۵ حقیقت جالب از زندگی اسحاق نیوتن

در مورد این مرد انگلیسی جذاب بیشتر بدانید، مطمئنا خیلی چیزها در مورد زندگی این دانشمند وجود دارد که شما نمی‌دانید، از شغل او تا اعدام جاعلان! بیایید حقایق زندگی اسحاق نیوتن را با هم بخوانیم.

دوران کودکی غم انگیز نیوتن او را به کودکی منزوی تبدیل کرد

نیوتن در روز کریسمس سال 1642 در خانه پدریش، در نزدیکی شهر گرنتهام انگلستان، چند ماه پس از مرگ پدرش که یک کشاورز بی سواد بود، به دنیا آمد. وقتی نیوتن سه ساله بود، مادرش با یک روحانی ثروتمند به نام بارناباس اسمیت ازدواج کرد که از قضا دوست نداشت نیوتن را بزرگ کند.

مادر نیوتن برای زندگی با شوهر جدیدش به دهکده‌ای دیگری نقل مکان کردند و او را نزد پدر و مادربزرگش گذاشتند. این تجربه تلخ باعث آسیب روحی و روانی نیوتن شد و او را به کودکی منزوی و گوشه گیر تبدیل کرد. او در نوجوانی فهرستی از گناهانش را نوشت که یکی از آنها این بود: “مادر و پدرم اسمیت را تهدید کردم که آن‌ها و خانه را به آتش می‌کشم.”

در بزرگسالی، نیوتن خودش را غرق کار کرد، هیچ سرگرمی نداشت و هیچ وقت هم ازدواج نکرد. حتی اگر برخی از اکتشافات علمی و ریاضیش منتشر نمی‌شد، او هرگز در مورد آن‌ها حرفی نمی‌زد.

مادر نیوتن می‌خواست که او کشاورز شود

در سن 12 سالگی، نیوتن در مدرسه‌ای در گرانتهام ثبت نام کرد و در همان نزدیکی، در یک داروخانه محلی ساکن شد، زیرا پیاده روی روزانه از وولستورپ مانور تا مدرسه اش خیلی طولانی بود. در ابتدا، او از نظر جسمی و ذهنی یک دانش آموز قوی و باهوش نبود. با این حال، همانطور که روزها می‌گذشت و درست پس از رویارویی با یک قلدر مدرسه، نیوتن شروع به تغییر کرد، او مصمم شد تا به یکی از بهترین و برترین دانش آموزان مدرسه تبدیل شود.

در سن 15 یا 16 سالگی بود که مادرش به او دستور داد تا مدرسه را ترک کند و به وولستورپ مانور بازگردد و مشغول کشاورزی شود. آن زمان مادر نیوتن برای دومین بار بیوه شده بود. نیوتن که علاقه‌ای به کشاورزی نداشت، به کار هم دل نمی‌داد، تا این که سرانجام مادر نیوتن توسط مدیر مدرسه سابق پسرش در گرانتهام متقاعد شد که به او اجازه دهد به مدرسه بازگردد.

نیوتن پس از اتمام دوره تحصیلیش در این مدرسه، در سال 1661 به کالج ترینیتی، دانشگاه کمبریج رفت و با کشاورزی برای همیشه خداحافظی کرد.

مرگ سیاه به طور ناخواسته زمینه را برای نظریه قانون جاذبه او فراهم کرد

در سال 1665، به دنبال شیوع طاعون بوبونیک یا خیارکی در انگلستان، دانشگاه کمبریج درهای خود را بست و نیوتن را مجبور کرد تا به خانه پدریش وولستورپ مانور، جایی که به دنیا آمده بود، بازگردد. روزی در حالی که در باغ خانه‌اش نشسته بود، سیبی را دید که از درختی افتاد و همین اتفاق الهام بخش او برای رسیدن و کشف قانون جاذبه زمین بود.

نیوتن بعداً داستان سیب را به ویلیام استوکلی گفت و او آن را در کتابی به نام “خاطرات زندگی سِر اسحاق نیوتن” که در سال 1752 منتشر شد، گنجاند.

در سال 2010، یک فضانورد ناسا تکه‌ای از درخت سیب معروف نیوتن را در شاتل فضایی آتلانتیس برای ماموریت به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل کرد. در واقع انجمن سلطنتی، یک سازمان علمی که زمانی نیوتن ریاست آن را بر عهده داشت، به عنوان بخشی از جشن سیصد و پنجاهمین سالگرد تأسیس گروه، این تکه‌ را برای سفر فضایی به این گروه ناسا قرض داد.

با این حال امروزه، این درخت هنوز هم در وولستورپ مانور Woolsthorpe Manor زنده است و هر سال سیب می‌دهد.

او به عنوان استاد کمبریج سخنران ضعیفی بود

در سال 1669، نیوتن، که آن زمان 26 سال داشت، به عنوان استاد ریاضیات لوکاسیایی در کمبریج، یکی از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های جهان، منصوب شد. اگرچه او نزدیک به 30 سال در کمبریج مشغول تدریس بود اما هیچ علاقه ای به این کار نداشت و به ندرت پیش می‌آمد تا در مراسم و برنامه های عمومی سخنرانی کند. غالبا در مراسم ها حاضر نمی‌شد، زیرا بیشترین توجه و تمرکز او معطوف تحقیقاتش بود.

نیوتن ضرابخانه سلطنتی را اداره می‌کرد و جاعلان را اعدام کرد

در سال 1696، نیوتن به عنوان سرپرست ضرابخانه سلطنتی، که مسئول تولید پول انگلستان بود، منصوب شد. او کمبریج، خانه قدیمی خود را به مقصد ضرابخانه سلطنتی در برج لندن، پایتخت کشورش، ترک کرد.

سه سال بعد، نیوتن به مقام بالاتر و پردرآمدتر، استاد ضرابخانه ارتقا یافت، پستی که تا زمان مرگش در سال 1727 نگه داشت. او همچنین به تحقیق در مورد جاعلان مشغول بود و در نتیجه با ردیابی و مصاحبه با مجرمان مظنون که در طول فرایند مصاحبه تهدید به مرگ می‌شدند، با چهره تاریک شهر آشنا شد. تعدادی از جاعلانی که او توانست پیداشان کنند، پای چوبه دار فرستاده شدند.