نسخه اولیه این مقاله در تاریخ ۱۳۹۸/۰۶/۲۲ منتشر شده و در تاریخ ۱۳۹۹/۱۲/۰۲ بهروزرسانی شده است.
در سال ۱۱۴۷ میلادی، شاه آلفونسو که با القابی مثل «بزرگ» و «فاتح» از او یاد میشد؛ بهمنظور توسعه مناطق زیر سلطه کشور پرتغال، کنترل روستای سینترا را بهدست گرفت و بهتوسعه قلعه سینترا پرداخت. بعدها، پایتخت پرتغال به شهر لیسبون منتقل شد و سینترا که در ۲۳ کیلومتری مرزهای ناحیه شمال غربی کشور قرار داشت، آرامگاه سلطنتی خانواده پادشاه باقی ماند. از آن زمان بهبعد، جنگلهای اطراف منطقه سینترا بهعنوان تفرجگاه، زمینهای شکار و موارد اینچنینی، مورد بازدید افراد و بهخصوص خانوادههای اشرافی آن منطقه قرار میگرفت. در ادامه، سازههای لوکس و عظیم پرتعدادی در این منطقه ساخته شد تا خاندانهای اشرافی بهتر از همیشه بتوانند در آنها خوش بگذرانند. بدین ترتیب، شهر سینترا یکی از مقصدهای ویژه گردشگران کشور پرتغال، به یک جاذبه لوکس و دیدنی بدل شد.
گنجینهها و ساختمانهای پرتعداد لوکس در شهر سینترا، باعث شد تا یونسکو این منطقه را در فهرست میراثهای جهانی قرار بدهد. بدون ذرهای شک، مهمترین و مشهورترین جاذبه دیدنی شهر سینترا، قصر ملی پنا (Pena National Palace) است. در شهر سینترا، دیدنیهای بسیار زیادی را میتوان پیدا کرد؛ اما قصر ملی پنا، خاصترین و جذابترینِ آنها است. همراه ما باشید که در تازهترین قسمت از تورهای مجازی، به این قصر زیبا و دیدنی سر میزنیم.
آفرینش قصر ملی پنا، پیرو زحمات شاهزاده فردیناند بهبار نشسته است. با وجود اینکه خاندان سلطنتی کشور پرتغال دارای استراحتگاه و آرامگاه بهخصوص خود در مرکز سینترا بود و در آن استقرار داشت؛ اما شاهزاده فردیناند تصمیم گرفت یک اقامتگاه عظیم و زیبا را بنا کند تا آن را به همسرش هدیه بدهد. ساخت قصر ملی پنا در سال ۱۸۳۸ میلادی آغاز و پایههای این سازه عظیم روی یک تپه بزرگ که بالای شهر سینترا قرار داشت، نهادینه شد. جایی که قصر پنا در آن ساخته میشد، پیشتر محل قرارگیری یک صومعه بود که بر اثر زلزله مهیب سال ۱۷۵۵ پرتغال، از بین رفته بود. این زلزله اما صومعه مورد بحث را بهطور کامل از بین نبرد و بقایای برخی از عبادتگاههای آن بهشکلگیری ساختار قصر ملی پنا کمک کردند.
شاهزاده فردیناند و همسرش نتوانستند پایان ساخت این بنای عظیم را ببیند و تا قبل از تکمیل شدن روند ساخت این قصر، هر دو درگذشتند. در سال ۱۸۸۹ سازه نامبرده بهعنوان یکی از املاک ملی کشور پرتغال شناخته شد. ملکه آملی، آخرین شخصی بود که در این قصر ساکن میشد و پس از انقلاب ۱۹۱۰ در پرتغال و تبعید شدن ملکه آملی، قصر پنا به یک جاذبه ملی و یک موزه باشکوه تبدیل شد. طی دهههای گذشته، رنگهای قرمز و زرد این قصر همگی به خاکستری تبدیل شدند؛ اما در سالهای پایانی قرن ۲۰، رنگآمیزی مجدد این قصر باعث شد تا این بنای معروف کشور پرتغال، شکوه قدیمی خود ار دوباره بهدست آورد.
قسمت داخلی این قصر از زمان خروج ملکه آملی، دستنخورده باقیمانده است. قسمت خارجی قصر ملی پنا اما با یک پارک بزرگ که دقیقا همین نام را یدک میکشد، مورد توجه توریستها قرار میگیرد. معماری نئوگوتیک، نئو اسلامی و نئو رنسانس، مهندسی پارک و قصر ملی پنا را تحتتاثیر خود قرار داده و بهشکلگیری سازهها و منطقهای منجر شده که چشم هر گردشگری را به خود خیره میکند. معماری این قصر بزرگ، سازههای معروف دوران رنسانس اروپا مثل برج بلم (Belem Towe) قلعههای باواریایی و موارد اینچنینی را برای بازدیدکنندگان یادآوری میکند.
همان طور که پیشتر هم ذکر شد؛ پارک پنا نیز بهاندازه قصر ملی پنا که در منطقه سینترا واقع شده، زیبا و جذاب است. در زمین ۲۷۰ هکتاری این پارک، گیاههای مختلفی از سراسر جهان کاشته شده است. گیاههایی که خواستگاه اصلی آنها مناطق آمریکای شمالی، مغولستان، ژاپن، استرالیا، مصر، سدار و بیشتر است. در ادامه از شما دعوت میکنیم بهوسیله قسمتی که در ابتدای مطلب تعبیه شده، به بازدید از قصر ملی پنا مشغول شوید. کجارو روزانه مطالب مختلفی را با محوریت تورهای مجازی و سفرهای تصویری منتشر میکند. اگر به این جنس از مطالب علاقهمند هستید، بازدید روزانه را از کجارو فراموش نکنید.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰