صعود چشم انداز دلار در تنش آتی آمریکا و چین

دلار آمریکا ، چین ، کمربند و راه ابتکار ، تایوان – نکات مورد بحث:

• با افزایش تنش های چین و آمریکا ، ممکن است دلار آمریکا به تدریج افزایش یابد
• بی ثباتی ژئوپلیتیک می تواند نقدینگی را باال ببرد
• BRI ، تایوان و دریای جنوبی چین همچنان بزرگترین خطرات هستند

با بالا گرفتن تدریجی تنش های آمریکا و چین در پی تشدید اختلاف نظرها در سیاست خارجی ، ممکن است دلار آمریکا به منزله پناهنده باشد. نوسانات سیاسی ممکن است اشتهای مخاطره آمیز را کاهش داده و نقدینگی را افزایش دهد. مسایل مربوط به تجارت ، دریای چین جنوبی و تایوان همچنان بزرگترین معضل هستند ، در حالی که دومی پس از خروج آمریکا از افغانستان توجه بیشتری را به خود جلب کرده است.

پیش بینی می شد تنش های چین و آمریکا حتی پس از خروج دونالد ترامپ ، رئیس جمهور سابق آمریکا همچنان بالا باشد. این تا حدی به دلیل تغییرات ساختاری است که چین به عنوان بخشی از استراتژی بلندمدت خود برای تحت الشعاع قرار دادن ایالات متحده به عنوان هژمون جهانی تا سال 2049 به اجرا می گذارد. این اولویت های رقابتی – و با موارد بسیار در خطر – احتمالاً منجر به اختلافات سیاسی خواهد شد بی ثباتی بازار

رویکرد تقابل چین

دنگ شیائوپینگ نه تنها به دلیل آزادسازی اقتصادی چین ، بلکه به دلیل سیاست گذاری بر این ایده معروف بود.[hiding] قدرت شما و [biding] زمان خود را”. رئیس جمهور فعلی ، شی جین پینگ ، با پرورش ملی گرایی و استفاده مکمل از دیپلماسی به اصطلاح گرگ جنگجو ، رویکردی کاملاً متضاد داشته است.

این مورد به عنوان بسیار متخاصم و تسلیم ناپذیر توصیف می شود ، چیزی که سفیر جدید در ایالات متحده ، Qin Gang ، مصور در سخنرانی اوایل این ماه در حالی که وی زمینه های همکاری مانند تغییرات آب و هوا ، اصطکاک بر سر تایوان و درخواست برای تحقیق در مورد منشاء COVID-19 را تحت الشعاع قرار داده است.

در حالی که ویروس کرونا همچنان بزرگترین خطر اساسی است ، ممکن است سیاست به زودی مورد توجه قرار گیردبرای سرمایه گذاران افزایش ناگهانی و تشدید پایدار در این جبهه می تواند بازارها را به عقب برگرداند و دلار آمریکا را که متصل به پناهگاه است به قیمت دارایی های بازارهای نوظهور آسیایی افزایش دهد.

راهنمای من را ببینید نحوه تجارت ریسک های ژئوپلیتیک

ابتکار کمربند و جاده (BRI)

ابتکار کمربند و جاده چین (RBI) یک چارچوب سیاست خارجی بلندمدت و مبتنی بر اقتصاد است که به منظور تداوم اقتصاد در یک شبکه با چین در مرکز است. این فرمت از غول های شرق آسیا است استراتژی گسترده تر استحکام منطقه ای به عنوان مکانیزمی برای مقابله با هرگونه ضربه احتمالی که اقدامات آن در داخل یا خارج ممکن است از جامعه بین المللی ایجاد کند.

چین همچنین در آفریقا و بخشهایی از اروپا به عنوان ابزاری برای ایمن سازی گره های زیربنایی کلیدی اقتصادی در مناطق با تجارت بالا گسترش یافته است. این روند انتقاداتی را در مورد دیپلماسی تله بدهی به همراه داشت و پکن متهم به رفتارهای چپاولگرانه شد. از دیدگاه واشنگتن ، این استراتژی نگرانی هایی در مورد ایجاد یک بلوک سیاسی متحد چین دارد که برای مقابله با منافع آمریکا تنظیم شده است.

تقویت اتحادهای منطقه ای

برای ایالات متحده ، این به معنای کاهش نفوذ منطقه ای است. در نتیجه ، خروج از افغانستان ، همراه با سفر معاون رئیس جمهور کامالا هریس به اقتصادهای کلیدی جنوب شرقی آسیا در مدت کوتاهی پس از آن ، نشان دهنده محوری قوی تر در آسیا است. این ممکن است باعث ناراحتی پکن شود ، به ویژه اینکه دولت بایدن این هفته به اصطلاح “Quad” را برای بحث در مورد همکاری بیشتر چندجانبه تشکیل می دهد.

در 24 سپتامبر ، رهبران استرالیا ، هند و ژاپن همه در کاخ سفید ملاقات می کنند تا راهکارهایی را برای به چالش کشیدن بلندپروازی های سیاسی چین مورد بحث قرار دهند. دهلی نو و پکن به نزاع بر سر منطقه مورد مناقشه کشمیر ادامه می دهند و همچنین اخیراً بر سر مشارکت جامع اقتصادی منطقه ای (RCEP)

این بزرگترین توافق تجاری در تاریخ محسوب می شود زیرا 50 درصد جمعیت جهان و یک سوم تولید ناخالص داخلی آن را شامل می شود. این ابتکار به رهبری چین عمدا ایالات متحده را کنار گذاشت و نشان داد که قصد دارد موقعیت خود را به عنوان یک هژمون منطقه ای تقویت کند.

وجه مشترک نگرانی چین است و رویکرد چند جانبه برای مانع شدن آرمانهای منطقه ای پکن در نهایت ممکن است منجر به اقدامات متقابل تنبیهی توسط غول آسیایی شود. استرالیا نمونه ای از این امر است. هنگامی که کانبرا خواستار تحقیقات بین المللی در مورد منشاء بیماری کووید شد ، تعرفه ها – که ظاهراً ارتباطی نداشت – وضع شد و فراخوان تحریم صادر شد.

در حالی که هزینه انجام این کار برای استرالیا بسیار کمتر از ایالات متحده است ، سابقه این اقدام از دیدگاه بازارگرا نگران کننده است. این قسمت همراه با نمایش روشنی از رویکرد جدیدتر و بیشتر رویارویی با دیپلماسی ، این احتمال را ایجاد می کند که احتمال اصطکاک بیشتر در سیاست های آینده وجود داشته باشد. بازارها ممکن است غیر منتظره باشند.

تایوان

خروج آمریکا از افغانستان در ابتدا نگرانی ها – به ویژه از سوی تایوان – را در مورد تعهدات واشنگتن در قبال متحدانش و منافع سیاسی خارجی برانگیخت. پکن هشدار داده است که در صورت اقدام نظامی مستقیم ، ایالات متحده از این جزیره کوچک محافظت نخواهد کرد. با این وجود ، اگر پکن واقعاً فکر می کرد که این درست است ، تجاوز به آن تسریع می شد.

صرف نظر از این امر ، به نظر می رسد که تنش در اینجا تشدید می شود زیرا چین با توسعه منطقه ای ، به ویژه در خط موسوم به نه خط داش ، جلو می رود. این مرز ادعاهای ارضی پکن در دریای چین جنوبی ، از جمله تایوان است. دیگر بازیگران منطقه ای مانند ویتنام ، اندونزی و فیلیپین با حمایت ایالات متحده با این موارد مخالف هستند.

فیلیپین تحت حمایت سازمان ملل متحد در سال 2013 تلاش داوری رسمی در مورد این اختلاف را آغاز کرد. این دادگاه علیه ادعاهای چین حکم صادر کرد. جای تعجب نیست که پکن نتیجه را رد کرد و آن را “بی اساس” نامید. با گذشت زمان ، احتمالاً تشدید تنش ها ادامه خواهد داشت. با تقویت چین در تقویت استحکام منطقه ای ، همزمان مانعی را ایجاد می کند که مشارکت ایالات متحده را دست و پاگیرتر می کند.

نمودار نشان دهنده خط نه خط تیره

منبع: رادیو آسیای آزاد

برای بازارهای مالی ، این می تواند به معنی افزایش سهام مرتبط با ارتش و دلار آمریکا باشد. ارزهای لو رفته منطقه ای – مانند بات تایلند ، به عنوان مثال – تقریباً مطمئناً در بحبوحه بحران سیاسی دچار مشکل می شوند. فشارهای ژئوپلیتیک در ماه های آینده ادامه خواهد داشت و تلاش های فزاینده چین و ایالات متحده برای پیشی گرفتن از یکدیگر در منطقه ، منبع اصطکاک برای نظارت خواهد بود.

نوشته شده توسط دیمیتری زابلین برای DailyFX

برای تحلیل سیاسی بیشتر ، حتماً آن را دنبال کنید ZabelinDimitriدر توییتر