بیت کوین اثری از Daedalus است

در طول تاریخ بسیاری از وسایل مبادله ناپدید شده اند. فرض کنید آن پولی که امروز می شناسیم، ناپدید می شد؟ دنیا حتی یک روز هم آن را از دست نمی دهد، زیرا ناپدید شدن آن به تنهایی نشان می دهد که چیزی شاید خیلی بهتر جایگزین آن شده است. ما دیگر تحمل دیدن آن را نداریم. در نتیجه، ما شروع به لغو وجوه نقد کرده‌ایم، همانطور که زمانی برده‌ها را بدون لغو کامل دادوستدشان لغو کردیم.

انکار، تخریب و اختراع تقریباً همیشه دست به دست هم داده اند. به نظر می رسد از همان لحظه ای که به دنیا می آییم بخشی از ناسازگاری در همه چیز با ما مخلوط شده است. گویی با وظیفه‌ای به دنیا آمده‌ایم که به پایه‌های قدیمی احترام بگذاریم، اما از حق تخریب آن‌ها برای ساختن دوباره آن‌ها چشم‌پوشی نکنیم. انگار اولین چیزی که زندگی به ما می آموزد این است که برای ساختن بسیاری چیزها لازم است خیلی چیزها فرو بریزند. شاید هیچ آفریدگاری وجود نداشته باشد که ویرانگر نیز نباشد، یا حداقل روحیه ای به شدت ناسازگار و شکاک نداشته باشد، مغزی معتاد به پیشرفت بزرگ، که بیش از همه ابزاری برای به دست آوردن آن می خواهد. ناسازگاری، از نظر خالق، ویژگی سیر صعودی رشد روح است، به همین دلیل است که او همیشه آرزو می کند شکل جدیدی از بلوغ را در زمین بیابد و به داشتن چشمانی برای دیدن بدون دهان راضی نیست تا بگوید که می تواند همچنین به گونه ای دیگر دیده شود. در مورد او، طبیعی است که او با تفکر زندگی کند: من آن را یاد می‌گیرم زیرا می‌توان آن را آموزش داد، به دنبال آن می‌گردم زیرا می‌توان آن را یافت، و آن را تغییر می‌دهم زیرا می‌توان آن را بهبود بخشید. او بهتر از هر کس دیگری می‌داند که در همه اعصار، در همه مکان‌ها و در همه زمینه‌ها، بدی‌ها همیشه غالب هستند، و عموماً خوبی‌ها نادر هستند. که ما کندی پیشرفت را مدیون احترام بی رویه به آداب قدیمی، قوانین قدیمی و تعصبات قدیمی بشری هستیم.