چطور در دوره‌های مختلف بزرگسالی دوست پیدا کنیم؟

وقتی پیر یا صاحب فرزند می‌شویم، تصور می‌کنیم که دیگر دوران دوستی و دوستیابی ما گذشته است. اما پیوند دوستی دارای فواید زیادی است که حفظ ارتباطات در تمام دوران‌های زندگی را الزامی می‌کند. چطور با مشغله‌های زیاد و کسالت حاصل از سن، در بزرگسالی دوست پیدا کنیم؟

این یک حقیقت اجتناب‌ناپذیر است که پیدا کردن دوست در دوران بزرگسالی، سخت است. درخواست دوستی به یک بزرگسال دیگر، آدمی را در نقطه‌ای آسیب‌پذیر قرار می‌دهد.

جدای از این‌ها، در بزرگسالی، کمتر پیش می‌آید که با آدم‌های جدید آشنا شویم. وقتی کم‌سن و سال هستیم، در مدرسه و دانشگاه، فرصت‌های متعددی برای آشنایی با دیگران پیدا می‌کنیم اما آدمی بزرگسال، ساعت‌های طولانی مشغول کار است، ترس از طرد شدن دارد و به این راحتی به کسی اعتماد نمی‌کند. همه این مسائل باعث می‌شوند تا پیدا کردن دوست در بزرگسالی، سخت باشد.

با این حال، اگر برای گسترش دایره دوستی خود زمان و انرژی اختصاص دهید، حاصل آن را خواهید دید. دوستی، از نظر ذهنی و جسمانی، برای آدمی مفید است و فشاری که روی شریک عاطفی ما وجود دارد را کاهش می‌دهد. چرا؟ ما تصور می‌کنیم که همسر یا شریک عاطفی‌مان باید منبع الهام، شریک جنسی، مادر یا پدر فرزندان و بهترین دوست‌مان باشد. اما حقیقت این است که دوستان می‌توانند چیزی فرای شریک عاطفی، به ما پیشکش کنند.

در این مقاله از «چطور» قصد داریم راه‌هایی برای دوست پیدا کردن در دوران‌های مختلف بزرگسالی معرفی کنیم.

دوستیابی در جوانی

دهه ۲۰ زندگی، بهترین زمان برای تأمل در سبک دوستیابی شخصی است؛ یعنی چه؟ یعنی فکر کنید و ببینید آیا فردی هستید که معمولاً به دیگران ملحق می‌شوید یا آغازگر ارتباطات هستید. اگر فردی ملحق‌شونده باشید، کاملاً فعالانه به‌دنبال فعالیت‌ها یا رویدادهایی خواهید بود که توجه شما را جلب می‌کنند. اگر آغازگر باشید، خودتان برای شکل‌دادن دورهمی‌ها پیش‌قدم خواهید شد؛ برای مثال، ممکن است دو نفر را دعوت کنید و از آن‌ها بخواهید هر کدام، دو نفر دیگر را همراه‌شان به خانه شما بیاورند. فرقی نمی‌کند در کدام دسته قرار بگیرید؛ نکته مهم این است که تلاشی آگاهانه برای پیدا کردن دوست انجام دهید. پس کمی به این موضوع بیندیشید که چه سبک دوستیابی دارید تا بتوانید بهترین رویکرد در دوستیابی را پیدا کنید.

در محل کار با افراد زیادی ملاقات می‌کنید که خود آن‌ها، شما را به ارتباطات جدید سوق می‌دهند؛ چرا که مجاورت داشتن با دیگران، راهی عالی برای دوستیابی است. ممکن است با همکاران خود دوست نشوید اما آن‌ها، عامل ارتباطی شما با دوست آینده‌تان شوند. دهه ۲۰ زندگی، دوره‌ای است که در آن، این روابط را می‌کارید تا در آینده از آن‌ها برداشت کنید. پس اگر به‌طور اتفاقی با دوست یا هم‌اتاقی همکارتان رو به رو شدید، نگران نباشید که از این فرصت برای آشنایی و دورهمی استفاده کنید. به هر حال، یک نفر باید ارتباط را شروع کند و آن یک نفر، می‌تواند شما باشید. آدمی بدون اینکه متوجه باشد، کنترل زیادی بر زندگی اجتماعی خود دارد و می‌تواند تصمیم بگیرد که شجاع باشد و قدم اول ارتباط را بردارد.

اگر به شهر یا محلی جدید نقل مکان کرده‌اید، در اپلیکیشن‌های بومی و دورهمی‌های محلی شرکت کنید. در این محیط‌ها، افراد دیگر هم به اندازه خودتان، حسی عجیب و ناآشنا دارند اما پا گذاشتن به این فرایند می‌تواند شما را با کسانی آشنا کند که تصور نمی‌کردید پیدا کنید.

دوستیابی در دوران والدگری

فرزندآوری، مشقت و سختی زیادی به والدین تحمیل می‌کند و همین باعث می‌شود تا آن‌ها همیشه احساس خستگی کنند. این موضوع، دعوت‌کردن افراد جدید به زندگی شلوغ والدین را دشوار می‌کند. با این حال، ماه‌های اولیه فرزندآوری، دورانی است که والدین را به شدت از دیگران و جامعه دور می‌کند. حال اگر مادری تنها باشید، اوضاع از این هم دشوارتر می‌شود. مادر نیاز دارد که در ماه‌های اولیه پس از زایمان، با شخصی در ارتباط باشد و تمام تجارب متفاوت، امیدها و نگرانی‌هایش را با او در میان بگذارد.

پیشنهاد می‌کنیم برای این دوره، به گزینه‌های راحتی فکر کنید که قابل دسترس هستند؛ برای مثال، والدینی که در پارک و زمین بازی کودکان می‌بینید، دوره‌ها یا جلسات فرزندپروری گروهی و گزینه‌هایی از این قبیل. ممکن است روزهایی که بیرون می‌روید، متوجه شوید که هر بار با یک سری والد و فرزندهایی مواجه می‌شوید که آن‌ها هم در مسیر روزانه شما قدم می‌زنند. راحت‌ترین کار این است که وقتی در مسیر با آن‌ها روبرو شدید، برای والد دیگر سری تکان دهید و عصر به خیری بگویید. اگر طرف مقابل هم مایل به ارتباط باشد، می‌ایستد و ممکن است بگوید: «سلام. قبلاً هم شما رو دیدم که با بچه‌تون این اطراف قدم می‌زنید. خوبید؟» یا از شما راهنمایی بخواهد: «کلاس آموزش شنا برای بچه‌ها این اطراف سراغ دارید؟» همین سؤال‌های ساده می‌توانند گفتگوهایی را شکل دهند که به ارتباطات بیشتر منجر می‌شوند.

البته توجه کنید که ارتباط‌تان را حول خودتان شکل دهید، نه فرزندان‌تان. بچه‌ها رفته رفته بزرگ می‌شوند و وقت‌شان را جاهایی غیر از خانه و در کنار شما می‌گذرانند. اگر دوستی‌تان را حول خودتان شکل ندهید، ممکن است به خاطر مشکلات فرزندان‌تان با هم، ارتباط بین شما به هم بخورد.

برای این کار، توصیه می‌کنیم تمام گفتگوها را به صحبت از کودکان‌تان محدود نکنید تا بتوانید از علایق و خوشامدهای مشترکی صحبت کنید که دوستی بین شما را پایه‌ریزی می‌کنند. حتی می‌توانید خیلی مستقیم به والد دیگر بگویید که دوستی شما به نحوه ارتباط فرزندان‌تان با هم محدود نمی‌شود؛ چرا که ممکن است آن‌ها، علایق متفاوتی پیدا کنند، از هم دور شوند و بخواهند افراد جدیدی را ملاقات کنند. شاید این پیشنهاد کمی عجیب و سخت به نظر برسد اما در استحکام ارتباط دوستی‌تان به شما کمک می‌کند.

وقتی پا به اواسط ۳۰ سالگی می‌گذارید و وارد دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی خود می‌شوید، خوب است که دوستی را برای خود بازتعریف کنید. وقتی جوان هستیم، فکر می‌کنیم دوستان صمیمی در همه حال کنارمان خواهند ماند اما در بزرگسالی باید با گروه‌های مختلف افراد دوست شویم که نیازهای مختلف ما را برآورده کنند. برای مثال، ممکن است یک گروه برای دورهمی‌های گران و تجملی داشته باشید، یک گروه برای پیاده‌روی و کوه‌نوردی یا سفرهای آخر هفته. طبیعی است که از جلسه اول، ارتباط خاصی با دیگران در این گروه‌ها شکل ندهید اما در نهایت، ممکن است شخصی را مناسب خود پیدا کنید.

پیشنهاد می‌کنیم به طور مرتب، اهداف ارتباطی کوچک برای خود مشخص کنید؛ برای مثال:

حتی می‌توانید به طور مرتب، به یک مکان ثابت مورد علاقه خود، مانند کافه یا کتابفروشی بروید تا با آدم‌های مشابه و کارکنان ثابت آنجا آشنا شوید. همین که مکانی را پیدا کنید که آدم‌های دارای علایق مشابه شما به آنجا می‌روند و مرتب با آن‌ها مواجه شوید، می‌تواند تعامل‌های معنادار و کم‌هزینه‌ای را شکل دهد. در بدترین حالت، اگر زمانی احساس تنهایی به شما غلبه کرد، شنیدن اسم‌تان از زبان افرادی که شما را مرتب در این مکان‌ها می‌بینند، دلپذیر است. پس قدرت یک سلام و احوال‌پرسی ساده را دست‌کم نگیرید.

وقتی پا به دوران بزرگسالی و میانسالی می‌گذاریم، تنظیم وقت برای کارهای مختلف بسیار دشوار می‌شود. اما فراموش نکنید که اختصاص آگاهانه وقت برای گذراندن کنار دوستان، حیاتی است. همه ما تصاویر طنزی را دیده‌ایم که از خوشحالی لغو شدن قرارها می‌گویند. طبیعی است که با بالا رفتن سن، حس خستگی زیادی به آدمی تحمیل شود اما کوشا بودن در حفظ برنامه‌های شخصی، در نهایت موجب رضایت بیشتر شما می‌شود.

دوستیابی در کهنسالی

تصور می‌کنید برای دوست پیدا کردن دیر است؟ کاملاً اشتباه می‌کنید! هیچ زمانی برای دوستیابی دیر نیست، تنها باید نسبت به احتمالات، گشاده‌رو باشید. سپس، راه‌هایی برای معرفی خود به دیگران پیدا کنید؛ برای مثال، شرکت در بازی‌ها یا کلاس‌های گروهی که نیاز به تعامل افراد با هم دارند. شاید ورزشی مانند یوگا گزینه مناسبی نباشد، چون ارتباط کلامی با دیگران برقرار نمی‌کنید اما حین بازی‌های کارتی، کلاس بافتنی و ادبیات، تعامل‌هایی بین شرکت‌کنندگان شکل می‌گیرد.

دوستی با آدم‌های متعلق به نسل‌های دیگر هم مفید است. ممکن است با شخصی جوان در عتیقه‌فروشی دوست شوید یا فردی پیر و شاداب را لب ساحل پیدا کنید و با آن‌ها شروع به صحبت کنید. تا وقتی فعالیت‌هایی را انجام دهید که حس خوبی به شما می‌دهند، شانس ملاقات با آدم‌های جدید بسیار است. اگر علایق مشترکی هم با آن‌ها داشته باشید، دوستیابی ساده‌تر می‌شود. پس در قدم اول، توصیه می‌کنیم که دوست خوب خودتان باشید. پیش از هر چیز باید بدانید که از زندگی چه می‌خوهید و از چه کارهایی لذت می‌برید.

چه راه‌هایی برای دوستیابی در بزرگسالی وجود دارد؟

همه ما می‌دانیم که دوستیابی در سنین کودکی بسیار ساده است. سادگی و بی‌تکلفی کودکان و حضور در موقعیت‌های اجتماعی و گروهی فراوان، کمک می‌کنند تا آن‌ها به سادگی، دوست‌های متعددی پیدا کنند. این در حالی است که در بزرگسالی، ذهن آدمی از کار و مشغله و مسئولیت‌های مختلف خسته است و دوست دارد دمی را در تنهایی برای خود بگذراند. همین موضوع، پیدا کردن دوست و حفظ دوستان را دشوار می‌کند.

به عنوان فردی بزرگسال، آیا تا به حال دغدغه دوستیابی را پیدا کرده‌اید؟ اگر این مسئله برای شما هم صدق می‌کند، چه راه‌هایی را برای حل مشکل و دوستیابی امتحان کردید؟ چه روش‌هایی در یافتن دوستان خوب و دوستی‌های معنادار، به شما کمک کرده‌اند؟ لطفاً نظرات ارزشمند خود را درباره دوستیابی در بزرگسالی و چالش‌های آن، با ما و دیگر خوانندگان «چطور» در میان بگذارید.

منبع: time

راهکارهای مقابله با اضطراب اجتماعی و کمرویی را در این مجموعه صوتی یاد بگیرید؛


تا بتوانید شبکه ارتباطات اجتماعی خود را تقویت کنید.