مبارزه جبران خسارت تغییرات آب و هوایی در آستانه نشست COP27 آغاز می شود

هنگامی که دیپلمات‌های نزدیک به 200 کشور در 7 نوامبر در شهر ساحلی شرم الشیخ مصر گرد هم می‌آیند، مذاکرات درباره چگونگی کاهش انتشار CO2 که باعث تغییرات آب و هوایی می‌شود و مقابله با تأثیرات آب و هوایی موجود، از جمله موج‌های گرما مرگبار، آتش‌سوزی‌های جنگلی، بالا آمدن آب‌ها، بحث خواهد کرد. و خشکسالی

اما موضوع دیگری احتمالاً بر مذاکرات مسلط خواهد بود: «تلفات و آسیب» یا تخریب خانه‌ها، زیرساخت‌ها و معیشت‌های مرتبط با آب و هوا در فقیرترین کشورهایی که کمترین سهم را در گرمایش جهانی داشته‌اند.

بر اساس گزارش سازمان ملل، 46 کشور کمتر توسعه یافته جهان که 14 درصد از جمعیت جهان را در خود جای داده اند، تنها 1 درصد از انتشار سالانه CO2 جهان را از سوختن سوخت های فسیلی تولید می کنند.

با نزدیک شدن به COP27، تلفات آب و هوا در کشورهای غنی و فقیر به طور یکسان در حال افزایش است. در هفته‌های اخیر، آتش‌سوزی‌های جنگلی بخش‌های عظیمی از زمین‌های مراکش، یونان و کانادا را بلعیده است، خشکسالی تاکستان‌های ایتالیا را ویران کرده است و سیل‌های مرگبار گامبیا و چین را درنوردیده است.

“این مقطع حساس بود. ما برای مدت طولانی تحت تأثیر قرار گرفتیم و در مورد آن صحبت کردیم. اما اکنون کشورهای ثروتمند نیز تحت تأثیر قرار گرفته اند.

کشورهای ثروتمند همچنین نتوانستند وعده 100 میلیارد دلاری در سال را تا سال 2020 برای کمک به کشورهای فقیر در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و آماده شدن برای تغییرات آب و هوایی انجام دهند. پرداخت خسارت و خسارت علاوه بر آن 100 میلیارد دلار خواهد بود.

“این مبهم نیست. مالی یعنی پول. این بدان معناست که دست خود را در جیب خود بگذارید و یک دلار، یک یورو، یک ین بیرون بیاورید و آن را روی میز قربانیان تغییرات آب و هوایی بگذارید.

امید با وجود موانع

فقط دریافت خسارت و خسارت مالی در بحث COP27 بحث برانگیز است، زیرا پیشنهاد اضافه کردن آن به دستور کار هنوز مورد حمایت گسترده قرار نگرفته است.

این موضوع همچنین به مذاکرات قبل از COP27 در ژوئن در بن آلمان اضافه نشد. گفتگوها در آنجا در مورد کمک فنی سازمان ملل متحد در مورد حسابداری از دست دادن و خسارات نیز بدون توافق، به دلیل اختلاف بر سر نحوه اداره این طرح، پایان یافت.

COP27 آسان‌تر نخواهد بود، زیرا کشورهای ثروتمند به دلیل افزایش هزینه‌های انرژی، پیامدهای اقتصادی جنگ اوکراین و همه‌گیری کووید-19، که باعث شده کشورهای ثروتمند تریلیون‌ها دلار برای حمایت از اقتصاد خود خرج کنند، وارد بازار می‌شوند.

متیو سامودا، وزیر رشد اقتصادی جامائیکا که در زمینه تغییرات آب و هوایی کار می کند، گفت: “امیدوارم کشورهای در حال توسعه صدای جمعی خود را برای اعمال فشار برای درمان مناسب از دست دادن و آسیب تقویت کنند.”

از نظر تاریخی، اقتصادهای ثروتمند از جمله ایالات متحده و 27 کشور اتحادیه اروپا در برابر اقداماتی که می تواند مسئولیت قانونی را تعیین کند یا منجر به غرامت شود، مقاومت کرده اند.

مذاکره کنندگان در اجلاس سال گذشته سازمان ملل متحد COP26 موافقت کردند که یک گفتگوی دو ساله در مورد ضرر و زیان راه اندازی کنند، اما از ایجاد یک صندوق واقعی کوتاهی کردند.

قرار دادن این موضوع در دستور کار COP27 می‌تواند بحث‌هایی را در مورد اینکه این پول از کجا می‌آید، چگونه توزیع می‌شود یا حتی چگونگی تعریف خسارات ناشی از آب و هوا را باز کند. برخی تحقیقات نشان می دهد که چنین ضررهایی تا سال 2030 به 580 میلیارد دلار در سال می رسد.

الکس اسکات، کارشناس دیپلماسی آب و هوا در اندیشکده E3G گفت: “همه چیز در مورد چگونگی بازسازی اعتماد بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه کاملا نامشخص باقی مانده است.”

با این حال، برخی از کشورهایی که منابع را به چالش می کشند، امیدوار به پیشرفت هستند.

مادلین دیوف سار، رئیس بلوک کشورهای کمتر توسعه یافته در مذاکرات آب و هوایی سازمان ملل، با اشاره به پذیرش فزاینده در میان کشورهای ثروتمند از این نیاز، گفت: ما امیدواریم که جامعه بین المللی به زودی گام بردارد.

به عنوان مثال، وزیر خارجه آلمان ماه گذشته در جریان بازدید از مجمع الجزایر پالائو در اقیانوس آرام گفت که کشورش این موضوع را در اولویت سیاست بین المللی آب و هوایی خود قرار خواهد داد.

Annalena Baerbock گفت: “این موضوعی است که ما برای مدت طولانی در مورد آن به اندازه کافی صحبت نکرده ایم.” “و واقعاً در مورد تامین مالی است.”

(گزارش توسط کیت آبنت؛ گزارش اضافی توسط مارک جان؛ ویرایش توسط کیتی دایگل و جوزی کائو)