مدرسه پسرم دیگر آنجا نیست. به طور کامل بمباران شد – و هرگز نمی توان آن را بازسازی کرد.

سویتلانا که خواست از نام خانوادگی او استفاده نشود، گفت: “من فکر می کنم ما اینجا زندگی بهتری خواهیم داشت.” “مهمترین چیز این است که فرزندان ما یاد بگیرند.”

در سرتاسر اوکراین، مقامات در حال ساخت پناهگاه‌های بمب‌گذاری و تعمیر هزاران ساختمان آسیب‌دیده در اثر گلوله‌باران توسط نیروهای روسی هستند، قبل از اینکه نزدیک به 6 میلیون کودک مدرسه‌ای کشور در ماه سپتامبر به مدرسه بازگردند – آنلاین یا حضوری.

با توجه به تأثیرات اجتماعی و اقتصادی درازمدت جنگ بر کشور، فرزندان آن و تمایل کسانی که فرار کردند برای بازگشت، از سرگیری مدرسه اولویت اصلی دولت است.

ایوان پریماچنکو، یکی از بنیانگذاران Prometheus، بزرگترین پلت فرم آموزش آنلاین اوکراین، گفت: «تجاوز روسیه پیامدهای بزرگی برای سیستم آموزشی اوکراین خواهد داشت.

به گفته وزارت آموزش و علوم اوکراین، از زمان آغاز تهاجم روسیه در 24 فوریه، نزدیک به 2300 مؤسسه آموزشی بمباران یا بمباران شدند و 286 مؤسسه به طور کامل ویران شدند. داده های سازمان ملل نشان می دهد که بیش از 350 کودک در جریان آنچه روسیه «عملیات نظامی ویژه» می نامد جان باخته و 586 نفر زخمی شده اند. مجموع می تواند بسیار بیشتر باشد.

مقامات مایلند آموزش را از سر بگیرند، تا حدی برای اینکه زنان بتوانند به کار بازگردند. اما با ارزیابی حدود 80 درصد از 26000 امکانات آموزشی اوکراین، از پیش دبستانی گرفته تا دانشگاه، وزارت کشور دریافت که تنها 41 درصد دارای پناهگاه های بمب یا سازه های حفاظتی مورد نیاز برای آموزش حضوری هستند.

این افزایش 400 درصدی نسبت به چند ماه قبل است و پناهگاه های بیشتری هنوز می تواند در هفته های آینده تکمیل شود. اما دسترسی در نزدیکی جبهه کم است: در منطقه میکولایف که نیروهای روسی اخیراً گلوله باران را افزایش داده‌اند، تنها 16 درصد از مدارس دارای سرپناه هستند.

به گفته سونیا خوش، مدیر کشور اوکراین برای نجات کودکان، در نتیجه، میلیون‌ها کودک و نوجوان مجبور خواهند شد به یادگیری از راه دور ادامه دهند، که مشکلاتی را که پس از دو سال تعطیلی مرتبط با کووید-19 مشهود است، از جمله نرخ بالای ترک تحصیل در میان نوجوانان ترکیب می‌کند.

بدون “برد-برد”

الکسی ریابچین، معاون سابق وزیر انرژی و مشاور مدیر عامل شرکت دولتی نفت گاز می گوید: «در این وضعیت هیچ برد-بردی وجود ندارد.

ریابچین در روز تهاجم به همراه خانواده اش به لووو در غرب اوکراین گریخت، اما از آن زمان به همراه همسرش به کیف بازگشت. آنها اکنون در عذاب هستند که آیا فرزندان خود را به کیف بازگردانند، جایی که در صورت حمله باید 15 دقیقه تا ایستگاه مترو بدوند.

ریابچین امیدوار است حداقل پسر شش ساله خود را برای جشن های سنتی قبل از شروع کلاس اول به کیف بیاورد.

ما با ماتریسی از گزینه ها روبرو هستیم – و همه آنها بد هستند. این سازش است.»

وقفه های یادگیری پیامدهای بلندمدتی دارد، از جمله درآمد کمتر در آینده. بانک جهانی در ماه فوریه تخمین زد که در سطح جهان، غیبت ۷ ماهه از مدارس به دلیل تعطیلی مرتبط با کووید، سهم دانش‌آموزان را در «فقر یادگیری» به حدود ۷۰ درصد افزایش می‌دهد، مگر اینکه اقدام سریع انجام شود.

در اوکراین، جنگ این مشکلات را تشدید می کند.

آروپ بانرجی، مدیر منطقه ای بانک جهانی در اروپای شرقی، گفت: «اگر بچه ها آموزش نبینند… میراث ماندگاری دائمی خواهد داشت و بهبودی طولانی تر، سخت تر و گران تر خواهد بود.

خوش گفت که اوکراین دسترسی عالی به اینترنت دارد، اما مقامات آموزشی – به ویژه در مناطق خط مقدم – درخواست لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌های بیشتری دارند.

حتی اگر مدارس شخصاً باز شوند، دانش‌آموزان برای سازگاری به حمایت بیشتری نیاز خواهند داشت، در حالی که برخی ممکن است مجبور به پذیرش شیفت‌های تقسیم شوند.

ایوان پتاشنیک مدیر مدرسه به رویترز گفت که پناهگاه بمب مدرسه ایرپین می تواند 300 کودک را در خود جای دهد که کسری از 2000 دانش آموز آن است.

ولودیمیر ملنیک، رئیس دانشگاه ملی لویو، گفت: شکاف های آموزشی ناشی از جنگ یک “تراژدی برای اوکراین” است. این دانشگاه در حال ایجاد برنامه هایی است تا به معلمان کمک کند تا به صورت آنلاین بهتر کار کنند در حالی که هزاران دانشجو برای کمک به پناهندگان داوطلب می شوند.

ناتالی جارسکو، وزیر دارایی سابق اوکراین، گفت که بازگرداندن آموزش، بازگشت میلیون‌ها زن و کودکی را که پس از شروع جنگ به اروپا گریخته‌اند، تشویق می‌کند.

جارسکو به رویترز گفت: «این نیروی کار آینده است – در واقع آینده کشور است.

ضربه

پرداختن به ترومای جنگ نیز چالش بزرگی خواهد بود.

اولنا رومانوا روانشناس بالینی با کودکان و بزرگسالان آواره در لویو کار می کند و از حیوانات رنگارنگ و عروسکی استفاده می کند تا به کودکان کمک کند تا خاطرات مرگ و ویرانی را مرور کنند.

رومانوا گفت: «هر چه که در جریان است، باید بخندیم. بسیاری از خاطرات (آنها) درباره این جنگ وحشتناک است… (اما) ما سعی می کنیم زندگی آنها را مثبت تر کنیم.»

سازمان غیردولتی اوکراین BASE UA از هنرهایی از جمله تئاتر برای کمک به نوجوانان آواره برای پردازش خاطرات جنگ استفاده می کند.

ویکا اوخریمنکو، 14 ساله، که از اولشکی تحت اشغال روسیه گریخت، گفت که اردوگاه تابستانی این گروه در کوه‌های کارپات به او اجازه داد تا از واقعیت‌های درگیری خلاص شود، اما او دلتنگ خانه‌اش است.

او گفت: «احساس می‌کنم بخش بزرگی از ارتباط با همکلاسی‌هایم را از دست داده‌ام. “من دوست دارم برگردم و آنها را در مدرسه ببینم، یاد بگیرم و همه چیز به حالت عادی برگردد.”

(گزارش توسط آندره آ شالال و ایوان لیوبیش-کردی؛ گزارش اضافی توسط کارین استروهکر در لندن و استفانیا برن در کیف، ویرایش توسط ویلیام مکلین)