ویروس کرونا؛ چگونه خود را قرنطینه کنیم؟

برترین‌ها: هزاران نفر در سراسر جهان به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند. دولت‌ها، شماری از افرادی را که ظن ابتلای آن‌ها به ویروس می‌رود برای چندین روز در قرنطینه نگهداری می‌کنند تا از سلامت آن‌ها مطمئن شوند.

شاید به زودی از افراد بیشتری خواسته شود که خود را قرنطینه کنند. اما در چنین شرایطی چه باید کرد؟

شاید از کسانی که با مبتلایان به ویروس کرونا تماس نزدیک داشته‌اند خواسته شود که دو هفته در خانه بمانند.

در حال حاضر در آمار‌های رسمی اشاره‌ای به تعداد کسانی که قرنطینه شده یا باید خود را قرنطینه کنند نشده است، اما این رویکرد می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در کاهش شیوع این ویروس ایفا کند. اما قرنطینه شخصی چیست و چگونه می‌توان موفقیتش را تضمین کرد؟

چه کسانی باید خود را قرنطینه کنند؟

شما تنها در صورتی باید خود را قرنطینه کنید که از طرف مراجع پزشکی رسمی چنین درخواستی دریافت کرده باشید.

مراجع در حال حاضر دارند دنبال کسانی می‌گردند که با افراد مبتلا به ویروس تماس “نزدیک و ادامه‌دار” داشته‌اند – حضور ۱۵ دقیقه‌ای در فاصله کمتر از دو متر از یک فرد مبتلا می‌تواند احتمال انتقال ویروس را به شدت افزایش دهد.

اما اگر در ۱۴ روز گذشته به چین، تایلند، ژاپن، کره جنوبی، هنگ کنگ، تایوان، سنگاپور، مالزی یا ماکائو سفر کرده باشید و علائمی، چون سرفه، تب یا تنگی نفس داشته باشید، نباید به دکتر یا بیمارستان بروید. حتی اگر علایم خفیف باشند هم باید در خانه بمانید و با مرکز مراجعه تلفنی سرویس سلامت ملی تماس بگیرید.

وقتی در قرنطینه شخصی هستید چه باید بکنید؟

توصیه مراجع پزشکی به چنین اشخاصی این است که سعی کنند با اتخاذ تصمیمات “عاقلانه” تماس خود با دیگران را تا جای ممکن کاهش دهند – مثل کاری که هنگام سرماخوردگی می‌کنید.

• یعنی شما باید ۱۴ روز در خانه بمانید و به مدرسه، محل کار و دیگر اماکن عمومی نروید.
• باید خود را در اتاقی جدا از دیگران قرنطینه کنید که جریان هوای مناسبی دارد و می‌توان پنجره‌اش را باز کرد.
• برای خرید دارو و مواد غذایی از دیگران کمک بگیرید. دوستان و اقوام شما می‌توانند خرید‌های شما را انجام دهند و به دستتان برسانند.
• اما نباید کسی را به اتاق راه دهید.

اگر با کسی زندگی می‌کنید که خود را قرنطینه کرده است چه؟

با اینکه شاید نتوانید کاملا خود را از اعضای خانواده یا هم‌خانه‌های خود جدا کنید، باید سعی کنید که تماس خود با آن‌ها را تا جای ممکن محدود کنید.

از افرادی که با مبتلایان احتمالی زندگی می‌کنند خواسته شده است که دست‌های خود را به مدت ۲۰ ثانیه با آب و صابون بشویند – مخصوصا بعد از تماس با بیمار یا چیز‌هایی بیمار به آن‌ها دست زده است.

شما نباید از همان وسایلی استفاده کنید که فرد قرنطینه‌ای از آن‌ها استفاده می‌کند و در صورت امکان باید توالت و حمام خود را نیز جدا کنید.

در عین حال باید هر روز سطوح مختلف خانه را نیز با استفاده از دستکش یک بار مصرف تمیز کنید. زباله‌ای که با فرد بیمار در تماس بوده است باید در یک کیسه پلاستیکی قرار داده شود و بعد از گره زدن در کیسه دیگری گذاشته شود.

برای خرید به مغازه نروید، یا سفارش دهید یا از دوستانتان کمک بگیرید

آیا اگر سر کار نروید همچنان حقوق می‌گیرید؟

• پرداخت حقوق مدت ایام بیماری بسته به جایی است که در آن زندگی می‌کنید.
• اگر از شما خواسته شده در قرنطینه باشید، دستمزد شما باید همچنان پرداخت شود.
• در ایران، افراد بیمه شده که به خاطر بیماری برای مدتی نمی‌توانند کار کنند، می‌توانند حقوق ایام بیماری را پس از ارائه گواهی پزشکی به تأمین اجتماعی دریافت کنند.

افرادی که خود را قرنطینه کرده بودند چه می‌گویند؟

پرستاری که خود را در پی تماس با شخصی که احتمالا به این ویروس مبتلا بوده است قرنطیه کرده بود، می‌گوید که بعد از تماس با مرکز نظام درمانی، تا مدتی نمی‌دانست که باید چه کار کند.

او همچنین می‌گوید که جدا شدن از نزدیکانش کار سختی بوده است. او گفته است “وقتی به خانه رسیدم بقیه خانواده اسباب‌هایشان را جمع کرده بودند و رفته بودند. من بچه دارم و آن‌ها طبیعتا از اینکه باید از خانه می‌رفتند ناراحت بودند. “

خروج از قرنطینه

او که نگران پخش شدن ویروس بود، تصمیم گرفت که تلفنی غذا سفارش دهد و از راننده تحویل‌دهنده بخواهد که آن را جلوی در بگذارد. البته مراجع پزشکی می‌گویند که دست به دست شدن غذا بین راننده و خریدار خطری ندارد.

دیگران می‌گویند که قسمت سخت قضیه، حس ملالت و ترس از احتمال تایید ابتلا به این ویروس بود. اما بعضی‌ها هم ظرف تنها چند روز خبردار شده بودند که نتیجه آزمایش منفی بوده است و به همین خاطر دوران قرنطینه کوتاهتری داشتند.

منبع: بی‌بی‌سی