نگاهی به سریال خوب، بد، جلف: رادیواکتیو (قسمت‌های ۲ تا ۶)

سریال خوب بد جلف ۳ مسیر بالا و پایین زیادی طی کرده و در بعضی قسمت‌ها بسیار ضعیف حاضر شده و در برخی قسمت‌ها توانسته بهتر ظاهر شود. این اولین بار است که یک سریال تلویزیونی بر اساس یک فرنچایز سینمایی در ایران ساخته می‌شود و خود این موضوع به تنهایی حس کنجکاو برانگیزی برای همگان ایجاد می‌کند. اما پیمان قاسم خانی و تیمش خوب بد جلف ۳ را تا امروز چطور پیش بردند؟ در این مطلب ویجیاتو نگاهی به این سریال تا قسمت ۶ داشته است.

فیلیمو با ساخت خوب بد جلف ۳: رادیواکتیو دومین سریال اختصاصی خود را روانه بازار کرد. قسمت قبلی در اکران فیزیکی کمتر دیده شد و نهایتا با کمک همین VODها توانست به دست مردم برسد و با وجود وضعیت نامعلوم کرونا، تصمیم بر این شد تا قسمت سوم هم در VODها به نمایش در بیاید اما این بار نه در قالب یک فیلم سینمایی بلکه در کالبد یک سریال.

همانطور که پیش‌تر گفته شد سریال شدن خوب بد جلف موضوع تازه‌ای نیست و سازندگان قصد داشتند در قسمت دوم سراغ سریال سازی از روی فیلم سینمایی پر فروششان بروند. اما در هر حال قرعه به نام قسمت سوم افتاده است.

آنطور که گفته شده خوب بد جلف ۳ بیشتر از ده قسمت دارد و به شخصه باور دارم پتانسیل این تعداد قسمت برای یک سریال کمدی با داستانی دنباله‌دار کار سختی است. به نظر می‌رسد سریال پتانسیل تبدیل شدن به تعداد قسمت زیادی را نداشته و فیلمنامه در برخی موارد به شدت کش می‌آید و وجود صحنه‌های اضافی باعث شده که سریال از ریتم اصلی خودش خارج شود.

در واقع مسیری که سریال پس از افتتاحیه نه‌چندان موفق آمیز خود طی کرد، مانند سریال‌های مهران مدیری در سالهای دور بود که در ابتدا جالب به نظر نمی‌رسید و ذره ذره بهتر می‌شد. خوب بد جلف از زمانی که روایت کشدار قطار چچنی‌ها را رها کرد و از آن لوکیشن با آن سبک فیلمبرداری عجیب و غریب خارج شد، روی دور افتاد؛ البته برای اینکه سریال به این ریتم برسد، بازهم تقریبا یک قسمت (قسمت ۴) طول کشید تا از فضای اپیزودهای گذشته دور شود و وارد فضای جدیدی شود.

خوب بد جلف ۳: رادیواکتیو حالا در مسیر تازه خود بهتر عمل می‌کند. خوشبختانه آناهیتا درگاهی بی‌مزه‌اش (که جایگزین بدی برای ریحانه پارسا است و اصلا این نقش به او نمی‌آید) کمتر شده و تمرکز روی شخصیت‌های بامزه‌تر سریال بیشتر و بیشتر می‌شود. سریال هنوز هم در برخی موارد دارای صحنه‌های اضافی متعددی است که مشخص است برای پر کردن زمان سریال داخل فیلمنامه گنجانده شده‌اند. این صحنه‌ها نه بامزه هستند و نه تاثیری در روایت داستان دارند و خارج کردنشان از سریال لطمه‌ای به آن وارد نمی‌کرد.

از آنسو زوج بامزه پژمان و سام به یک تکاملی رسیده‌اند که حالا می‌توان از آنها رسما به عنوان اولین زوج کمدی سینمای ایران بعد انقلاب نام برد. قطعا دوستی و رفاقت این دو نفر در زندگی واقعی در شکل‌گیری این شیمی قدرتمند تاثیر بسزایی داشته و سریال خوب بد جلف ۳ کاری کرده که آنها بیشتر از پیش در موقعیت‌های مختلف قرار بگیرند و نشان دهند که می‌توانند دوتایی کل سریال را در بدترین و بی‌مزه‌ترین سکانس‌ها هم نجات دهند.

بازی دیگر بازیگران نیز جای تحسین دارد. شخصیت مامور آمریکایی-ایرانی سریال با بازی حامد کمیلی در حال پوست اندازی است و حالت خاکستری که به خود گرفته آن را دوچندان جذاب می‌کند. فرهاد آییش کاریزمای بهتری پیدا کرده و بیشتر به عنوان یک نقش منفی که حال و هوایی شبیه به پدرخوانده دارد فرو رفته است. امیر مهدی ژوله و دیگر بازیگرانی که در نقش‌های فرعی ظاهر شده‌اند نیز می‌توانند روح تازه‌ای به سریال بدمند و حضورشان خالی از لطف نیست.

تاثیر ژوله در روند فیلمنامه اپیزودهایی که خودش شخصا در آنها حضور دارد کاملا محرز است و جنس شوخی‌های کاراکتر او کاملا با دیگر کمدی‌های سریال تفاوت دارد. او نقش خلافکاری را بازی می‌کند که بعد از چند سال از زندان آزاد شده و جهان اطرافش در طی همین مدت کوتاه کاملا عوض شده است. دیالوگ‌های کوتاه و تیز ژوله و نوچه‌هایش در قسمت ۵ کاری کرد که این اپیزود به بهترین اپیزود پخش شده از سریال خوب بد جلف ۳: رادیواکتیو تا امروز تبدیل شود.

خوب بد جلف ۳ تبدیل به سریالی شده که کشش روایت داستان نازک خود در ۱۲ قسمت ۴۰ تا ۴۵ دقیقه‌ای را ندارد. چند راه حل برای درست شدن این ضعف وجود داشته که به آنها توجهی نشده است. یکی از آنها اینست که مدت زمان اپیزودها می‌توانست کوتاه باشد و با رسیدن به ۲۰ تا ۲۵ دقیقه (استاندارد بسیاری از سریال‌های کمدی جهان) کارش را آسان‌تر کند.

خود محراب قاسم‌خانی (برادر پیمان، نویسنده و خالق اصلی خوب بد جلف) پیش‌تر کلاس‌هایی تحت عنوان سیت‌کام نویسی برگزار کرد و هر دو برادر با این مقوله بیگانه نیستند. خوب بد جلف اگر می‌خواست در قالب یک سریال در بیاید می‌توانست با تکیه بر زوج دوست داشتنی‌اش، تبدیل به یک سیت کام بامزه شود. کش دادن داستانی که از همان ابتدا هم آنقدر نازک بود که هر آن امکان پاره شدن ریسه‌هایش وجود داشت در قالب یک سریال دوازده قسمتی، گزینه مناسبی برای دنباله سازی نبوده است. خوب بد جلف حالا یک زوج دوست داشتنی دارد که می‌توانند مانند بسیاری از سریال‌های کمدی جهان در موقعیت‌های مختلفی قرار بگیرند و در اپیزودهایی کوتاه با داستانی منسجم‌تر، لحظات مفرحی را خلق کنند. شاید این اتفاق در خوب بد جلف ۴ رخ بدهد!

اما دیگر راه حل چه بود؟ دیگری ساخته شدن خوب بد جلف ۳ در قالب یک اثر سینمایی است.

شخصا تصور می‌کنم اگر خوب بد جلف ۳: رادیواکتیو اولین فیلم سینمایی ساخته شده توسط فیلیمو بود، با اثری به مراتب بهتر و با مشکلات کمتری رو به رو بودیم. در حال حاضر هم فیلیمو و هم دیگر بازیگران حوزه VOD چراغ سبزهای متعددی برای ساخت سریال‌های متفاوت از خود نشان داده‌اند ولی هیچ یک حرفی درباره ساخت فیلم سینمایی نزده‌اند در حالی که بسیاری از VODهای جهانی به این سمت و سو رفتند و حالا آثار نتفلیکسی گاهی در فصل جوایز سینمایی هم تمامی جوایز را درو می‌کنند.

خوب بد جلف ۳ : رادیواکتیو تازه روی دور تند خود رسیده و از مقدمه بی‌حالش عبور کرده است و جنس کمدی‌اش بهتر شده است. البته ناگفته نماند کاراکترهای بامزه‌ای در آن مقدمه وجود داشتند (مانند رهبر چچنی‌ها) که ادامه حضورشان در کنار زوج بامزه سریال می‌توانست لحظات بامزه بیشتری خلق کند اما فعلا رها شده‌اند. باید دید در نیمه دوم این فصل سریال خبری از بازگشت آنها هست یا خیر.

بیشتر بخوانید:

• نگاهی به قسمت اول خوب بد جلف: رادیو اکتیو – کمدی درقطار سریع‌السیر
• نقد فیلم خوب بد جلف ۲ – یک پایان پوچ بهتر از یک پوچی بی‌پایانه