مبلغ هزینه انگلیس برای براندازی دولت سوریه فاش شد

به گزارش پایگاه خبری دیلی ماوریک، ( dailymaverick)، براساس تازه‌ترین گزارش‌های منتشر شده لندن بطور مستقیم از چندین پروژه مرتبط با گروه‌هایی که آنها را  “مخالفان مسلح میانه رو” در سوریه طبقه‌بندی کرده پشتیبانی کرده است.

صندوق وایت هال برای درگیری، ثبات و امنیت Whitehall (CSSF)، که از زمان تأسیس آن در سال ۲۰۱۵  تامین مالی این پروژه‌ها را برعهده داشته، جزئیات کامل برنامه‌های خود را ارائه نمی دهد. اما Declassified UK، وب سایت خبرنگاری تحقیقی انگلیس، تأیید کرده است که این صندوق ۱۳ پروژه حمایت از مخالفان سوریه را با مبلغ ۲۱۵ میلیون پوند در پنج سال گذشته تأمین کرده است. از این مبلغ، حداقل ۱۶۲ میلیون پوند از بودجه امدادی دولت انگلیس تأمین شده است که دولت ادعا می کند  برای “شکست فقر، مقابله با بی‌ثباتی و ایجاد رفاه در کشورهای در حال توسعه”  اختصاص می‌یابد. این پول جدا از برنامه کمک‌های بشردوستانه انگلیس به سوریه است.

پروژه‌های CSSF  با توجه به امتناع دولت انگلیس از افشای نام گروه‌های شورشی در سوریه که به آنها کمک کرده، مورد مناقشه است. بسیاری از نیروهایی که با دولت بشار اسد، رئیس جمهور سوریه می‌جنگند، از گروه‌های تندرو هستند و مدتهاست که اعضا و تجهیزات بین گروههای مختلف شورشی تبادل می‌شود.

اسناد پروژه نشان می‌دهد که کمک انگلیس سالهاست در مناطقی از سوریه انجام می شود که گروههای افراطی در آن فعالیت دارند.

بودجه انگلیس به گروههای شورشی سوریه بلافاصله پس از شورش‌ها علیه اسد در اوایل سال ۲۰۱۱ آغاز شده است. پروژه‌های کمک همزمان با برنامه مخفی انگلیس برای سرنگونی دولت سوریه با متحدانش در آمریکا، کشورهای حاشیه خلیج فارس و ترکیه انجام شده است، جایی که برخی از آنها پروژه‌های CSSF اجرا شده است.

انگلیس سعی کرده است یک دولت غربگرا در دمشق روی کار آورد و مناطق تحت کنترل مخالفان را به عنوان گزینه‌ای برای جایگزینی با حکومت اسد توسعه دهد.

این رقم ۳۵۰ میلیون پوندی حداقل پول صرف شده در نظر گرفته شده است، زیرا شامل فعالیت‌هایی که از “بودجه سیاه” انگلیس تأمین می‌شوند، از جمله عملیات اطلاعاتی نیست. بودجه سیاه شامل فعالیت‌های محرمانه دولت از جمله فعالیت‌های نظامی اطلاعاتی و پوششی است.

دولت انگلیس به پارلمان اطلاعات متناقضی از  بودجه می‌دهد و مسائل مربوط به CSSF  اصلا شفاف نیست، به عنوان مثال نام بسیاری از پیمانکاران انجام پروژه ها تغییر می‌کند. یک کمیته پارلمانی CSSF را با صندوق سرمایه‌گذاری‌هایی که برای فعالیت‌های غیرقانونی استفاده می‌شود مقایسه کرده و گفته است ظاهرا این پول‌ها صرف پروژه‌هایی می شود که “پاسخگوی نیازهای امنیت ملی انگلستان” نیستند.

مخالفان مسلح میانه‌رو

دولت انگلیس در آوریل ۲۰۱۸ به پارلمان گفت که CSSF “برخی از پروژه‌ها را که برخی از گروه های مسلح مخالف میانه رو سوریه در آن نقش داشته اند، تأمین مالی کرده است”.

یک پروژه که توسط وزارت امور خارجه تحت عنوان ” مجموعه امنیتی سوریه” اجرا شد در طول ۱۷-۲۰۱۶  بالغ بر ۸/۲، میلیون پوند ارزش داشت و “کمک فنی و تجهیزات” را به “مخالفان مسلح میانه‌رو” برای کمک به “در اختیار گرفتن سرزمین از افراط گرایان و دولت” ارائه داد.

یکی از اهداف این اقدام “توانمند سازی مخالفان مسلح میانه رو در جنوب سوریه برای مدیریت بهتر قلمرو تحت کنترل خود” تعریف شده است. برخی از اسناد حاکی از آن است که حتی گروه‌های مسلح افراطی از کمک انگلیس بهره مند شده‌اند. پروژه‌ای تحت عنوان، “تقویت ساختارهای حکمرانی در داخل سوریه”، نسبت به “حضور چشمگیر گروه‌های مسلح” رتبه بالایی داده شد.

این پروژه با ارزش ۲۷.۵ میلیون پوند از ۲۰-۲۰۱۶  با هدف”تقویت سیستم های حکمرانی در مناطق مخالف میانه رو” اجرا شده است. این پروژه با هدایت دپارتمان توسعه بین المللی وقت انگلیس، DFID، و با هدف”قادر ساختن مخالفان برای ارائه خدمات کلیدی به جمعیت محلی، ارائه جایگزینی برای دولت و گروههای افراطی” به مرحله اجرا درآمد.

این پروژه چهار استان در شمال غربی سوریه – حومه دمشق، حلب، ادلب و درعا – که تحت فشار “گروه‌های مسلح” بودند به عنوان “مناطق محاصره شده” شناسایی کرده است. این پروژه شامل “هماهنگی با گروههای مسلح به منظور تسهیل ارائه خدمات” بود.

بازبینی این پروژه در سپتامبر ۲۰۱۷، همزمان با سازماندهی مجدد هیات تحریر الشام، یک گروه وابسته به القاعده، در ادلب بوده است.

اما دولت انگلیس نگران اعتباریابی گروه‌های افراطی از اقدامات امدادی‌شان بود. در یادداشت‌های مربوط به این برنامه آمده است: این خطر وجود دارد که گروه‌های ممنوع در امور مدنی دخالت کنند یا سعی کنند اعتبار خدمات ارائه شده توسط این برنامه را به نام خود کنند.

مدت زمانی که می‌توان گروه‌های مخالف مسلح در سوریه را “میانه رو” دانست، مدت هاست که محل اختلاف است. پیتر فورد، سفیر انگلستان در سوریه از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶، در یک تحقیق پارلمانی گفت که وجود گروه‌های میانه رو در سوریه “عمدتا حاصل تصورات” است. دولت انگلیس اصرار ورزیده است که مخالفان میانه رو “متشکل از افرادی است که نه ارزش های دولت، نه داعش و نه القاعده را قبول ندارند”. اسناد CSSF خاطرنشان می کنند که “هرچه بیشتر بتوانیم از مخالفان برای همکاری جمعی و منسجم پشتیبانی کنیم، می توانیم بیشتر کمک کنیم تا نشان دهیم که آنها یک گزینه مناسب برای جایگزنی اسد هستند”.

یک پروژه کمک به نام “مقاومت در برابر سوریه”، با ارزش ۲۶.۹ میلیون پوند در طول سال های ۲۰۱۷-۲۰۱۰ و توسط وزارت امور خارجه اجرا شد که هدف آن “دادن اعتبار به مخالفان میانه رو” از طریق امکان دادن به آن برای ارائه خدمات به جوامع محلی بود. بودجه گروه مخالفان ملی سوریه مدتهاست توسط CSSF تأمین می شود. در سند دسامبر ۲۰۱۵ اشاره شده است که انگلیس مشاوران، آموزش و پشتیبانی لجستیکی را به دبیرخانه و مرکز رسانه ای ائتلاف ملی سوریه در استانبول ارائه می دهد.

پلیس اجتماعی

پروژه بحث برانگیز CSSF پشتیبانی لندن از پلیس به اصطلاح سوریه آزاد بود که قصد داشت یک نیروی امنیتی به رهبری جامعه باشد و در مناطق تحت کنترل مخالفان مانند ادلب، حلب و غوطه شرقی کار کند.

حمایت انگلیس از طریق برنامه‌ای به نام دسترسی به عدالت و پشتیبانی جامعه (AJACS) صورت گرفت که توسط شرکت مشاوره خصوصی آدام اسمیت اینترنشنال، یک پیمانکار اصلی کمک در انگلیس اجرا می شد. AJACS پس از پخش برنامه‌ای تحت عنوان “جهادی هایی که به آنها پول می‌دهید”، درباره فساد و کمک‌های مالی به گروه‌های تروریستی در دسامبر ۲۰۱۷ به طور موقت متوقف شد. در این برنامه اعلام شد که آدام اسمیت اینترنشنال آگاهانه بودجه فعالیت‌های تروریستی را تأمین می کند یا پس از کشف اینکه بخشی از بودجه به دست تروریست‌ها می رسد، سریع عمل نمی کند. در این برنامه ارتباط بین دو ایستگاه پلیس سوریه آزاد و دادگاههایی که توسط النصره اداره می شوند کشف شد و گفته شد که برخی از افسران پلیس مجبور به تحویل بودجه به گروههای افراطی که کنترل منطقه را در دست دارند، هستند. دولت انگلیس و آدام اسمیت اینترنشنال این ادعاها را رد کردند و پروژه را از اوایل سال ۲۰۱۸ از سر گرفتند.

یک سال قبل از برنامه پانوراما، در ژوئن ۲۰۱۶، لندن ادعا کرد که “گیرندگان کمک با دقت انتخاب شده‌اند تا تجهیزات به افراد درگیر در فعالیت‌های افراطی نرسد”. با این حال، همان بیانیه تأیید کرد: “خطر انحراف هنوز هم یک احتمال واقعی است. “

کمک مالی انگلیس از پلیس سوریه آزاد چهار سال به طول انجامید و در سپتامبر ۲۰۱۸ متوقف شد. اسناد CSSF نشان می دهد که انگلیس حداقل ۸ میلیون پوند شامل آموزش، تجهیزات ارتباطی و وسایل نقلیه در این رابطه هزینه کرده است. انگلیس همچنین از “پلیس محلی” در جنوب غربی سوریه حمایت کرد، که در یک سند از آن به عنوان “یکی از آخرین مناطق تحت کنترل گروه‌های مخالف میانه رو” نام برده شده است.

با این وجود، در اواسط سال ۲۰۱۸ این پروژه محدود شد زیرا نیروهای دولتی جنوب این کشور را به تصرف خود درآوردند.

بودجه برای شورشیان

دولت انگلیس در مورد سطح حمایت خود از مخالفان سوریه ارقام ضد و نقیضی ارائه می دهد. در مارس ۲۰۱۸، به پارلمان گفته شد که چنین بودجه ای از طریق CSSF در طول ۱۷-۲۰۱۱ به ۳۲ میلیون پوند رسیده است که شامل “حمایت سیاسی و تجهیزات غیر کشنده” است.

با این حال، چند ماه قبل از آن، در سپتامبر ۲۰۱۷،   لرد احمد، مسئول جنوب آسیا و کشورهای مشترک المنافع در وزارت خارجه انگلیس گفت که بودجه CSSF برای سوریه برای ۱۸/۲۰۱۷ به ۱۹۹ میلیون پوند رسیده است. وی گفت این شامل بودجه برای “گروه های مخالف داعش و اسد و همچنین غیرنظامیان سوری و جوامع آنها” است. دو سال قبل از این، در دسامبر ۲۰۱۵، دولت اظهار داشت که “بیش از ۶۷ میلیون پوند” به مخالفان سوریه، از جمله به مخالفان مسلح، ائتلاف ملی سوریه و “فعالان رسانه‌ای” اختصاص داده است.  

تنها در طول پنج سال گذشته، CSSF، از ۱۳ پروژه به ارزش ۲۱۵ میلیون پوند از مخالفان سوریه و ارائه خدمات به آنها در مناطق تحت کنترل شورشیان پشتیبانی کرده است.

عملیات رسانه‌ای

انگلیس مدتهاست که بودجه قابل توجهی در عملیات رسانه‌ای مخالفان سوریه داشته است. روزنامه نگار ایان کوبین در سال ۲۰۱۶ فاش کرد که دولت انگلیس با تأمین بودجه فعالیت‌های رسانه‌ای برای برخی از گروه‌های شورشی “در حال جنگ اطلاعاتی” در سوریه است.

انگلیس پنج برنامه مخفی را از سال ۲۰۱۲  در سوریه اجرا کرده، که شامل ایجاد شبکه‌ای از شهروندان روزنامه نگار در سراسر کشور برای شکل دادن به برداشت ها از درگیری است. این قرارداد شامل شرکت‌های ارتباطی که سخنگویان مخالف را انتخاب و آموزش می‌دادند، دفاتر مطبوعاتی آنها را مدیریت می کردند و حساب‌های رسانه‌های اجتماعی خود را توسعه دادند، بوده است.

اسناد CSSF نشان می‌دهد که انگلیس سعی داشته است از ارتباطات استراتژیک برای تقویت صدا و ارائه روایت‌های جایگزین و متوسطی برای مقابله و تضعیف دولت استفاده کند. برخی از این پروژه‌ها ممکن است هنوز در حال اجرا باشند. یکی از آنها با نام “برنامه سوریه آینده”، که از ۲۱ تا ۲۰۱۹ به ۶.۹۶ میلیون پوند هزینه داشته، یک هدف را عنوان می کند: “به چالش کشیدن روایت‌های روسیه / اسد و مقابله با  اطلاعات نادرست. “

وزارت امور خارجه این پروژه را مدیریت می‌کرد اما اسناد نام مجریان آن را تغییر داده‌اند بنابراین مشخص نیست که چه کسی این کمپین را اداره کرده است. در دسامبر ۲۰۱۵، دولت انگلیس اظهار داشت که ۵.۳ میلیون پوند برای آموزش “بیش از ۳۰۰ روزنامه نگار و فعال سوری … به منظور توسعه یک رسانه مستقل سوریه” صرف کرده است. این شامل ایجاد “شبکه‌ای از رسانه‌های مستقل در سراسر سوریه” بود که از طریق رادیو، تلویزیون و توزیع مجلات به سوریه می رسید.

اقدام پنهانی انگلیس  ونقش انگلیس در جنگ در سوریه به طور واضح در رسانه‌های جریان اصلی انگلستان خیلی کم و یا نادرست گزارش شده است. در حالی که مطبوعات به طور گسترده‌ای عملیات نظامی انگلیس علیه گروه تروریستی داعش را پوشش می دادند، عملیات پنهانی آن علیه دولت اسد و حمایت از گروه‌های مخالف کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

رسانه ها خطوط دولت را درباره اقدامات دولت سوریه تکرار کرده‌اند اما نیروهای مخالف عمدتا نادیده گرفته شدند. بسیاری از گزارش‌ها توجه نمی کنند که در چندین قسمت سوریه، گروه های شورشی تحت سلطه یا تحت تأثیر افراط گرایان قرار دارند. شواهد حاکی از آن است که انگلیس عملیات پنهانی علیه دولت اسد را از اواخر سال ۲۰۱۱ یا اوایل سال ۲۰۱۲ آغاز کرده است.

گزارش شده است که آژانس اطلاعاتی خارجی انگلیس MI۶ در حمل اسلحه، آموزش و سازماندهی مخالفان در یک عملیات مخفی با متحدان خود در ایالات متحده و خاورمیانه دست داشته است. معلوم است که عملیات اطلاعاتی و نظامی انگلیس علیه اسد حداقل تا اواسط سال ۲۰۱۸ ادامه داشته است. سیاست های پنهان و آشکار در حمایت از شورشیان سوری توسط بازیگران خارجی مانند انگلیس کمک کرد تا ناآرامی‌های سوریه به جنگ داخلی تبدیل شود و به طولانی شدن آن کمک کند.

311311