شروع سفر من به متاورس با پرتاب گوجه فرنگی به صورت زاکربرگ – اخبار بیت کوین متاورس

یادداشت سردبیر: داستان زیر توسط نئومی، نویسنده ای از چین با تجربه در زمینه هنر، موسیقی، فرهنگ، فناوری و سفر نوشته شده است. Bitcoin.com News او را به حوزه تجربیات متاورس مبتنی بر بلاک چین فرستاد تا احساس یک پیشگام را که وارد این واقعیت جدید می شود، به تصویر بکشد.

Decentraland، روز اول: من به یک کلاه نیاز دارم

به محض ورود به Decentraland برای اولین بار، می خواستم دراز بکشم، بنابراین آواتار خود را ایجاد کردم: یک پسر طاس با کت و شلوار مشکی و یک جفت عینک آفتابی مشکی. با این حال، تنها ده دقیقه پس از شروع کاوش، با ده بازیکن دیگر روبرو شدم که دقیقاً شبیه من بودند. ما احتمالاً وجه اشتراک دیگری نیز داشتیم – هیچ کدام از ما توانایی خرید یک کلاه مناسب را نداشتیم. شنیده بودم که مردم میلیون‌ها دلار روی NFT در متاورس سرمایه‌گذاری می‌کردند، اما از بررسی قیمت‌ها خیلی می‌ترسیدند. کافی است بگویم، من متوجه شدم که چیزها گران هستند – حتی کلاه.

برای اینکه کمی متفاوت از دیگر بچه‌های کچل در متاورس به نظر برسم، نیاز داشتم برای برخی از دارایی‌ها تلاش کنم. من به یک منطقه بازی رسیدم که همه در حال استخراج شهاب سنگ برای جواهرات بودند. در ابتدا نمی‌دانستم که چرا مردم بی‌حرکت می‌ایستند، انگار اینترنتشان قطع شده است، اما بعد متوجه شدم که آنها دقیقاً همان فعالیت ماینینگ را انجام می‌دهند. حتی برخی از آنها در حالی که بر بالای شهاب های خود بالا می رفتند در هوا شناور می شدند که سایر بازیکنان نمی توانند آنها را ببینند. این تجربه به گونه‌ای ساخته شده بود که خوش‌آمد و فراگیر باشد، به طوری که هر بازیکن شهاب خود را داشته باشد تا روی آن کار کند، مانند قسمتی از Black Mirror. در غیر این صورت، میدان معدن احتمالاً تبدیل به یک میدان نبرد رویال می شد و بازیکنانی که برای کسب منابع با هم رقابت می کردند با کلنگ بر سر همدیگر می زدند.

یکی از تفاوت‌های مهم بین متاورس مبتنی بر بلاک چین و MMORPG (بازی نقش‌آفرینی آنلاین انبوه چند نفره) مالکیت آن است. متاورس متعلق به یک شبکه غیرمتمرکز از بازیکنان است. مطمئناً، توسعه‌دهندگان این پلتفرم را ایجاد کرده‌اند، اما مانند بازی‌های استانداردشده‌تر، حقوق نهایی برای همه چیز در آن، یا قدرت نهایی خلاقیت در قلمرو را ندارند. هر چیزی که در متاورز دارید، متعلق به شماست – مانند کلاهی که هنوز نمی‌توانستم با آن سنگ‌های قیمتی بسازم که یک شب تمام طول کشید تا آن را به دست بیاورم.

واقعاً یادم نمی‌آید آخرین باری که در یک بازی به این سختی کار کرده‌ام، تا سطح بالاتر یا فقط برای جمع‌آوری تجهیزات سطح پایین، کار کردم. اما این بار (غیر) هیجان کمی متفاوت بود. دانستن اینکه هر آنچه در این بازی دارید در واقع به شما تعلق دارد – از طریق تغییر ناپذیری بلاک چین – یک تغییر دهنده بازی است. این بیشتر مرا متوجه می‌کند که فراجهان یک مدینه فاضله نیست. همه چیز در اینجا به سختی به دست می آید (به جز برخی از NFT های رایگان و airdropped). یا در حال حاضر “غنی ارزهای دیجیتال” هستید و می توانید اقلام را از قفسه بخرید، یا به اندازه کافی استعداد دارید که محصولات خود را بسازید و آنها را به افراد دیگر بفروشید. ماگل های متوسط ​​باید موقعیت های خود را در این دنیای جدید پیدا کنند تا بیش از حد احساس ناتوانی نکنند.

Decentraland، روز دوم: تجربه

به عنوان یک فرد با فرهنگ که از فضاهای بدون سر و صدا لذت می برد، لحظه ای که موزه اسپانیا را روی نقشه دیدم، بلافاصله تصمیم گرفتم به داخل آن بپرم و نگاهی بیندازم. داشتم ساختمانی به سبک اندلس را با نمایشگاه‌های نقاشی NFT از جنبش دادا جدید تصور می‌کردم. در واقعیت متاورس، مدت زیادی را صرف تلاش برای رسیدن به بالای ساختمان برای تعقیب یک NFT موعود و رایگان، با پریدن و سقوط بی‌شمار روی چند سکوی آبی متحرک کردم.

با این حال، قبل از شروع ماجراجویی پرش به سبک سوپر ماریو، باید انتخاب می‌کردم که مخالف فیس‌بوک باشم یا طرفدار فیس‌بوک. این فوق‌العاده بود: یک نیروی مقاومت اولیه از درون متاورز Decentraland، طراحی شده برای انتقال پیام کلیدی و صدای واقعی متاورس واقعی: ما نمی‌خواهیم یک متاورز متمرکز توسط یک شرکت بزرگ کنترل شود، مانند آینده دیستوپیایی در Ready Player One. من واقعاً انتظار نداشتم که این مقاومت به این زودی در دسنترالند افزایش یابد. با این حال، در فکر دوم، زمان آن فرا رسیده است.

چیزی که این تجربه را حتی بیشتر افزایش داد، این بود که وقتی سرانجام به بالای ساختمان رسیدم، مجبور شدم از بین یک جعبه قلب یا یک جعبه گوجه فرنگی انتخاب کنم – تا به صورت مارک زاکربرگ پرتاب کنم. چهره مدیر عامل متا بر روی هر شش وجه یک مکعب چرخان که در هوا شناور بود چاپ شده بود. در واقع، در برخی از تجربیات تولید شده توسط کاربر، گرافیک ممکن است کمی خشن به نظر برسد، احتمالاً به دلیل لپ‌تاپ قدیمی که استفاده می‌کردم. اما موضوع این نیست. نکته این است که من واقعاً از بازی کردن لذت بردم و موفق شدم گوجه‌فرنگی خود را در لیوان زوکر فرو کنم و اکنون منتظر رسیدن NFT رایگان هستم.

با بازگشت به گرافیک، زیرساخت ایجاد شگفت انگیز از قبل وجود دارد. در برخی تجربیات، جلوه های بصری و گرافیک در واقع بسیار چشمگیر بود. اگر صفحه نمایش بزرگتر با وضوح بالاتر دارید، حتی بهتر است. ابرهای متحرک و آسمان لاجوردی چنان با ظرافت بر کف شیشه ای منعکس شده بود، مانند یک نقاشی رنگ روغن زیبا. آسمان‌خراش‌های آینده‌نگر و وسایل نقلیه پرنده سایبرپانک به شما احساس می‌کنند که در مرکز نئو توکیو ایستاده‌اید. باز هم، داشتن CGI فانتزی و گرافیک سطح Mass Effect هدف اصلی یک متاورس نیست. مالکیت، تجربه و آزادی است.

شایان ذکر است که بسیاری از تجربیات جالب مانند مقاومت ارائه شده توسط موزه اسپانیا محدود به زمان هستند. El METAEVENTO، رویداد سرگرم کننده پرتاب گوجه فرنگی، از 6 تا 26 نوامبر به صورت زنده پخش شد. وقتی برگشتم تا چند سلفی برای خاطره بگیرم، تمام تنظیمات از بین رفت و فقط یک موزه خالی با همان پوسترهای ضد / حرفه ای روی آن باقی ماند. دیوار شیشه ای

اتفاقا بعد از دو شب ماینینگ هنوز برای خودم کلاه نگرفتم. اما من شش روح را به قبرهایشان در شهر هالووین هدایت کردم. و یاد گرفتم که برای خوشگذرانی در متاورس به کلاه گران قیمت نیاز ندارید.

Decentraland، روز سوم: ساثبیز و پانداهای تند

اسکرول کردن مکان های دیدنی در Decentraland یک چیز سرگرم کننده بود. مکان های زیادی وجود داشت که بسیار جذاب (و حتی مرموز) به نظر می رسیدند. گالری بومی دیجیتال Sotheby در لیست کارهای من بود حتی قبل از اینکه برای اولین بار وارد Decentraland بشوم. برای نشان دادن احترام به هنرهای زیبا و نام تجاری، تصمیم گرفتم یک آواتار جدید ایجاد کنم. هنوز کلاهی وجود ندارد، اما آواتار جدید حداقل مو داشت.

و من آنجا بودم. چه کسی می‌توانست حدس بزند که یک روز با لباس ملوانی دبیرستانی و نان‌های دانگو بدون اینکه قضاوت شوم، در ساتبیز معتبر حاضر شوم؟ فقط در متاورژن. در این مرحله، مگر اینکه رویداد خاصی وجود داشته باشد، مناطق زیادی برای کاوش در داخل ساختمان ساتبی وجود ندارد. هنر نصب با موضوع کمبود دستمال توالت خنده دار بود. حتی به نظر می رسید که ساختمان ساتبیز غارت شده است، چه با شلوغی بزرگ کنار پذیرایی.

یکی دیگر از نقاط عطف در Decentraland در لیست من محله چینی – شهر اژدها بود. من تصور می‌کردم که مانند محله‌های چینی‌ها در همه جای دنیای واقعی، آن را چینی‌ها می‌ساختند و اصیل به نظر می‌رسید – نه شبیه یک فانتزی چینی شرقی.

اما بعد از آن چیزی که شبیه یک پاندا پخته شده بود را در داخل یک هات دیگ به شکل یین یانگ از بالا دیدم. یک پاندا دیگر، در نیمه غیر تند دیگ، به نظر می رسید که از خود لذت می برد در حالی که پاندای بدشانس قبلاً به خوبی پخته شده بود. آرزو می کردم در حال حاضر یک تلفن مجازی داشتم تا با پاندای پخته شده سلفی بگیرم و آن را در جایی در شبکه های اجتماعی Decentraland پست کنم.

در پایان، یادداشتی کوتاه در مورد جاودانگی متاورسی. پریدن به داخل آب (کم عمق) در نزدیکی شهر دراگون باعث کشته شدن شما نمی شود. در واقع، من چند کار خطرناک را امتحان کردم که مطمئناً یک شخصیت را در یک RPG کشته می‌شود، و به نظر می‌رسد که شخصیت‌های Decentraland نمی‌میرند. عادت زنانه. بنابراین وقتی حوصله نداشتم سوار آسانسور شوم یا از پله های پر پیچ و خم خیره کننده پایین بروم، فقط از ساختمان ده طبقه پایین پریدم و مانند یک ژیمناستیک المپیکی برنده مدال طلا، به زیبایی روی زمین فرود آمدم. این جزئیات کوچک در واقع بسیار نیروبخش و رهایی بخش بود.

دنیای فراجهانی هیچ مرز و ترسی ندارد. نترسیدن اولین قدم برای اکتشاف رایگان است.

معابد مرتفع در دراگون سیتی کاملاً زرق و برق دار با جزئیات زیادی بودند. هیچ موسیقی سنتی چینی در پس‌زمینه نشنیدم و باید بررسی می‌کردم که آیا اینترنت من خیلی کند است یا خیر. اما می دانید، برای من ماهیت محله چینی ها غذای اصیل است. با این حال، در متاورژن، بعید است که تجربیات بو و طعم به این زودی ها گنجانده شوند. بنابراین، اکنون وقت آن است که مقداری تحویل چو ماین سفارش دهید.

نظر شما در مورد اولین ماجراجویی نئومی در متاورس چیست؟ آیا به زاکربرگ قلب یا گوجه فرنگی می انداختید؟ در بخش نظرات زیر به ما اطلاع دهید.

اعتبار تصویر: Shutterstock، Pixabay، Wiki Commons