«کَل‌چِندار شَمی» به‌سامان می‌شود – ایسنا

این بودجه از محل اعتبارات استانی تهیه شده و در راه ساماندهی شامل پاک‌سازی محوطه آرامگاه‌ها و سکوهای آیینی، گابیون‌بندی دره آب‌رو، بازبینی سنگ‌های فروافتاده سکوهای سنگی و برخی دیگر از موارد اصلاحی خرج خواهد شد.

به‌ گزارش ایسنا، مهدی فرجی مدیر پایگاه میراث‌ فرهنگی آیاپیر ایذه با این باور که ساماندهی و تداوم حفاظت این محوطه جز با همکاری مردم و اهالی روستای کل‌چندار، دهیاری و شورای روستا محقق نمی‌شود، گفت: در همین خصوص دهیاری و شورای روستا لازم است تدابیری بیندیشند تا زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی به بیرون از محوطه انتقال یابند و از سرریزشدن آن‌ها در نزدیکی ساختارهای باستانی جلوگیری شود.

وی همچنین بیان داشت: پایگاه میراث ‌فرهنگی آیاپیر با برنامه‌ریزی اصولی و با هماهنگی اداره ‌کل میراث‌ فرهنگی، گردشگری و صنایع‌ دستی و یاری‌های صورت‌ گرفته نخستین فاز ساماندهی این محوطه را به ‌زودی آغاز خواهد کرد.

“تحقق این مهم و ادامه کاوش‌های باستان‌شناسی سبب خواهد شد در فازهای بعدی ساماندهی، محوطه به سایت‌موزه طبیعی ـ تاریخی روباز تبدیل و اسباب رونق اقتصادی و ارتقای جایگاه تاریخی و اجتماعی روستا در بعد ملی و جهانی شود.” مدیر پایگاه میراث‌ فرهنگی آیاپیر ایذه در این باره توضیح داد: توجه جدی به ادامه کاوش‌های باستان‌شناسی، گسترش زیرساخت‌های رفاهی گردشگری روستا و حفاظت از داشته‌های تاریخی کم‌نظیر آن ممکن است این محوطه را در فهرست میراث‌ جهانی در آینده‌ای نه چندان دور قرار دهد.

به گفته اداره کل میراث فرهنگی خوزستان، شَمی که در حدود ۴۵ کیلومتری شمال باختری شهر ایذه واقع شده منطقه‌ای با شهرت جهانی که پیکره مفرغین بزرگزاده شمی (مرد شمی) از آن سر برآورد و هم‌اکنون زینت‌بخش موزه ایران باستان است. از بررسی‌های سر مارک اورل اشتاین (Sir Marc Aurel Stein)، باستان‌شناس مجاری تبار اهل بریتانیا، به همراه بهمن میرزاکریمی نزدیک به ۹۰ سال می‌گذرد. بررسی‌های پیش از انقلاب اسلامی توسط هنری رایت (Henry Wright) و اسماعیل یغمایی تا بررسی‌ها و کاوش‌های باستان‌شناسی هیات مشترک ایران و ایتالیا به سرپرستی جعفر مهرکیان و ویتو مسینا (Vito Messina استاد دانشگاه باستان‌شناسی در تورین ایتالیا) در بعد از انقلاب اسلامی بخش‌هایی از تلاش‌های باستان‌شناسان در این محوطه به شمار می‌آیند. پیدایش سکوهای آیینی، آرامگاه‌های زیرزمینی و ساختارهای معماری دیگر ضمن کاوش هیات مشترک ایران و ایتالیا لزوم حفاظت و مرمت این محوطه را بیش از پیش نشان می‌دهد.

انتهای پیام