بالاخره روزی که طرفداران سریال فرندز منتظر آن بودند فرا رسیده و قسمت ویژه این سریال با نام Friends: The Reunion از پلتفرم HBO Max پخش شد. بازگشت بازیگران اصلی و سازندگان فرندز اتفاق دوستداشتنی و جالبی بود که در بسیاری از لحظات همه طرفداران این سریال را احساسی میکند اما باید بدانیم که خبری از آن بازگشت باشکوهی که منتظرش بودیم نیست.
یک مهمانی شلخته
بازگشت Friends در قالب یک شو یک ساعت و چهل دقیقهای تصمیم عجیبی از سمت تهیهکنندگان Friends: The Reunion بود. این برنامه همزمان لحظاتی شبیه یک تاکشو دارد و گاهی به شکل یک مستند ادامه پیدا میکند، بعضی سکانسها به یک گفتگوی دوستانه خودمانی تبدیل میشود و در برخی از لحظات هم کاملا صحنههایی را مشاهده میکنیم که پیش از این هم طرفداران سریال احتمالا بارها آنها را تماشا میکنند.
راه اشتباهی که سازندگان Friends: The Reunion برای نشان دادن بزرگی این سریال و تاثیرات آن روی صنعت تلویزیون در آمریکا انتخاب کردند استفاده از مهمانهای شناخته شده که هیچ ربطی به فرندز و کاراکترهای آن ندارند و گفتن از موفقیتهای تجاری و میزان بینندگان این سریال بود.
انگار به جای آن که فضایی برای گفته شدن حرفهایی جدید و متوجه شدن حقیقتهای تازه در مورد بازیگران و سریال فرندز وجود داشته باشد، صرفا سازنندگان این دورهمی تصمیم گرفتند تا با استفاده از المان نوستالژی و فلشبکهای پرتعداد صرفا خاطرات گذشته را زنده کنند.
Friends تنها برای گذشتگان نیست
همانطور که پیش از این گفتم بخش عمدهای از Friends: The Reunion به زنده کردن یاد گذشته و نشان دادن سکانسهای ماندگار سریال گذشت، محتوایی که خیلی راحت در یوتیوب یا هر پلتفرم استریم داخلی و خارجی میتوانید به آن دسترسی داشته باشید.
مثلا در بخشی از این دورهمی مشخص شد که دیوید شریمر در نقش راس و جنیفر انیستون در نقش ریچل مدت زمان طولانی به هم حس داشتند و چه بهتر میشود که مدت زمان قالب Friends: The Reunion هم به چنین صحبتهای تازهای و حداقل اطلاعات بیشتر از پشت صحنه سریال، ماجراهای جالب در مورد فسمتهای ماندگار و احساسی که بازیگران این اثر در حال حاضر دارند میگذشت.
این دروهمی بخشهای تازهای از دوستی ۶ بازیگر فرندز را به ما نشان داد و همین قضیه هم پایان سریال بعد از این همه سال و ده فصل طولانی را غمانگیز میکند اما ما طی Friends: The Reunion اطلاعاتی تازه در مورد خود فرندز، چالشهایی که بازیگران با آنها روبرو بودند و حتی آینده احتمالا چیزی نشنیدیم.
سوالهای مجری صرفا سوالاتی آبکی و سبک مجلات زرد سینمایی همان دهه نود هالیوود بود که کمکی به شناخت بیشتر ما از این شخصیتها نمیکرد و شوی عجیبی که از نمایش لباسهای معروف فرندز برگزار شد هم خیلی شتابزده و بدون برنامه به نظر میرسید.
این حس در سرتاسر یک ساعت و چهل دقیقه Friends: The Reunion قابل لمس بود. انگار مشخص نبود که دقیقا چه توقعی باید از این دورهمی داشته باشیم و چرا صحنههایی که بازیگرها در حال بازآفرینی آنها هستند بدون هیچ کارگردانی خاصی و صرفا به خواندن متنها خلاصه میشود. حالا که این تصمیم وجود داشته که بعضی از دیالوگها دوباره بازگو شوند چرا این کار با شرایط بهتر و میزانسنهای دقیق انجام نشد.
آنطور که در Friends: The Reunion گفته میشود فیلمبرداری این قسمت ویژه تنها در یک روز انجام شده و بازیگران اصلی یعنی چندلر، مانیکا، جویی، فیبی، ریچل و راس خبر نداشتند که دقیقا باید منتظر چه اتفاقی در آن باشند. به همین خاطر هم شاید بسیاری از بخشهای این دورهمی شتابزده به نظر میرسد.
جذابترین بخشهای Friends: The Reunion زمانهایی است که این شش دوست که مشخصا ده سال فرندز عجیبترین، جالبترین و متفاوتترین دهه زندگی آنها بوده بایکدیگر صادقانه صحبت میکنند و احساسات زیبایی که نسبت به یکدیگر یا تماشاگران و خود Friends دارند را به زبان میآورند.
فرندز ممکن است به دلایل گوناگون و کاملا متفاوتی برای افراد مختلف خاص و دوستداشتنی باشد و برای من هم به عنوان یک طرفدار دو آتشه سریال دقیقا چنین نقشی را داشت. دیدن این ۶ بازیگر دوستداشتنی که هر کدامشان به شکلی بعد از این سریال به حاشیه رفتند تجربه لذت بخشی بود اما عجله و یک برنامهریزی آبکی و شتابزده باعث شد تا Friends: The Reunion آنطوری نباشد که انتظارش را داشتیم.
بیشتر بخوانید:
- به مناسبت پخش قسمت ویژه Friends؛ نگاهی به ۱۲ قسمت برتر سریال دوستان
- جنیفر آنیستون: تعویق مجدد قسمت ویژه Friends ناراحتکننده است
- ۲۵ سالگی فرندز: مصاحبهای با مارتا کافمن، خالق سریال Friends
https://vgto.ir/a03
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰