حیاتی در ابتدای این گفتوگو اینترنتی که با داریوش فرضیایی (عموپورنگ) انجام شد، در پاسخ به این پرسش که دوست دارید کدام خبر را بخوانید و کدام را نخوانید؟ گفت: فکر میکنم تمام خبرهای مهم بعد از انقلاب را من خواندهام و خبری نبوده که من برای اولین بار گویندهاش نبوده باشم. تمامی خبرهای مهم سال ۶۰ به بعد را من خواندهام؛ خبرهایی که در تاریخ کشورمان مهم و تاثیرگذار بودند.
این گوینده باسابقه درباره علت غیبتش در تلویزیون و مطرح شدن شایعه مهاجرت، توضیح داد: شایعاتی در فضای مجازی منتشر شده بود که من از ایران رفتهام. من الان مسافرت داخل ایران را هم بیش از یک سال است که نرفتهام و در کشور عزیزمان ایران و در تهران هستم؛ در حال حاضر در فضای مجازی مشغول به کار هستم.
او درباره حضور در فضای مجازی افزود: همچنان به خاطر علاقهام به خبر، سعی میکنم اخبار مهم کشور و دنیا را در حد چند دقیقه برای مخاطبانم بخوانم. خودم خبرها را انتخاب و ویرایش میکنم و جوانانی هم هستند که کارهای فنیاش را انجام میدهند.
حیاتی تاکید کرد: من همیشه علاقهمند به خبر هستم. این حرفهای است که من نه فقط به عنوان یک شغل بلکه به عنوان یک هنر به آن علاقهمند بودم و هنوز هم به آن علاقهمند هستم. طبعا کسانی که وارد این حرفه میشوند، عاشق این کار هستند و من هم عاشق امور فرهنگی و هنری بودم و دوست داشتم در این حرفه کار کنم. الان هم که چندماهی است از صداوسیما دور هستم، هنوز هم این کار را دوست دارم.
او در پاسخ به این پرسش فرضیایی که چرا همیشه جدی است و کمتر میخندد؟ خطاب به او عنوان کرد: شخصیت انسان معمولا از کارش تاثیر میگیرد. شما کار کودک میکنید و روحیه تان شاد است؛ البته روحیه خود فرد هم بر انتخاب کارش تاثیرگذار است؛ ما سالها خبر کار کردیم و خبر یک مقوله جدی است و روی شخصیت من هم اثر گذاشته است. شاید اگر من هم مثل شما برنامه شادی داشتم و میگفتم و میخندیدم مثل شما خوش خنده بودم.
گوینده سابق تلویزیون با بیان اینکه در سالهای فعالیتش، کوچکترین حاشیهای نداشته و از تمام این مسایل به دور بوده است، در این زمینه عنوان کرد: قبلا حتی در فضای مجازی هم فعال نبودم. قبل از اینکه بیایم، چندین پیج به اسم من بود که اصلا متعلق به من نبود.
حیاتی با عنوان این مطلب که وقتی اتفاقی برای یک چهره تلویزیونی می افتد به شایعه ها دامن زده میشود، در همین زمینه با یادآوری خاطرهای گفت: حتی وقتی فضای مجازی هم نبود در سال هفتاد سفری پیش آمد و من به مکه مشرف شده بودم؛ یک ماه حج بودم و یک ماه هم مو نداشتم به خاطر همین به تلویزیون نمیآمدم. همان موقع هم شایعه هایی درست کرده بودند که خیلی عجیب بود؛ میگفتند من زندان رفتم و دستگیر شدهام. بعد از دو ماه هم که برگشتم چون موهایم کوتاه بود، می گفتند دیدید زندان بوده و موهایش هنوز کوتاه است!
حیاتی در پاسخ به این پرسش که چقدر اهل کتاب است؟ گفت: بیشتر به شعر و عرفان و تا حدودی هم تاریخ علاقهمندم. در عرصه شعر و عرفان به مولانا و عطار علاقهمندم و اشعارشان را میخوانم و تاریخ هم که انسان ها را از گذشته آگاه میکند و میتواند چراغ راه آینده باشد.
گوینده پیشکسوت خبر با اشاره به تعدد رسانهها در عصر کنونی و مهیا بودن فضای کار، خاطرنشان کرد: در رسانه خیلیها زحمت میکشند، مردم ما را جلوی صحنه میبینند اما نیرویهای زیادی زحمت میکشند و هیچکس نمیبیند، بازنشسته میشوند و هیچکس آنها را نمیشناسد. اینها شاید از چهره های هنری هم تاثیرگذارتر باشند؛ من توقع نداشتم وقتی بازنشسته شدم با من به طرز ویژه ای برخورد شود اما طبعا کسی که علاقهمند به رسانه است اگر زمانی هم قرار است کنار رود باید مقداری محترمانه تر برود. این روزها رسانه خیلی گسترده شده و فضای رسانه فقط مختص رسانه ملی نیست. یک زمانی تنها رادیو و تلویزیون بود. در دهه ۶۰ همه چشمها و گوشها به دو شبکه تلویزیون و یک شبکه رادیویی بود؛ شبکه یک و دو و شبکه رادیویی ایران. طبعا آن موقع بُرد چنین رسانهای خیلی بیشتر بود؛ الان با توجه به گستردگی رسانهها کار رسانه ای سخت شده و باید برنامهها جذابیت داشته باشد تا مردم ببینند.
این گوینده درباره حضور در فضای مجازی توضیح داد: به من گفتند وقتی از صداوسیما جدا شدید فضایی برای دل مشغولیهایتان داشته باشید؛ البته دوستان بیشتر مدیریتش میکنند و من زیاد وارد نیستم.
حیاتی همچنین درباره حضور در برخی از تبلیغات خاطرنشان کرد: برخی از تبلیغات را نباید قبول میکردم و از لحاظ وجهه کاری در مکانی بودم که باید چیزهایی را رعایت میکردم؛ سعی میکنم از این پس با درایت بیشتری این کار را بکنم و با شرکت های معتبر که خدمت رسانی میکنند همکاری کنم و در خدمت تولیدکنندگان و کارآفرینان باشم.
او در ادامه درباره ثروت و علاقه به مال دنیا گفت: پول خوب است اما اگر خودم تنها بودم، خیلی برایم مهم نبود؛ خودتان میدانید حقوق بازنشستگی صداوسیما کم است و شاید گفتن مقدارش باعث شرمندگی بشود. برای خانواده باید تلاش کنیم و سعی کنیم برای آنها زندگی را بسازیم؛ هیچ وقت علاقهمند به مال دنیا نبودم، البته من از محتاج بودن بدم میآید و فکر میکنم آدم فقط باید محتاج خدا باشد؛ به اندازهای که آدم زندگی آبرومندی داشته باشد، خانه و ماشینی داشته باشد و محتاج دیگری نباشد و اگر مریض شد بتواند خودش را اداره کند، خوب است.
حیاتی در پایان گفتوگو با داریوش فرضیایی همچنین با بغض عنوان کرد: الان مشکلات اقتصادی زیاد است. جوانان ما بیکار هستند، شما سعی میکنید با هنر خود آن ها را شاد کنید و بخندانید اما تا وقتی جوانی کار ندارد و دستش تنگ است و نمیتواند خانواده تشکیل دهد متاسفانه شادی هم نیست.
۲۳۵۸
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰