نشست سران سازمان ملل پیش نویس جدید توافق جهانی برای حفاظت از طبیعت را ارائه می کند

ریاست اجلاس مونترال برعهده چین است که مسئول انتشار پیش نویس متن بر اساس مذاکرات دو هفته اخیر است، به عنوان بهترین مصالحه برای طرفین برای بحث در آینده.

وزیران نزدیک به 200 دولت اکنون باید جزئیات را تا روز دوشنبه بررسی کنند. سیاستگذاران امیدوارند که این بتواند چارچوبی برای حفظ طبیعت تا سال 2030 فراهم کند، مشابه آنچه که با پیمان بین‌المللی برای محدود کردن انتشار کربن گرمایش سیاره در پاریس در سال 2015 آغاز شد.

این متن که شامل 23 هدف است، منعکس کننده توافق بر سر حفاظت از 30 درصد از مناطق خشکی و ساحلی و دریایی تا سال 2030 است، هدفی که به طور غیررسمی به عنوان 30 در 30 شناخته می شود. این به عنوان یک هدف برجسته برای تلاش برای حفاظت از طبیعت در نظر گرفته شده است.

با این حال، هدف 30 در 30 حاوی یک هدف جهانی نیست و به طور محدود به اقیانوس اشاره می کند که می تواند آب های بین المللی را بدون محافظت بگذارد.

بسیج مالی یکی دیگر از نقاط ایراد کلیدی در مذاکرات باقی مانده است و پیش نویس تخصیص 200 میلیارد دلار در سال برای ابتکارات حفاظتی را پیش بینی می کند – هدفی که برای اجرای موفقیت آمیز هر معامله ای حیاتی تلقی می شود.

کشورهای در حال توسعه برای نیمی از آن – 100 میلیارد دلار در سال – فشار می آوردند تا از کشورهای ثروتمند به کشورهای فقیرتر سرازیر شود.

همچنین خاطرنشان می‌کند که این پول می‌تواند به‌طور داوطلبانه از هر کشوری به دست آید – نشانه‌ای از تمایل کشورهای توسعه‌یافته که کشورهایی با اقتصادهای بزرگ مانند چین و برزیل نیز کمک مالی کنند.

یکی از بزرگترین موارد اختلاف بین نمایندگان این است که آیا باید برای آن پول صندوق جدیدی ایجاد شود یا خیر. صبح چهارشنبه، مذاکره کنندگان کشورهای در حال توسعه به نشانه اعتراض از جلسه تامین مالی خارج شدند. پیش نویس اشاره ای به راه اندازی یک مرکز جدید ندارد.

این متن مشخص نمی‌کند که آیا یارانه‌های مضر باید حذف، حذف یا اصلاح شوند، اما پیشنهاد می‌کند که تا پایان دهه حداقل 500 میلیارد دلار در سال کاهش یابد.

سایر دستورالعمل‌های پیشنهادی شامل هدایت سیاست‌گذاران برای «تشویق و توانمندسازی» کسب‌وکارها برای نظارت، ارزیابی و افشای چگونگی تأثیر و تأثیر آنها بر تنوع زیستی است، اما نمی‌گوید این فرآیندها باید اجباری باشند.

در نهایت، متن به کاهش استفاده از آفت کش ها نمی پردازد، اما می گوید که خطرات ناشی از آفت کش ها و مواد شیمیایی بسیار خطرناک باید حداقل به نصف کاهش یابد.

(گزارش توسط گلوریا دیکی و ایلا بانی؛ ویرایش توسط لیزا شوماکر)