مایک دولان توسط رویترز: G7 می تواند توجه بیشتری را به FX جلب کند

نوشته مایک دولان

لندن (رویترز) – ممکن است ژاپن صدایی تنها در گروه هفت به نظر برسد که برای آرامش ارزی درخواست می کند، اما بقیه ممکن است بیشتر از آنچه در ابتدا به نظر می رسد توجه داشته باشند.

تقریباً همه معیارهای اقتصادی و سیاسی دیگر این روزها به نظر می رسد به دهه 1980 بازگشته اند – بنابراین افکار مربوط به مداخله قابل توجه در بازار ارز G7 در آن پس زمینه کمتر عجیب به نظر می رسد.

از زمانی که افزایش تاریخی آن در سال 1985 قدرت‌های G5 را بر آن داشت تا به طور جمعی برای محدود کردن قیمت افسارگسیخته دلار آمریکا مداخله کنند، شاخص دلار آمریکا تنها در چهار نوبت دیگر با سرعت 20 درصدی فعلی رشد سال به سال ثبت کرده است.

این چهار افزایش شدید دلار در اوایل دهه 1990 بحران نرخ ارز اروپا رخ داد. سقوط یورو در سال 2002/2001 پس از راه اندازی ارز واحد. پیامدهای رکود بانکی در سال 2008؛ و سقوط نفت در اوایل سال 2015.

حداقل دو مورد از آن لحظات شامل نوعی اقدام G7 یا G20 برای آرام کردن اسب ها بود.

آیا موردی هست که دوباره تکرار شود؟

G7 که به عنوان یک شورای حکومتی مؤثر برای دموکراسی‌های بزرگ جهان در زمان ژئوپلیتیک ناهموار تجدید قوا شده است، ممکن است در حال حاضر نبردهای فوری دیگری برای مبارزه داشته باشد.

آخرین نشست مجازی وزرای دارایی گروه 7 در این ماه دقیقاً بر برنامه‌هایی برای محدود کردن قیمت نفت روسیه به عنوان تحریم دیگری علیه مسکو به دلیل تهاجم این کشور به اوکراین و به عنوان راهی برای محدود کردن افزایش هزینه‌های انرژی و تورم ناشی از آن متمرکز بود.

هیچ بحثی در مورد شتاب نگران کننده دلار در برابر ین ژاپن، یورو و پوند انگلیس به بالاترین سطوح خود در دهه های اخیر وجود نداشت – یا استرس اضافه ای که بر واردات انرژی با قیمت دلار به این کشورها ایجاد می کند، که به نوبه خود تورم و تورم را تشدید می کند. اقتصاد به طور همزمان به آنجا ضربه زد.

شونیچی سوزوکی، وزیر دارایی ژاپن که از آن زمان تاکنون نگرانی فزاینده ین را در توکیو اعلام می کند، اعتراضات شفاهی مکرری را علیه حرکات بیش از حد ارز در حاشیه این نشست مطرح کرد و افزود که هر گونه پاسخی را با متحدان خود هماهنگ خواهد کرد.

با این حال، هیچ اشاره ای به نرخ ارز به این بیانیه تک شماره ای راه پیدا نکرد.

به طور مشابه، به نظر می‌رسید که بیانیه گسترده‌تر از اجلاس سران G7 در آلمان در پایان ژوئن، مسائل ارزی را به عنوان یک موضوع پس‌زمینه از بین ببرد، و تنها اشاره ای گذرا به زبان دیرینه در مورد تمایل به ثبات نرخ ارز داشت.

اما از آنجایی که اروپا و ژاپن در زمستان امسال با قبوض انرژی دلاری تاول‌آمیز روبرو هستند و بانک‌های مرکزی اروپا حداقل در تعقیب فدرال رزرو به‌طور فزاینده‌ای در جهت بالا بردن نرخ‌های بهره هستند، افزایش ناگهانی دلار یک عامل تحریک‌کننده خطرناک برای توانایی آن‌ها برای حرکت به سمت انرژی است. و جنگ اقتصادی با روسیه.

و اگر همانطور که بانک جهانی در روز چهارشنبه مجدداً اعلام کرد، خطر رکود جهانی به سرعت در حال افزایش است، آنگاه افزایش دلار برای اروپا و ژاپن و همچنین بسیاری از اقتصادهای در حال توسعه شکننده‌تر که به شدت به دلار وام گرفته‌اند، تشدید کننده خواهد بود.

جهان وارونه

مطالعه بانک جهانی با هشدار درباره «سرریزها» ناشی از انقباضات «همزمان»، که می‌گوید می‌تواند به معنای افزایش دو درصدی بیشتر نرخ بهره از سوی بانک‌های مرکزی بزرگ باشد، بیان کرد که اقتصاد جهانی پس از بهبود پس از رکود در شدیدترین کندی قرار گرفته است. از سال 1970

اگر به دنبال «سرریز کننده‌ها» هستید، به دنبال افزایش قیمت دلار نباشید. تنها در 12 ماه گذشته، در برابر ین 31 درصد به بالاترین حد در 24 سال گذشته، در برابر پوند 21 درصد به بالاترین حد در 37 سال گذشته و در برابر یورو از 18 درصد به بالاترین حد در 20 سال گذشته رسیده است.

از زمان نشست رهبران گروه ۷ در ژوئن، دلار به تنهایی ۵ تا ۶ درصد دیگر اضافه کرده است.

اما تأثیر آن هم در نرخ تورم و هم در کسری تجاری به سرعت رو به وخامت در منطقه یورو، ژاپن و بریتانیا ثبت شده است.

در شرایطی که به نظر می رسد جهانی برای اقتصادهای مازاد سنتی منطقه یورو و ژاپن وارونه شده است، هر دو در روز چهارشنبه شکاف های تجاری در حال انفجار در طول تابستان را ثبت کردند، زیرا قیمت واردات انرژی و دلار به طور متوالی افزایش یافتند.

ژاپن بیشترین کسری تجاری یک ماهه خود را در ماه آگوست داشت در حالی که تراز تجاری خارجی منطقه یورو برای نهمین ماه متوالی با کسری مواجه بود و کسری یورو در سال منتهی به جولای به 177.4 میلیارد یورو رسید. مازاد 121.3 میلیارد یورویی در مدت مشابه سال گذشته.

در حالی که بریتانیا ممکن است با کسری‌های خارجی مزمن آشنا باشد، اما هزینه‌های فزاینده واردات سوخت با قیمت دلار، شکاف حساب جاری این کشور را به رکورد سهم تولید ناخالص داخلی در سال جاری کاهش داده است.

مشکل کشورهای G7 که وزرای دارایی و بانک مرکزی آنها در نشست سالانه صندوق بین‌المللی پول در واشنگتن در اوایل ماه آینده دوباره گرد هم می‌آیند، این است که شروع به تأثیرات مارپیچی می‌کند.

افزایش شکاف های تجاری ضعف ارز را اغراق آمیز می کند که به نوبه خود این کسری ها را تشدید می کند.

بانک مرکزی اروپا قبلاً علناً شروع به ذکر علنا ​​ضعیف بودن یورو/دلار به عنوان یک مشکل در مبارزه با تورم کرده است و اندرو بیلی، رئیس بانک انگلستان، به طور مداوم به قدرت بیش از حد دلار اشاره می کند.

روز چهارشنبه، لوئیس دو گویندوس، معاون بانک مرکزی اروپا، با بی‌توجهی گفت: کاهش ارزش یورو نیز به این فشارهای تورمی می‌افزاید.

بنابراین، در حالی که بانک مرکزی ژاپن تهدیدات خود را برای مداخله علیه ین افزایش می دهد، ممکن است در ماه آینده با همدلی بیشتری از متحدان خود مواجه شود.

در حالی که ایالات متحده ممکن است مزایای افزایش دلار را در حاشیه ببیند – این باید در برابر تهدید استرس و رکود جهانی و نیاز به همبستگی در جنگ اقتصادی با روسیه کمرنگ شود.

پژواک دهه 1980 طنین انداز می شود.

نظرات بیان شده در اینجا نظرات نویسنده، ستون نویس رویترز است.

(توسط مایک دولان، توییتر (NYSE:): @reutersMikeD؛ نمودار اضافه شده از اندی بروس؛ ویرایش توسط اندرو هیونز)