یک مهاجر در قتل یک دختر در سال 2006 که اسرائیل را پرخاش کرد تبرئه شد

واژگونی سرنوشت رومن زدوروف همچنین بر اعصاب اسرائیلی‌ها که بر سر محاکمه اختلاس بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر نتانیاهو – که در آن تخلفات را انکار کرده و به عنوان یک شکار جادوگر سیاسی معرفی کرده است – و طرح بازنگری قضایی‌اش دچار اختلاف شد.

زدوروف، یک مهاجر اوکراینی با زبان عبری فقیر، استدلال کرد که او مجبور شده بود در سال 2006 به بریدن گلوی طیر رادا 13 ساله در غرفه حمام مدرسه اش اعتراف کند. او در سال 2010 مجرم شناخته شد و به حبس ابد محکوم شد.

زدوروف پس از اینکه دادگاه ناحیه ناصره محکومیت او را لغو کرد، در حالی که اشک می‌ریخت گفت: «حقیقت پیروز شد».

جمعیتی از هواداران دست زدند و تشویق کردند.

ایلانا، مادر رادا، مقامات را متهم کرد که او را نادیده گرفته اند. او گفت: “من قاتلان را پیدا خواهم کرد.”

وی در پاسخ به سوالی در کانال 14 تلویزیون حامی دولت درباره موضعش در مورد اصلاحات پیشنهادی نتانیاهو گفت: “من فکر می کنم که این اصلاحات باید انجام شود – اما نه فقط برای یک نفر، بلکه برای ما، شهروندان اسرائیل.”

دادستان ها، پلیس و بخش بزرگی از دادگاه های اسرائیل باید، باید، باید تغییر کنند. این نحوه اجرای آزمایشی نیست.»

منتقدان می ترسند نتانیاهو به دنبال مهار استقلال دادگاه ها باشد. او می گوید که هدفش توازن میان شاخه های حکومت است.

در محکومیت اصلی زدوروف پس از یک محاکمه چهار ساله، دادگاه متوجه شد که او رادا را در حالی کشته است که به دلیل سابقه خارجی اش مورد تمسخر او قرار گرفته بود. برخی از حامیان او استدلال کردند که چنین تبعیضی به تحقیقات او نیز لطمه زده است.

وکلای زدوروف گفتند که او توسط پلیس و یک خبرچین زندان فریب خورده بود تا به قتل اعتراف کند و دوباره اجرا کند. آنها همچنین در مورد بررسی پزشکی قانونی چاقویی که علیه او استفاده شده و رد کفشی که در صحنه کشف شده بود، تردید کردند.

دادستان ها گفتند که ممکن است در دادگاه عالی به تبرئه اعتراض کنند، دادگاهی که در سال 2021 زدوروف را آزاد کرد و دستور دادرسی مجدد را صادر کرد.

کمپین حقوقی زدوروف توسط مستندسازان ردیابی شد و توسط رسانه های اجتماعی رو به رشد – و توطئه گرانی که به آن مراجعه می کنند – تقویت شد. یک نظریه به دنبال این بود که سوء ظن را به یک دختر مدرسه ای سابق که کشور را ترک کرده بود منتقل کند.

(نوشته دن ویلیامز؛ ویرایش توسط مارک هاینریش)