گردشگری یک رشته لوکس بین‌المللی محسوب می‌‏شود

مهنا نیک‌بین در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: رشته گردشگری و هتلداری اتیکت‌های رفتاری خاص خود را دارد اما متاسفانه افرادی را شاهد هستیم که چنین شناختی ندارند و دانشگاه‌ها نیز در این زمینه هیچ ارزیابی انجام نمی‌دهند.

وی اضافه کرد: گاهی اوقات فرد پس از سال‌ها آموزش متوجه می‌‏شود از نظر روحی و شخصیتی مناسب بازار کار این صنعت نیست، به عنوان مثال این صنعت به دلیل اینکه اغلب مبتنی بر ارتباطات چهره به چهره بوده نیازمند افراد با روحیه ارتباطی خوب و علاقمند به روابط انسانی است. در حالی که افراد با شخصیت‏‌های درون‏گرا مناسب این رشته نیستند.

نیک‌بین گفت: این رشته نیازمند تحرک زیاد و بعضا سلامت جسم است که اکنون در دانشگاه شاهد ورود بعضی از دانشجویان معلول و کم‌توان به این رشته هستیم، هر چند معلولیت این عزیزان نمی‌‏تواند محدودیت باشد، اما متاسفانه هنوز بسترهای آموزشی و صنعت گردشگری در کشورمان آمادگی پذیرا بودن این افراد علاقه‏‌مند را به عنوان نیروی کار ندارد.

نیک‌بین با بیان اینکه مهارت زبان آموزی یکی دیگر از مواردی است که در زمینه گردشگری و هتلداری اهمیت دارد، خاطرنشان کرد: دانشجویان باید علاوه بر زبان انگلیسی به ۲ یا ۳ زبان بین‏‌المللی دیگر نیز تسلط داشته باشند تا بتوانند در بازار کار این رشته چه در داخل و چه در خارج از ایران از مزیت نسبی نسبت به سایر افراد آموزش دیده برخوردار باشند.

عضو هیات مدیره انجمن علمی طبیعت‌گردی ایران با اشاره به اینکه در رشته گردشگری و هتلداری دانش بومی وجود ندارد، تصریح کرد: گردشگری و هتلداری یک رشته لوکس بین‌المللی محسوب می‏‌شود، هر چند که ما به صورت تاریخی و پیشینه‌ای در مهمان‌نوازی حرفی برای گفتن در دنیا داریم اما چارچوب علمی و آکادمیک آن به صورت کاملا تئوریک بین‌المللی است که از طریق منابع لاتین به دانشجویان این رشته در قالب درس‌های تئوری ارائه شده و بهتر است دانشجویان این رشته با تسلط به زبان انگلیسی از کتب و مقالات علمی معتبر زبان اصلی انگلیسی این رشته بهره ببرند.

وی گفت: یکی دیگر از معضلات آموزشی این رشته اصرار بر معادل‌سازی واژه‏‌های تخصصی انگلیسی این رشته به زبان فارسی است، مادامی که این اصرار در معادل‌سازی‌ها بتواند معنای کامل واژه‌ها را برساند شایسته و پسندیده است اما در غیر این صورت می‌تواند به مفهوم آن کلمه یا اصطلاح لطمه وارد کند و انتقال درستی از آن کلمه در آموزش نداشته باشیم.

این کارشناس گردشگری در خصوص زمینه‌های آموزش رشته گردشگری، بیان کرد: این رشته بسیار گسترده است اما برای آموزش گردشگری به صورت کاملا میان‌‏رشته‌ای از تمامی علوم انسانی مانند باستان‌شناسی، جغرافیا، تاریخ، روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، مدیریت و… می‌‏توان بهره ‌برد و دروس تخصص خود را نیز دارد لذا به عنوان میان‏‌رشته‌‏ای‌‏ترین رشته علوم انسانی مطرح است.

وی عنوان کرد: این امر باعث می‌شود که ما بر روی تعریف رشته‌های میان رشته‌ای در مقطع کارشناسی‌‏ارشد به صورت کارآمد و با توجه به نیاز صنعت کشور بیشتر تلاش کنیم و بتوانیم نیازهایی را که در این زمینه وجود دارد جامه عمل بپوشانیم، به عنوان مثال این نیاز وجود دارد که بین رشته حقوق و گردشگری همکاری باشد تا بتوانیم در این زمینه رشته‌ای را به صورت میان رشته‌ای حقوق گردشگری در مقطع کارشناسی یا ارشد تعریف کنیم. این امر در حوزه‌های علمی و آکادمیک دیگر که به صورت میان‌ رشته‌ای هستند نیز صدق پیدا می‌کند.

برخی گردشگری را ساده می‌انگارند

نیک‌بین در خصوص آسیبی که در حوزه آموزش گردشگری وجود دارد، بیان کرد: متاسفانه عده‌ای گردشگری را ساده می‌انگارند و به عنوان یک کار ساده خدماتی و پذیرایی به آن نگاه می‌کنند؛ در حالی که همان مهمان‌نوازی و پذیرایی اولیه که توسط پرسنل مراکز پذیرایی و اقامتی به عنوان نیروهای صف که بیشترین ارتباط را با گردشگر دارند، ارائه می‌شود؛ از پیچیدگی‌ها و ظرافت خاصی برخوردار است که باید به این موضوع توجه ویژه شود و این امر تنها از طریق آموزش‌‏های تخصصی محقق شود.

دبیر باشگاه گردشگری فرهنگی پایدار یونسکو-ایران با بیان اینکه آموزش به صورت تخصصی و در فیلدهای علمی و عملی باعث می‌شود که مشکلاتی در حوزه پذیرایی و خدمات به گردشگران نداشته باشیم، افزود: این امر باعث می‌شود طیفی از گردشگران بین‌المللی و داخلی از سفر خود لذت ببرند و نارضایتی نداشته باشند. اما در مقابل اگر نیروی ما آموزش‌های لازم را نداشته باشد و نتواند رضایت گردشگران را به دست آورد قطعا اثرات منفی جبران‏‌ناپذیری برای مقصد و سرمایه‏‌گذاران خواهد داشت.

انتهای پیام