چرا مشارکت در انتخابات پارلمانی عراق 30درصد بود؟

در پی آن، گروه های سیاسی معترض به نتایج انتخابات به تحصن و اعتراضات خود پایان دادند و از طرفداران خود خواستند که به حضور خیابانی خود پایان دهند و برای ثبات و امنیت کشور هم که شده، به رای دادگاه فدرال تمکین کنند.

آنچه در این میان نباید نادیده گرفت این است که کسی نمی تواند ادعا کند که برندگان اصلی انتخابات، همه پاکدست هستند.یعنی چیزی که عده ای تلاش می کنند به واسطه آن رقبای خود را که در انتخابات شکست خوردند یا کرسی های کمتری نسبت به دوره های پیشین انتخابات به دست آوردند را مورد شماتت و سرزنش قرار دهند.

در عراق پس از سقوط صدام حسین، فضایی فراهم شد که امکان درگیر شدن در فساد برای همه وجود داشت و این فضا تا همین امروز همچنان مهیاست. بنابراین کمتر کسی را می توان یافت که درگیر پرونده های فساد نشده باشد. شاید بتوان گفت اگر حزب یا جریانی ادعا می کند فاسد نیست به این دلیل است که فرصت برای آنها فراهم نبوده تا امتحان پس دهند، چه بسا اگر آنها هم از کیک قدرت سهمی می بردند آلوده به فساد می شدند.

نکته دیگری که باید مورد توجه قرار داد این است که برندگان انتخابات عراق، هر تعداد کرسی که به دست آورده باشند و حتی اگر ادعای رکورد در به دست آوردن کرسی های پارلمان هم داشته باشند، باز هم نمی توانند ادعا کنند که نماینده اکثریت یا نماینده قابل توجهی از مردم، معترضین یا افکار عمومی عراق هستند. حتی گروه های معترض منسوب به تظاهرات اکتبر ۲۰۱۹ نیز نمی توانند مدعی شوند که نماینده این جریانند.

به ساده ترین دلایل؛ نخست این که بخش عمده ای از مردم عراق در انتخابات شرکت نکردند. میزان مشارکت در خوشبینانه ترین حالت بنا به گفته کمیساریای مستقل انتخابات حدود ۴۸ درصد بوده که اگر واقع بین باشیم و بخواهیم آمار کسانی که کارت های انتخاباتی خود را دریافت نکرده اند را به جمع واجدین شرایط رای گیری بیفزاییم، به رقم تقریبا ۳۰ تا ۳۲ درصد می رسیم، بنابراین حدود ۷۰ درصد از واجدین شرایط واقعی رای دادن در انتخابات شرکت نکردند. حتی گروه های سیاسی منسوب به تشرینی ها یا معترضین اکتبر ۲۰۱۹ که چیزی در حدود ۴۰ کرسی پارلمان را در اختیار دارند و عدد قابل توجهی را تشکیل می دهند نیز نمی توانند ادعا کنند که نماینده جریان منسوب به خود هستند. چرا که آنها قبل از انتخابات شرکت در انتخابات را تحریم کرده بودند و حتی گروه ها و جریان های سیاسی آنها تا شب انتخابات در مناسبت ها و سخنرانی های مختلف مردم را از شرکت در انتخابات نهی می کردند.به عبارتی اکثریت آنها انتخابات را تحریم کرده بودند.پس نمی توان گفت که این جریان ها هم نماینده مردم هستند.

بنابراین هیچ کس به راحتی نمی تواند بر کرسی قضاوت بنشیند و دیگران را فاسد بنامد و عده ای دیگررا منزه جلوه دهد. نمایندگان پیروز انتخابات اگر واقع گرا باشند، خوب می دانند مردم از وضعیت کنونی کشور به شدت ناخرسندند و از اوضاع جاری به شدت احساس سرخوردگی می کنند. بنابراین باید جانب احتیاط را رعایت کنند و کاری نکنند تا خشم مردمی به خروش تبدیل شود.آنهایی که در توهم خودبزرگ بینی به سر می برند نیز سیر وقایع به زودی به آنها ثابت خواهد کرد که واقعیت مغایر با توهماتشان است و باید واقعیت را بپذیرند.

23302