یک تحلیل تکنیکال ساده از داو جونز

نقاط محوری

در معاملات، نقطه محوری ابزاری است که در تحلیل تکنیکال برای تعیین سطوح حمایت و مقاومت کلیدی استفاده می شود. این کار با محاسبه میانگین قیمت های بالا، پایین و پایان دوره معاملاتی قبلی، اغلب در یک دوره 24 ساعته انجام می شود. هنگام استفاده از نقاط محوری، یک معامله گر معمولاً اقدامات قیمت مربوط به این سطوح محوری را مشاهده می کند. بنابراین، اگر عمل قیمت بالاتر از نقطه محوری اتفاق بیفتد، بازار برای آن دوره صعودی در نظر گرفته می شود و اگر عمل قیمت در زیر نقطه محوری رخ دهد، بازار برای آن دوره نزولی در نظر گرفته می شود. اگرچه نقطه محوری اصلی مهمترین خط است. ، معامله گران از سطوح پشتیبانی و مقاومت فراگیر مشتق شده از محور اصلی به نام پشتیبانی 1، پشتیبانی 2، پشتیبانی 3 (کوتاه شده به S1، S2، S3) و مقاومت 1، مقاومت 2، مقاومت 3 (R1، R2، R3) استفاده می کنند. این سطوح اضافی با کم کردن یا اضافه کردن تفاوت های قیمت از محدوده های معاملاتی قبلی محاسبه می شوند. انواع مختلف نقاط پیوت برای مثال، در یک نمودار روزانه، سطوح S1 و R1 به سادگی با استفاده از اختلاف دامنه بین مرکز محور اصلی و بالا و پایین روز قبل تعیین می شوند. S2 و R2 با استفاده از کل تفاوت قیمت بین قیمت های بالا و پایین روز قبل تعیین می شوند. در مثال یک بازار با روند صعودی، نقطه محوری و سطوح مقاومت ممکن است سقفی را در قیمت تشکیل دهند که بالاتر از آن روند صعودی دیگر پایدار نیست و ممکن است معکوس رخ دهد. در یک بازار رو به کاهش، یک نقطه محوری و سطوح حمایت ممکن است نشان دهنده سطح پایین ثبات قیمت یا مقاومت در برابر کاهش بیشتر باشد. اگرچه نقاط محوری ابزار فنی مفیدی هستند، نباید صرفاً به آنها اعتماد کرد. به معامله گران توصیه می شود که از تکنیک های اضافی برای تأیید و اطمینان استفاده کنند.

در معاملات، نقطه محوری ابزاری است که در تحلیل تکنیکال برای تعیین سطوح حمایت و مقاومت کلیدی استفاده می شود. این کار با محاسبه میانگین قیمت های بالا، پایین و پایان دوره معاملاتی قبلی، اغلب در یک دوره 24 ساعته انجام می شود. هنگام استفاده از نقاط محوری، یک معامله گر معمولاً اقدامات قیمت مربوط به این سطوح محوری را مشاهده می کند. بنابراین، اگر عمل قیمت بالاتر از نقطه محوری اتفاق بیفتد، بازار برای آن دوره صعودی در نظر گرفته می شود و اگر عمل قیمت در زیر نقطه محوری رخ دهد، بازار برای آن دوره نزولی در نظر گرفته می شود. اگرچه نقطه محوری اصلی مهمترین خط است. ، معامله گران از سطوح پشتیبانی و مقاومت فراگیر مشتق شده از محور اصلی به نام پشتیبانی 1، پشتیبانی 2، پشتیبانی 3 (کوتاه شده به S1، S2، S3) و مقاومت 1، مقاومت 2، مقاومت 3 (R1، R2، R3) استفاده می کنند. این سطوح اضافی با کم کردن یا اضافه کردن تفاوت های قیمت از محدوده های معاملاتی قبلی محاسبه می شوند. انواع مختلف نقاط پیوت برای مثال، در یک نمودار روزانه، سطوح S1 و R1 به سادگی با استفاده از اختلاف دامنه بین مرکز محور اصلی و بالا و پایین روز قبل تعیین می شوند. S2 و R2 با استفاده از کل تفاوت قیمت بین قیمت های بالا و پایین روز قبل تعیین می شوند. در مثال یک بازار با روند صعودی، نقطه محوری و سطوح مقاومت ممکن است سقفی را در قیمت تشکیل دهند که بالاتر از آن روند صعودی دیگر پایدار نیست و ممکن است معکوس رخ دهد. در یک بازار رو به کاهش، یک نقطه محوری و سطوح حمایت ممکن است نشان دهنده سطح پایین ثبات قیمت یا مقاومت در برابر کاهش بیشتر باشد. اگرچه نقاط محوری ابزار فنی مفیدی هستند، نباید صرفاً به آنها اعتماد کرد. به معامله گران توصیه می شود که از تکنیک های اضافی برای تأیید و اطمینان استفاده کنند.
این اصطلاح را بخوانیدو همچنین 20EMA معروف و دنبال شده که یک شاخص کلیدی در تحلیل تکنیکال است. هر دو در زیر توضیح داده شده است.

درباره پرچم گاو نر در تحلیل تکنیکال: الگوی نمودار کانال پرچم گاو نر اغلب به صعود سهام ادامه می دهد. مشخصه آن یکپارچگی و به دنبال آن یک صعود سریع است. هنگامی که قیمت سهام به شدت و پایدار افزایش می یابد، یک کانال یا الگوی پرچم مانند در نمودار ایجاد می کند. خطوط روند افقی با این کانال افقی مرز دارند. خط روند بالا نشان دهنده مقاومت است، پایین تر حمایت است.

در طول ادغام، قیمت سهام ممکن است در داخل کانال حرکت کند، اما در محدوده تنگ. معامله گران و سرمایه گذاران منتظرند تا ببینند قیمت سهام در طول دوره تجمیع به کدام سمت خواهد رفت. قیمت سهام از کانال خارج می شود و افزایش می یابد که نشان دهنده روند صعودی است. دیگران ممکن است قبل از انجام معامله منتظر عقب نشینی یا آزمایش مجدد نقطه شکست باشند.

میانگین متحرک نمایی 20 روزه (20EMA): EMA ها برای صاف کردن داده های قیمت و الگوهای نقطه ای استفاده می شوند. این مانند یک میانگین متحرک ساده (SMA) است، اما به داده های قیمت اخیر وزن بیشتری داده می شود. میانگین متحرک نمایی 20 روزه (EMA) یک شاخص فنی است که میانگین قیمت سهام در 20 روز گذشته را می گیرد، اما وزن بیشتری به روزهای اخیر می دهد.

برای محاسبه متحرک نمایی 20 روزه، ابتدا ضریب وزنی را محاسبه کنید که 22/(N+1) است (در این مورد، 20). هنگامی که ضریب وزنی را دارید، می توانید EMA 20 روزه را محاسبه کنید. EMA = (قیمت امروز * ضرب وزنی) + (EMA دیروز * (1-ضریب وزنی)). این روش را برای هر روز در دوره، از EMA روز قبل تکرار کنید. خط صاف روی نمودار به فیلتر کردن نویز و نوسانات در داده‌های قیمت‌گذاری کمک می‌کند.

Nasdaq را با مسئولیت خود معامله کنید و برای دیدگاه های بیشتر از تحلیل فنی ForexLive.com بازدید کنید.