ناخداهای کشتی که توسط نیروی دریایی اندونزی نگهداری می شوند، رشوه و خیانت را محکوم می کنند

به گفته ده ها نفر از افراد درگیر در این پرونده، از جمله کاپیتان ها، مالکان کشتی، پدر چهار فرزند فیلیپینی یکی از ده ها ناخدا بود که پس از دستگیری به دلیل لنگر انداختن در آب های اندونزی بدون مجوز در حالی که منتظر ورود به سنگاپور بود، در پایگاه دریایی باتام بازداشت شد. واسطه ها و بیمه گران

به گفته مردم، اکثر کاپیتان ها پس از چند هفته پس از پرداخت غیررسمی مالکان کشتی به واسطه های نیروی دریایی بین 300000 تا 400000 دلار آزاد شدند.

اما مادوگینوگ، 47 ساله، می‌گوید که شرکت او رد شده است، بنابراین او و کشتی‌اش، نفتکش سی‌اویز روبیمار 20 ساله، در پایگاه باتام، جزیره‌ای اندونزیایی در 20 مایلی (32 کیلومتری) جنوب سنگاپور اسیر باقی ماندند.

پس از شش ماه انتظار، مادوجینوگ در ماه مارس به 60 روز زندان محکوم شد، زندگی افتخارآمیز او به عنوان یک کاپیتان در یک سلول شلوغ و پر از سوسک به پایان رسید.

مادوجینوگ در آپارتمانش در پایتخت فیلیپین، مانیل، به رویترز گفت: «چند ماه گذشته بدترین زمان زندگی من بود. او در ماه مه به آنجا بازگشت.

«احساس ناامیدی می کنم. احساس شرمندگی میکنم.”

شرکت آمریکایی بین‌المللی سی‌اویز، یکی از بزرگ‌ترین اپراتورهای نفتکش جهان و مالک سی‌اویز روبیمار در زمان بازداشت، گفت که تمام راه‌های قانونی را برای آزاد کردن مادوجینوگ و کشتی دنبال کرده است.

این سازمان در پاسخ ایمیلی به رویترز گفت: «به عنوان یک سیاست، ما رشوه نمی پردازیم» و افزود که تمام تلاش خود را برای بهبود شرایط مادوجینوگ در زمان بازداشت انجام داده و به حمایت مالی و پزشکی از او و خانواده اش ادامه می دهد. .

Seaways Rubymar از آن زمان منسوخ شده است.

به گزارش رویترز، ده‌ها کشتی در انتظار ورود به سنگاپور طی سال گذشته توسط نیروی دریایی اندونزی به دلیل لنگر انداختن غیرقانونی در آب‌های این کشور توقیف شده‌اند که اکثر آنها پس از پرداخت غیررسمی مالکان کشتی آزاد شده‌اند.

آب‌های شرق سنگاپور ده‌ها سال است که توسط کشتی‌هایی که منتظر ورود به شهر-دولت هستند استفاده می‌شود، اما نیروی دریایی اندونزی با کشتی‌هایی که می‌گوید بدون پرداخت هزینه بندری در قلمرو آن لنگر انداخته‌اند، سرکوب کرده است.

نیروی دریایی اندونزی گفته است که هرگز پولی برای آزادسازی کشتی ها درخواست یا دریافت نمی کند. سخنگوی نیروی دریایی گفت که بازداشت ها از طریق دادگاه انجام می شود یا اگر شواهد کافی برای پیگرد وجود نداشته باشد کشتی ها آزاد می شوند.

نیروی دریایی به درخواست ها برای اظهار نظر بیشتر در مورد این داستان پاسخی نداد.

سخنگوی جولیوس ویجوجونو در این ماه به رویترز گفت، با این حال، فرمانده نیروی دریایی در حال اعزام یک تیم تحقیقاتی به باتام است، بدون اینکه جزئیات بیشتر یا چارچوب زمانی ارائه کند.

لنگرگاه East Out Port Limits در میان کشتی‌هایی که منتظر ورود به سنگاپور هستند پرطرفدار است https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/ce/myvmndnalpr/EastOPL.png

“این دزدی دریایی است”

این چهار کاپیتان گفتند که بر این باورند که برای باج گیری در یک طرح اخاذی سازماندهی شده توسط اعضای نیروی دریایی که قبلا توسط رویترز گزارش شده است، بازداشت شده اند.

دیوید لدوکس، یک آمریکایی که کاپیتان کشتی کابل‌گذاری فیبر نوری Reliance بود که سال گذشته دستگیر شد، گفت که پس از پرداخت غیررسمی مالک کشتی برای آزادی او از زندان طفره رفت.

لدوکس در خانه خود در نیو برن، کارولینای شمالی، به رویترز گفت: «این دزدی دریایی در ساده‌ترین شکل آن است: کشتی را دستگیر کنید، ناخدا را دستگیر کنید، شرکت را باج بگیرید، پول را جمع کنید.»

رویترز نتوانست مبلغ پرداختی برای آزادسازی کشتی یا زمان پرداخت را تعیین کند.

مالک Reliance، SubCom، که یک شرکت کابلی زیر دریا مستقر در ایالت نیوجرسی ایالات متحده است، به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

سفارت ایالات متحده در جاکارتا به رویترز گفته است که از توقیف کشتی ها و پرداخت هایی که به «احزاب مدعی نمایندگی نیروی دریایی اندونزی» انجام می شود، آگاه است.

یک مقام آمریکایی بدون پاسخ به سؤالات بیشتر گفت: «کشتی‌ها باید هنگام حرکت در این آب‌ها احتیاط کنند.

جایگزین پرداخت به واسطه‌هایی که از طرف نیروی دریایی کار می‌کنند این است که منتظر بمانید تا پرونده‌ها به دادگاه بروند، کشتی‌ها را برای ماه‌ها بیکار بمانند و به طور بالقوه برای کشتی‌هایی که می‌توانند ده‌ها هزار دلار اجاره کنند، ضرر بیشتری برای مالکان به دنبال داشته باشد. روز

لدوکس، 57 ساله، این سوال را مطرح کرد که چرا مالکان کشتی و دولت ها برای افزایش آگاهی در مورد این موضوع اقدامات بیشتری انجام نمی دهند.

سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO)، یک آژانس سازمان ملل که مسئول امنیت و ایمنی کشتی‌هاست، گفت که در حال بررسی موضوعات مطرح‌شده توسط اعضای خود است و هنوز درخواستی برای بررسی این موضوع دریافت نکرده است.

آب های بین المللی

منطقه ای که کشتی ها توقیف شدند بیش از 12 مایل دریایی (22 کیلومتر) از خط ساحلی اصلی اندونزی فاصله دارد، مسافت استانداردی که طبق کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق دریاها در آب های بین المللی در نظر گرفته می شود.

ناخداها گفتند که کشتی‌های Reliance و Seaways Rubymar در این منطقه لنگر انداخته‌اند که به عنوان East OPL (محدوده‌های خارج از بندر) شناخته می‌شود.

با این حال، اندونزی مجمع الجزایری گسترده از بیش از 17000 جزیره است و آب های سرزمینی را می توان در اطراف جزایر خالی از سکنه یا صخره های در حال خشک شدن ترسیم کرد که می تواند به این معنی باشد که کاپیتان ها به اشتباه معتقدند آنها در آب های بین المللی هستند.

استفان آسکینز، یک وکیل دریایی در لندن گفت: «به همین دلیل است که مردم دستگیر شده‌اند.

لدوکس گفت، با این حال، بن لاین، نماینده ساب کام در سنگاپور به او گفته بود کجا لنگر بیاورد. مادوجینوگ گفت که موقعیت لنگرگاه او توسط V-Ships، شرکت مستقر در لندن که نفتکش او را مدیریت می کند، بدون ارائه مدرک تایید شده است.

بن لاین بدون پاسخ به سؤالاتی در مورد لنگرگاه، هر گونه ادعای تخلف را رد کرد. V-Ships به درخواست اظهار نظر پاسخ نداد.

12 نفری که در این معاملات شرکت داشتند به رویترز گفتند که لدوکس و اکثر کاپیتان های بازداشت شده توسط نیروی دریایی ظرف چند هفته پس از پرداخت پول توسط صاحبان کشتی آزاد شدند.

هنگامی که لدوکس در 28 اکتبر آزاد شد، او Reliance را برای تعمیر و نگهداری به سنگاپور رساند.

پس از اتمام تعمیرات، مدیر عملیات ناوگان ساب کام، اسکات وینفیلد، با او تماس گرفت و گفت که لحن او از دلسوزانه به خصمانه تغییر کرده است.

لدوکس که اعصاب خود را از دست داد و استعفا داد، گفت: “او گفت: “مدیریت بالا کمی الاغ می خواهد، و این مال شما خواهد بود”، بنابراین شما تنزل رتبه خواهید کرد.”

Winfield و SubCom به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

مادوگینوگ گفت که او در 16 سپتامبر سال گذشته در یک حمله سحرگاهی توسط افسران نیروی دریایی بازداشت شد. او گفت که آنها به او گفتند که با کشتی به باتام برود و به خشکی بیاید تا اوراق ترخیص بندر را امضا کند – و این فقط چند ساعت طول می کشد.

هنگامی که او رسید، مأموران او را در اتاقی تاریک و پر از آب گذاشتند، تنها یک تخت بدون سرپوش و یک توالت چمباتمه‌ای کثیف داشت. یکی از افسران شماره تلفن صاحبان کشتی خود را خواست و رفت.

مادوجینوگ گفت: «هیچ بالش، کتانی، تهویه مطبوع، فن و هیچ چیز وجود نداشت.

مادوژینوگ و لدوکس با هم دوستی کردند، لباس‌ها را شستند و زباله‌ها را با هم در حیاط بیرون اتاقشان سوزاندند، و مراقب ماکاک‌های دم درازی بودند که آماده بودند به هر کسی غذا بدهند.

مسیر قایقرانی نفتکش Seaways Rubymar پس از رهاسازی توسط نیروی دریایی اندونزی https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/ce/byprjzjqqpe/SeawaysRubymar.png

“آنها من را پشت سر گذاشتند”

او گفت که بوانا ساکا سامودرا، نماینده اندونزیایی International Seaways، غذا، ملافه و یک واحد تهویه مطبوع برای اتاقش در پایگاه برای مادوجینوگ فراهم کرد و در نهایت سلول خودش و غذای بهتری را در زندان به او داد.

Buana Saka Samudera به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

مادوجینوگ گفت که او در حال حاضر کار نمی کند و پس از مصائب خود برای افسردگی تحت درمان است.

آنها به رویترز گفتند که سایر کاپیتان ها نیز اتاق هایشان در پایگاه باتام توسط ماموران محلی توسط مالکان کشتی ارتقا داده شده است. مادوگینوگ و لدوکس گفتند که پس از آزاد شدن کاپیتان ها، پرسنل نیروی دریایی گاهی به محله های بازسازی شده نقل مکان می کردند.

مادوجینوگ گفت که تا اواسط نوامبر در پایگاه باقی ماند، زمانی که مقامات نیروی دریایی پس از مقاله رویترز در مورد دستگیری‌ها، او و ناخداهای دیگر را به کشتی‌های خود بازگرداندند.

سخنگوی نیروی دریایی اندونزی به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

اسناد دادگاه نشان می دهد که مادوجینوگ در کشتی خود در پایگاه باتام باقی ماند تا اینکه در ماه مارس به اتهام لنگر انداختن غیرقانونی محکوم شد و به دو ماه زندان محکوم شد.

او می‌گوید که متوجه نشد که دادستان، قاضی یا مترجم او چه می‌گویند و نتوانسته در چندین جلسه دادگاه شهادت دهد.

رویترز ندیده است که چه شواهدی در محاکمه ارائه شده است که ثابت کند کشتی در آب های اندونزی بوده است.

ادی ساماپوتی، سخنگوی دادگاه منطقه باتام گفت که این محاکمه طبق قانون کیفری مربوطه انجام شد و به مادوجینوگ حق دفاع داده شد.

زمانی که او از زندان خارج شد، کشتی و خدمه مادوجینوگ رفته بودند و هیچ کس از شرکت برای ملاقات با او آنجا نبود.

او گفت: «آنها مرا پشت سر گذاشتند.

(گزارش توسط جو براک؛ گزارش اضافی توسط جولیو-سزار چاوز در نیو برن، آدریان پرتغال و الویزا لوپز در مانیل و یودی کاهیا بودیمان در جاکارتا؛ ویرایش توسط دیوید کلارک)