ناز و کرشمه ی عوام !

فعلا به تعبیر دوم ایشان که جمع کوچکتری را شامل می شود کاری ندارم و موضوع صحبتم تعبیر اول است.ایشان نماینده ی مجلس فعلی (مجلس یازدهم شورای اسلامی ) است ، مجلسی که اگر چه به هر تقدیر انتخاباتش تنها با مشارکت چهل و دو درصد از واجدین شرایط شکل گرفت که پایین ترین میزان مشارکت مردمی در طول نظام بوده است ، اما منتخب همین مردم است.

عوام که در فرهنگ لغت مترادف عامه ی مردم دانسته شده به تعبیر دهخدا در مقابل خواص است و دو معنی دارد :

١- همه ی مردم و جمهور مردم ، مردمان فرومایه و دون .

٢- مردم بیسواد یا کم سواد و عامه ی خلق

این که هر دو تعبیر برازنده ی قامت مردم فرهیخته ی ایران نیست به کنار ، آن چه عجیب تر است این است که ایشان به عنوان عضو کمیسیون بهداشت مجلس معتقد است که:

اولا داروی رمدسیور در درمان کرونا بی تاثیر است و آن همه صحبتهای به اصطلاح کارشناسی رسانه ملی را زیر سوال می برد

ثانیا مدعی است که درمان کرونا در بیمارستانهای دولتی رایگان بوده است

و

ثالثا هرگز در بیمارستانهای دولتی مشکل تامین این دارو که به زعم ایشان غیر نافع هم هست وجود نداشته است.

پرداختن به این سه ادعای ایشان موضوعی کارشناسی است که انتظار می رود صاحبان دانش و اساتید علم داروسازی و پزشکی به آن بپردازند.البته که تجربه ی مردم هم کارنامه ای واقعی از دو ادعای اخیر می تواند باشد.

اما نکته ی مهمتر این است که ایشان مردم را اهل کرشمه و ناز می داند که خودشان تمایل نداشته اند در بیمارستان های رایگان و بی مشکل از جهت تامین دارو ، بیمار خود را بستری کنند.

من نمی دانم آقای نماینده ی محترم تا کنون بیمار بدحال کرونایی در خانواده داشته اند یا خیر ، به عنوان یک شهروند عادی به بیمارستان دولتی مراجعه کرده اند یا خیر و دنبال دارو بوده اند یا خیر ، اما ای کاش ایشان که در خانه ی ملت و به عنوان یکی از عصاره های فضایل ملت حضور دارد این نگاه سعدی علیه الرحمه را بخواند که در بوستان همیشه جاویدان خود چگونه حاکمان را توصیه می کند که به میان مردم بیایند و درد آن ها را لمس کنند.

آن جا که در قالب حکایتی می گوید:

“ملک صالح از پادشاهان شام

برون آمدی صبحدم با غلام

بگشتی در اطراف بازار و کوی

به رسم عرب نیمه بربسته روی

که صاحب نظر بود و درویش دوست

هرآن که این دو دارد ملک صالح اوست “

1717