هنرپیشه اصفهانی: به دنبال یک گام بلند هستم/هنر وقتی مخاطب ندارد هنر نیست

خبرآنلاین: سام کرمی از بازیگران جوان کشورمان که از  سال ۸۷ وارد عرصه بازیگری شده است؛ کارش را ابتدا با بازی در اپیزودهای تلویزیونی آغاز کرد.

گرچه سام کارهای تلویزیونی زیادی را بازی کرده اما با بازی در تله فیلم «راه رفتن روی ابرها» و فیلمهای «چشمهایت» و «هزار سال با تو» به شهرت رسیده است؛ «هزار سال با تو» به تازگی در شبکه خانگی عرضه شده وبه همین بهانه  گفت و گویی با سام کرمی داشتیم که در ادامه از نظر خوانندگان می گذرد:

آقای کرمی! شما با یک فیلم عاشقانه به رسانه خانگی وارد شدید؛ بازخورد تماشاگران در طول این مدت چطور بود؟!

در واقع سیاه و سفید! به طور کلی هم فیلم و هم بازی من در این فیلم مانند هر کار دیگری نظرات موافق و مخالف داشت؛ هم طرفدار داشتم و هم منتقد که هر دو نیز برای من ارزشمند هستند.

البته قشر جوان با فیلم ارتباط بهتری برقرار کرده بودند و طبیعی هم هست که در سنین ۱۵ تا ۳۰ سال این گونه فیلم‌های عاشقانه بیشتر طرفدار دارد.

اما به طور کلی در فیلمسازی هرگز نمی‌شود همه را راضی نگه داشت و  این رمز شکست یا موفقیت یک فیلم است؛ من به نوبه خودم  هم سینمای هنری را دوست دارم و هم سینمای بدنه را، در واقع تفاوت بزرگی بین این نوع فیلمها جود دارد اما من به عنوان یک عاشق سینما از هر دو لذت می‌برم و درگیر این مرزبندی ها نمی‌شوم گرچه در مورد «هزار سال با تو» باید بگویم که شخصا این فیلم را دوست دارم.

 اما چند سالی است تقریبا ساخت این گونه فیلم های عاشقانه در ایران حتی در سینمای بدنه رایج نیست.

متاسفانه بله، ای کاش این گونه نبود چراکه نسل جوان ما احتیاج به آموزش و الگو درست برای رابطه های احساسی خود دارد.

من شخصا هرگز نفهمیدم از روی علاقه اسید به کسی پاشیدن چه معنایی دارد! این عشق نیست بلکه خودخواهی و سیاهی است اما فرد اسیدپاش اسم خودخواهی خود را عشق گذاشته است.

من  عقیده دارم که گرچه اکنون  در جامعه ای زندگی می‌کنیم که متاسفانه کمتربرای روابط عاشقانه ارزش قائل می‌شوند اما عشق یک واکنش انسانی و طبیعی است و احتیاج به آموزش دارد.

و فکر می‌کنید با فیلم هایی شبیه به «هزار سال با تو» این آموزش اتفاق می افتد؟

چرا که نه؟!

من دو سکانس را در فیلم بسیار دوست دارم، یکی سکانس تیراندازی ستار و روزبه که شاهین بدون هیچ دیالوگی بین درگیری آنها گرفتار شده و در واقع قربانی خودخواهی این دو آدم شده است.

در سکانس تیراندازی روزبه (نیما شاهرخ شاهی ) به کاراکتر ستار( مجید مشیری ) می گوید: «آخه آدم عشقش رو که نمیکشه، ببین ستار تو جز خودت هیچ عشقی نداشتی» و چقدر من با این جمله موافق هستم.

این جنایتها دقیقا کاری است که امثال ستار با تلقین اینکه عاشق هستند انجام می‌دهند، یک دیدگاه اشتباه که جز خودخواهی و جهل چیزی پشت آن نیست و چقدر زیبا آقای مشیری این کاراکتر را زندگی کرد.

سکانس مورد علاقه دیگرم سکانس پایانی فیلم است که سارا در کنار شاهین در تاریکی می ایستد؛ سارا فردای آن روز برای همیشه از کشور می‌رود ولی نگاه او و شاهین هنوز عاشقانه است و چه آموزشی از این زیباتر که حتی با جدایی هم می‌توان عاشق بود؟!

«هزار سال با تو »فیلم شریف و با احساسی است و من افتخار می‌کنم که در آن بازی کردم.

از مجید مشیری اسم بردید، این دومین همکاری شما با آقای مشیری بود؟!

بله و دوست دارم که این همکاری ادامه داشته باشد، امیدوارم بازیگران جوان این شانس را داشته باشند تا با بازیگری مثل آقای مشیری همبازی شوند؛ آقای مشیری بسیار باهوش، بی نهایت خوش اخلاق و کاملا مسلط به صحنه هستند. 

آقای مشیری در هر فیلم چیزهای بسیاری به من آموخت و برای من یک استاد هستند تا همبازی؛ خاطرات بسیار خوبی از آقای مشیری دارم و واقعا روزهای فیلمبرداری با ایشان به یادماندنی و شیرین است.

و اما تصمیم شما برای ادامه کار بازیگری چیست ؟

چند پیشنهاد داشتم که راحت می گویم که آنها را دوست نداشتم، ترجیح دادم در این سال کرونایی بیشتر یاد بگیرم، من در ابتدای راه حرفه ای خود هستم و می‌خواهم از لحاظ شخصیتی و تکنیکی رشد کنم.

با حسین طبیب زاده کارگردان و دوست خوبم صحبت می‌کردیم و او می‌گفت که « نه از تعریف ها مغرور شو و نه از انتقاد ها نا امید؛ تمام این درس ها را چراغ راهت کن و به سوی موفقیت حرکت کن».

بسیار امیدوار هستم بعد از این یادگیری ها در کارهای جدید از سام کرمی بازیگر بهتر و مسلط تری را به مخاطب خود نشان دهم؛ در واقع من بعد از «هزار سال با تو» به دنبال یک قدم بلند هستم.

معیارتان برای انتخاب یک فیلمنامه چیست؟

در واقع مهم ترین معیار من حس خوبی است که خودم بعد از خواندن فیلمنامه دارم و البته در ادامه ارزیابی گروه فیلمسازی را مدنظر قرار می‌دهم و در انتها راضی کردن مخاطب برای من بسیار مهم است چراکه از نظر من هنر وقتی مخاطب ندارد هنر نیست.

 شغلی که برای آن چندین سال عمرم را گذاشته ام هنر است، پس باید هم فیلمنامه درست انتخاب کنم و هم درست بازی کنم چون در آخر اگر نتوانی با مخاطب ارتباط برقرار کنی یعنی اصلا هنر شکل نگرفته و انگار هرگز کاری نکرده‌ای.

و حرف پایانی سام کرمی ؟

امیدوارم این روزهای سخت کرونایی هر چه زودتر تمام شود و لبخند به روی مردمان سرزمینم برگردد؛ من عقیده دارم «باید قوی بود، هیچ شبی نبوده که صبح نشده باشد»

48