هر ملتی برای خودش به عنوان دلار در برابر ارزهای جهانی توسط بلومبرگ

(بلومبرگ) — کشورها مجبور هستند به تنهایی در دفاع در برابر قدرت بی امان دلار بزرگ طلایی قادر باشند، بدون هیچ نشانه ای مبنی بر اینکه دولت ها مایل به اقدام هماهنگ هستند.

دلار آمریکا که تحت تأثیر سیاست جنگ طلب فدرال رزرو، قدرت اقتصادی ایالات متحده و سرمایه گذاران در جستجوی پناهگاهی از رکود بازار است، به شدت در برابر همتایان بزرگ و کوچک در دهه های اخیر افزایش یافته است. ژاپن به آخرین کشور بزرگی تبدیل شده است که مستقیماً وارد معارضه مبادلات خارجی شده است و به کشورهایی از هند تا شیلی می‌پیوندد که از ذخایر دلاری خود در مبارزه با دلار قدرتمند استفاده می‌کنند.

در حالی که مشکلات موجود در بازارهای ارز در حال حاضر از بسیاری جهات یادآور دهه 1980 است، بعید به نظر می رسد که راه حل هایی برای آن وجود داشته باشد. در آن زمان، ابرقدرت‌های اقتصادی جهان موافقت کردند که به طور هماهنگ با مشکل تقویت مداوم دلار مقابله کنند و در سال 1985 با توافق پلازا به توافق رسیدند. این بار، با وارونه شدن منافع اقتصادی ملی و تغییر مسیر چند دهه ای به سوی یکپارچگی جهانی بیشتر، نشانه اندکی وجود دارد که چنین پیمانی در راه باشد.

ویراج پاتل، استراتژیست در تحقیقات Vanda (NASDAQ:) گفت: هماهنگی در امتداد خطوط توافق جدید پلازا باید شامل دولت ایالات متحده نیز شود و “احتمال نزدیک به 0% وجود دارد که خزانه داری در حال حاضر برای تضعیف دلار مداخله کند.” . هزاران ادبیات وجود دارد که نشان می‌دهد «تکیه به باد» در FX زمانی که سیاست پولی اثر معکوس دارد، تمرینی بیهوده است.

اقدامی که ژاپن در روز پنجشنبه انجام داد، بسیار انفرادی بود، به طوری که یکی از مقامات خزانه داری ایالات متحده تایید کرد که شرکت نکرده است و بانک مرکزی اروپا نیز گفته است که در مداخلات بازار ارز دخالتی نداشته است. یک سخنگوی گفت که خزانه داری ایالات متحده این اقدام را درک کرده اما از تایید آن کوتاهی کرده است.

کاهش ارزش همه چیز، از یورو گرفته تا وون کره جنوبی، به فشارهای تورمی رو به رشد در سراسر جهان دامن می زند و بسیاری از سیاست گذاران را وادار می کند تا ابزار خود را عمیقاً بررسی کنند.

چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان، به تقویت دفاعی خود در برابر دلار با تثبیت‌های فارکس قوی‌تر از حد انتظار ادامه می‌دهد. و بانک‌های مرکزی در بسیاری از نقاط جهان – به استثنای ژاپن – در حال تلاش برای افزایش نرخ بهره هستند زیرا با افزایش قیمت‌های مصرف‌کننده و کاهش ارزش FX مقابله می‌کنند.

بلومبرگ که ارز را در برابر سبدی از همتایان خود در بازارهای نوظهور و توسعه یافته اندازه گیری می کند، این هفته پس از تایید عزم بانک مرکزی ایالات متحده برای کاهش هزینه های استقراض در تلاش برای کاهش تورم، به بالاترین حد خود رسید.

این قدرت دلار بر پایه گسترده، همراه با پیامدهای بازار ناشی از آخرین تصمیم بانک مرکزی ژاپن، آشکارا برای دولت ژاپن بسیار زیاد بود. مقامات توکیو قبلا فقط در مورد نگرانی های بازار FX صحبت کرده بودند، اما مبارزه خود را در روز پنجشنبه با اقدام مستقیم برای تقویت ین برای اولین بار در دهه ها تقویت کردند. این در شرایطی است که بانک مرکزی آن روند جهانی را به سمت تشدید سیاست پولی کاهش داد و خط پایین نگه داشتن هزینه های استقراض رسمی را حفظ کرد.

ژاپن به گروه رو به رشدی از کشورهایی می‌پیوندد که مستقیماً در بازارهای ارز خارجی از جمله شیلی، غنا، کره جنوبی و هند اقدام کرده‌اند. بانک مرکزی سوئیس در تصمیم سیاست خود روز پنجشنبه اعلام کرد که آماده است در صورت نیاز در FX مداخله کند.

جورج بوبوراس، کهنه کار سه دهه بازار و رئیس تحقیقات صندوق تامینی K2 Asset Management، گفت: “در حال حاضر این یک سناریوی “هر کسی برای خودش” است، زیرا جهان امروز بسیار پراکنده تر از دهه 1980 است. شانس هماهنگی جهانی برای تضعیف دلار نزدیک به صفر است — انتظار می رود شاهد جنگ های ارزی معکوس بیشتری باشیم.

یکی از تفاوت‌های کلیدی با دهه 1980، حجم عظیم معاملات FX در حال حاضر است، با میانگین گردش مالی روزانه به 6.6 تریلیون دلار در طی آخرین نظرسنجی سه ساله انجام شده توسط بانک تسویه بین‌المللی در سال 2019. این رقم از 5.1 تریلیون دلار فقط سه سال قبل و به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. بزرگتر از آنچه در سال 1986 بود، زمانی که BIS این نوع بررسی فعالیت را آغاز کرد.

کنترل آسیب

دلار آمریکا که همیشه قوی‌تر می‌شود، سیاست‌گذاران را از توکیو تا سانتیاگو در حالت آتش‌نشانی تقریباً ثابت قرار می‌دهد تا آسیب آن به اقتصادشان کاهش یابد. افزایش آن در حال حاضر هزینه واردات مواد غذایی در سراسر جهان را افزایش داده است، باعث نکول بدهی تاریخی در سریلانکا شده است، و زیان را برای سرمایه گذاران اوراق قرضه و سهام در همه جا تشدید کرده است. و تا زمانی که فدرال رزرو هزینه های استقراض را سریعتر از سایر همتایان خود افزایش می دهد، تقریباً هر ارز دیگر تحت فشار باقی خواهد ماند.

یک واحد پولی ایالات متحده که همیشه قوی‌تر می‌شود، سیاست‌گذاران را از توکیو تا سانتیاگو در حالت آتش‌نشانی تقریباً ثابت قرار می‌دهد تا آسیب آن به اقتصادشان کاهش یابد. این یک معضل تورمی را تشدید می کند که بذر آن در طول بحران زنجیره تامین همه گیر و جنگ روسیه در اوکراین کاشته شد. افزایش ارزش دلار در سال جاری هزینه واردات مواد غذایی در سراسر جهان را افزایش داده است، باعث ایجاد بدهی تاریخی در سریلانکا شده است، و ضرر سرمایه گذاران اوراق قرضه و سهام در همه جا را افزایش داده است.

تا زمانی که فدرال رزرو هزینه های استقراض را سریعتر از سایر همتایان خود افزایش می دهد، تقریباً هر ارز دیگر تحت فشار باقی خواهد ماند.

برخلاف دهه 1980، ژاپن به دنبال حفظ یک سیاست پولی فوق‌العاده است. هاروهیکو کورودا، فرماندار BOJ، در یک جلسه توجیهی پنج‌شنبه تاکید کرد که هیچ افزایش نرخی در کار نیست و دستورالعمل‌ها در مورد سیاست‌های آینده در حال حاضر تغییر نخواهد کرد، حتی تا زمانی که اصولاً دو یا سه سال باشد. و این بدان معناست که مداخله مستقیم در نهایت ممکن است کمی بیشتر از یک اقدام محافظ عقب باشد، اگرچه قدرت شلیک بیشتری نسبت به آخرین باری که برای تقویت ین حرکت کرد، در ذخایر خود دارد.

جرمی استرچ، رئیس استراتژی ارز گروه 10 در بانک تجارت امپریال کانادا در لندن، با اشاره به اینکه او معتقد نیست، گفت: دولت ژاپن «فقط می‌تواند نزول را کند کند، تا زمانی که انگیزه دلار کاهش یابد یا پویایی تجارت ژاپن معکوس شود». در کاهش پلازا آکورد.

در اروپا، بحران انرژی و جنگ در اوکراین به اقتصاد منطقه ضربه وارد می‌کند و به طور بالقوه توانایی بانک مرکزی اروپا را برای مطابقت با مسیر افزایش نرخ بهره فدرال رزرو مختل می‌کند.

به گفته فعالان بازار، دلایل اساسی دیگری وجود دارد که چرا یک پیمان جهانی برای افزایش قدرت دلار، آرزویی است.

برای شروع، چین در حال حاضر بزرگترین شریک تجاری ایالات متحده، ژاپن و کشورهای سراسر اروپا است. توافق بدون مشارکت پکن احتمالاً یک معامله ناکارآمد خواهد بود و در حالی که یوان در برابر دلار تحت فشار است و دولت در آنجا با تثبیت‌های آن به ضعف متمایل شده است، اما از سطوح مضطرب که نیاز به همکاری چین دارد، فاصله زیادی دارد. در واقع، با توجه به اینکه این داستان بسیار حکایت از قدرت دلار دارد، یوان در واقع در حدود بالاترین سطح تاریخی در برابر برخی از همتایان اصلی آسیایی خود معامله می شود.

مهمتر از آن، عدم حمایت شدید ایالات متحده برای مهار افزایش قیمت دلار وجود دارد.

قدرت دلار آمریکا در جلسات اخیر کنگره با پاول و وزیر خزانه داری جانت یلن به سختی قابل ذکر است. و قدرت دلار در واقع برای تکیه بر فشارهای قیمت مصرف کننده مفید است، زیرا کالاها و خدمات وارداتی را ارزان تر می کند و در عین حال به عنوان یک باد مخالف بالقوه برای رشد عمل می کند.

جین فولی، استراتژیست در رابوبانک در لندن، گفت: «من فکر نمی‌کنم حداقل تا زمانی که فدرال رزرو باور نکند که پشت تهدید تورمی در ایالات متحده را شکسته است، توافقی از نوع Plaza ممکن نیست. قدرت دلار محصول جانبی سیاست پولی سفت و سخت آن است و تلاش‌ها برای تضعیف دلار با سیاست‌های کاهش نرخ بهره و کمی آن در تضاد است.

هل دادن به عقب

در حالی که مبارزه با برتری دلار بدون حمایت ایالات متحده در نهایت می تواند بیهوده باشد، سیاست گذاران چاره ای جز این ندارند که به دفاع از ارزهای خود ادامه دهند یا خطر دردهای اقتصادی در مقیاس وسیع را تهدید کنند.

بانک مرکزی شیلی در ماه ژوئیه یک طرح مداخله ای 25 میلیارد دلاری را اجرا کرد و مقام پولی هنگ کنگ دلارهای محلی را با سرعتی بی سابقه خریداری کرد تا از پیوند ارزی شهر دفاع کند.

در مجموع، اقتصادهای در حال توسعه روزانه بیش از 2 میلیارد دلار از ذخایر خارجی خود را برای تقویت ارزهای خود در برابر دلار مصرف می‌کنند و استراتژیست‌ها پیش‌بینی می‌کنند که تلاش‌ها برای افزایش آن افزایش یابد.

Lutz Roehmeyer، مدیر ارشد سرمایه گذاری در Capitulum Asset Management مستقر در برلین، گفت: سیاست گذاران فقط باید «نرخ ها را افزایش دهند تا زمانی که دیگر کسی در برابر ارز شما حدس و گمان نزند».

(به روز رسانی برای افزودن اطلاعات در مورد خزانه داری ایالات متحده، ECB، بانک مرکزی سوئیس)

© 2022 بلومبرگ LP