده‌های جهانی شکل می‌گیرد؛ بنابراین اگر اقتضای زمانی را در اعمال قدرت‌شان در نظر نگیرند دچار طلاق عاطفی با اکثریت جامعه خواهند شد! این درست که در زیر یک سقف زیست دارند اما به دلیل طلاق عاطفی، تعهد و تعلق شهروندی وجود نخواهد داشت و ادامه چنین روندی شکستی دو‌جانبه خواهد بود!

فناوری و تکنولوژی باعث شده جامعه امروز ایران هم در اتصال با جریان غالب دهکده جهانی قرار بگیرد و باید پذیرفت نسل نوجوان و جوان ایران امروز، نسل دیجیتال هستند و ناخودآگاه ذائقه و اندیشه‌شان تحت‌تاثیر ادبیات مدرنیته تربیت شده و به نوعی در فضای قدرت اجبار زمان هضم شده‌اند و کسی هم نمی‌تواند جهت ذهنی آنان را به عقب بازگرداند!

باید بین مردم و مسئولان تناسب ذهنی و فکری برقرار باشد در غیر این‌صورت کشمکش جای خود را به مفاهمه خواهد داد، در فضایی که حکمرانان و مردم نمی‌خواهند شبیه به هم بشوند هرگونه اعمال قدرتی، مقاومت‌هایی از جنس همان اعمال قدرت تولید می‌شود، مدیران جوامع هوشمند تصورات‌شان از بطن جامعه شکل می‌گیرد؛ گاه تصورات از واقعیت‌های جامعه استخراج نمی‌شود و پیوسته چنین مدیرانی به دنبال نزدیک کردن جامعه به تصورات خودشان هستند که این نزدیکی اتفاق نخواهد افتاد و محصولات چنین واقعیتی همواره کشمکش و انباشت خشم و نفرت پنهان و آشکار خواهد شد.

اگر رابطه مردم و مسئولان براساس واقعیت‌ها و داشته‌های عینی شکل نگیرد و فقط براساس انتزاعات ذهنی باشد آن رابطه مستحکم نیست و در فرآیند زمان از هم گسستنی خواهد شد؛ در پایان این نکته را یادآور می‌شوم که واقعیت‌های پیدا و پنهان جامعه ایران را بپذیرید و متناسب با فهم جدید ملت تغییرات ایجاد کنید.

امید فراغت- روزنامه‌نگار