نقد فیلم Slate – فانتزی بازی اکشن و کارتونی از سینمای کره جنوبی

فیلم «Slate» یا کلاکت یک پارودی کورکورانه از سینمای اکشن و وسترن است که داستان آن ژانرهایی چون درام، فانتزی و اکشن را پوشش می‌دهد. اما پارودی چیست؟ پارودی را می‌توان تقلیدی اغراق‌آمیز از ویژگی‌های ظاهری و مفهومی یک سبک، به صورت طنز‌آمیز تعریف کرد. حالا با این تفسیر می‌توان گفت فیلم Slate یک پارودی نسبتاً متوسط است که خواسته با عبور از ساختارهای عمدتاً ژانری‌ به شکلی‌ دست پیدا کند که ممکن است بعضاً خنده‌آور نیز به نظر برسد. در ادامه با نقد فیلم Slate همراه ویجیاتو باشید.

این فیلم درباره چیست؟

زنی که رویای قهرمان شدن در یک فیلم اکشن را در سر می‌پروراند، به دنیایی موازی می‌رود که در آن می‌خواهد خیالات خود را تجربه کند. این فیلم شخصیت یئون هی را دنبال می‌کند که یک دختر یتیم است که از کودکی دوست داشته یک قهرمان فیلم اکشن باشد. اما مشکل اینجاست که او با وجود توانایی‌های فراوان در امور رزمی به خصوص شمشیر زنی،هیچگاه به این آرزوی خود نرسیده است. حال با گذشت زمان یک پیشنهاد بدلکاری برای نقش اصلی به او داده می‌شود و یئون هی نیز برای اثبات خود به سر صحنه فیلم می‌رود که ناگهان به واسطه حوادثی به دنیایی موازی فرستاده می‌شود، که توسط شرورانی قدرتمند که مبارزان بزرگی هستند کنترل می‌شود. حالا او فرصت دارد با نمایش توانایی‌ها خود به عنوان یک قهرمان واقعی به آرزوی کودکی‌اش دست پیدا کند.

به طور کلی با نگاهی به ایده داستانی و ساختار نمایشی فیلم «کلاکت» می‌توان یافت این فیلم یک نقیضه یا پارودی کامل از سینمای سامورایی و وسترن اسپاگتی است. برای مثال: موسیقی متن فیلم یادآور آثار شاخص سینمای وسترن اسپاگتی و کار‌های ماندگار انیو موریکونه در آن‌ها است. از طرف دیگر طراحی و ساختار صحنه در برخی لحظات به شدت شبیه به نمایش‌های خیمه شب بازی سنتی ژاپنی یعنی «بونراکو» است. همچنین سکانس‌های اکشن شمشیرزنی نیز به شدت یادآور سکانس‌های اکشن آثار سامورایی است. البته باید توجه کرد این اقدامات یک ارجاع نیست بلکه عملاً یک نقیضه کامل است.

این جملات یعنی این یک فیلم سامورایی با کیفیت آثار Akira Kurosawa نیست. بلکه این اثر دارای فرمولی است که قسمتی از آن فانتزی، قسمتی تقلیدی و بخشی از آن درام است که برای خوب بودن به پارودی با کیفیت‌تری احتیاج داشته است.

نگاهی به ساختار فنی فیلم

در بسیاری از موارد، فیلم‌های اکشن چیزی فراتر از یک فیلم اکشن هستند. این یعنی ژانر اکشن اساساً شامل ساختاری است که به راحتی می‌تواند با سبک‌های سینمایی دیگر تلفیق شود. برای مثال ما بارها شاهد آثاری بوده‌ایم که در ژانر‌های اکشن پلیسی، فیلم‌های اکشن تاریخی یا کمدی اکشن و … طبقه بندی شده‌اند. اما فیلم کلاکت یا «Slate» معجونی است که ندانسته می‌خواهد چه چیزی باشد. در این مورد، من اعتراف می‌کنم که شخصاً نفهمیدم که جناب جو بارون به عنوان کارگردان می‌خواستِ ما را به کجا ببرد. تنها تعریفی که می‌توان از ژانر فیلم انجام داد این است که Slate یک اکشن شبه فانتزی کارتونی با کمی سُس خارق‌العاده طعم‌دار است.

در پایه وقتی داستان اصلی فیلمی در جهانی موازی رخ می‌دهد، اساساً این فیلم باید در سبک علمی تخیلی باشد؛ اما فیلمساز کره‌ای هیچ توضیح علمی برای اتفاقات درون فیلمش ندارد. در نتیجه این یک شکاف عمیق است که بوی کوتاهی در نگارش منطقی فیلمنامه را می‌دهد. از طرف دیگر ما در اینجا غوطه‌ور در جهانی می‌شویم که یادآور دوران چوسون قدیم است، که ما آن را به زیبایی در انبوهی از سریال‌های کره‌ای تماشا کرده‌ایم. اما مشکل اینجاست که این دهکده کوچک روستایی با افراد مسلح به شمشیر درونش، همه به ظاهری معاصر نزدیک هستند، حتی برخی از آن‌ها با لباس و کراوات غربی تکامل یافته‌اند.

حتی لازم به ذکر است که دژخیمان فیلم یا همان آنتاگونیست‌ها حتی تا جایی پیش رفتند که چهره خود را زیر نوعی نقاب ونیزی پنهان کردند. بنابراین درک این موقعیت نیز برای مخاطب سخت است. بنابراین شاید در طول بیش از 90 دقیقه زمان فیلم، نقطه قوت کلاکت یا Slate احتمالاً در صحنه‌های جنگی نهفته است.

با این حال، حتی اگر تنظیمات صحنه‌های اکشن و کورنوگرافی‌ها به درستی انجام شده باشد، بازهم می‌توان به تدوین آشفته فازهای خاصی از مبارزات نقد وارد کرد. صرف نظر از آشفتگی ژانری اثر و لحن متناقض آن، چیزی که من واقعاً آن را تا اندازه‌ای دوست داشتم، جایی است که فیلم جهان‌های موازی را کاوش می‌کند، به خصوص جایی که شخصیت‌های اصلی به محیطی وارد می‌شوند که کاملاً خارجی است یا بسیار خصمانه است و آنها برای زنده ماندن باید از عقل خود استفاده کنند.

اگر بخواهیم خیلی با فیلم مهربان باشیم‌، باید بگوییم که کلاکت نوع بسیار لطیفی از هجو است که خودش هم ساختار منتاقضش را جدی نمی‌گیرد؛ حداقل، این زاویه‌ای است که من با دیدن این فیلم به آن رسیدم.

حرف آخر

در خاتمه باید گفت کلاکت یا Slate یک فیلم اکشن متوسط است، با یک داستان بی سر و صدا، شخصیت پردازی‌های کارتونی، طرحی گاهاً توهین آمیز و پیشرفتی بسیار ناچیز. به طور کلی سرعت فیلم پر جنب و جوش است، داستان در حد و اندازه ناتوان خودش، روان است و داستان سرایی آن به صورت خطی است. اما نحوه فیلمبردای و قاب‌ها بسیار متوسط است، موسیقی متن تکراری است و تدوین کار پیش پا افتاده است. در نتیجه این فیلم اکشن کره‌ای بدون اصالت است و برخلاف دیگر آثار این کشور هیچ نوآوری در آن نیست؛ پس توصیه کردن این فیلم به دیگران بسیار سخت است.

بهترین فیلم‌های اکشن از نگاه ویجیاتو را بشناسید:

• 10 فیلم اکشن بی‌نظیر که هواداران John Wick باید تماشا کنند
• معرفی بهترین فیلم‌های اکشن غیر ابرقهرمانی یک دهه اخیر
• برترین فیلم‌های زامبی محور که احتمالاً با آن‌ها آشنا نیستید
• بهترین فیلم‌های مهیج روان‌شناختی تمام دوران کدام است؟
• بهترین فیلم‌های اکشن بین‌المللی یک دهه اخیر کدام است؟
• ۱۵ مورد از بهترین فیلم‌های ابرقهرمانی غیر هالیوودی
• بهترین فیلم‌های‌‌ ترسناک‌‌ با محوریت ارواح ژاپنی
• 10 فیلم‌ برتر زامبی محور کره‌جنوبی