ماجرای خواستگاری و ازدواج امام علی(ع) با حضرت فاطمه(س)

به گزارش خبرآنلاین، بخش هایی از این نوشته را که مربوط به ازدواج و آغاز زندگی حضرت فاطمه و حضرت علی است در ادامه می خوانید:

«فاطمه‏ (س) در سال دوم هجری با حضرت علی‏(ع) که بیست و سه سال داشت، ازدواج کرد. حضرت فاطمه در آن هنگام ده سال داشت. پیامبر تأکید کرد که انتخاب حضرت علی از میان خواستگاران بسیار حضرت فاطمه، با توصیه ‏ای از عالم غیب و عدم رضایت فاطمه به غیر علی بوده، با آن که زنان مدینه بسیار تلاش کردند تا فاطمه را از ازدواج با علی‏(ع)، به بهانه فقر آن حضرت و توجه او به جهاد در راه خدا و سختی زندگی‏ اش منصرف کنند، ولی وی از انتخاب خود دست نکشید.

فاطمه‏(س) هشت سال با علی(ع) زندگی کرد. زندگی خوب این دو زبانزد و ایده ‏آل همگان شد و به صورت نمونه ای اعلا درآمد. فاطمه‏(س) فرزندانی چون حسن و حسین و زینب و ام‏ کلثوم را برای علی(‏ع) به دنیا آورد.

ماجرای خواستگاری حضرت علی از حضرت فاطمه

*حضرت علی‏(ع) می‏ فرماید: نزد رسول خدا رفتم. آن حضرت وقتی مرا دید خندید و فرمود: «ای اباالحسن چه شده؟» خویشاوندیم را با آن حضرت و سابقه خود را در اسلام بیان کردم و از یاوری‏ ها و جهاده ایم با آن حضرت سخن گفتم. فرمود: «علی راست می‏ گویی، بلکه تو بهتر از آنی که خود گفتی.»
سپس عرض کردم: «ای رسول خدا، فاطمه‏(س) را همسر من قرار می دهی؟» فرمود: «پیش از تو کسان دیگری نیز چنین درخواستی کرده بودند و من خواسته آنان را با فاطمه در میان گذاشته ام، اما در چهره او آثار نارضایتی مشاهده کردم. لختی درنگ کن تا باز گردم.»

پیامبر به نزد فاطمه رفت. فاطمه‏ بر پای ایستاد و ردای پیامبر را برگرفت، نعلین از پای آن حضرت به در آورد و برای وضو آب آورد و به دست خود، پیامبر را وضو داد و دو پای آن حضرت را شست و آنگاه نشست. پیامبر به او فرمود: «فاطمه» پاسخ داد: «بلی… بلی ای رسول خدا، کاری دارید؟» فرمود: «علی پسر ابوطالب، کسی است که به مراتب خویشاوندی و فضل و اسلام او به نیکی آگاهی. من از پروردگارم درخواسته ‏ام که تو را به همسری بهترین و محبوب‏ترین مخلوقش درآورد. اینک ازدواج با تو را پیشنهاد داده است. تو خود در این باره چه نظری داری؟» فاطمه‏ خاموش ماند، ولی رویش را برنگرداند. رسول خدا نیز در چهره او آثار ناخشنودی مشاهده نکرد. پس آن حضرت برخاست در حالی که می‏فرمود: «اللّه اکبر، سکوت او قبول این پیشنهاد است.»
سپس جبرئیل به نزد محمد(ص) آمد و گفت: «ای محمد، او را به همسری علی بن ابیطالب درآور که خدا او را برای علی و علی را برای او پسندیده است.»

علی(ع) گفت: سپس پیامبر(ص) فاطمه را به همسری به من داد. پیش من آمد و دستم را گرفت و فرمود: «به نام خدا برخیز و بر برکت خدا بگو: ماشاء اللَّه لا حول و لا قوه الا باللَّه و توکّلت علی اللَّه.» سپس دستم را گرفت و در کنار خود نشاند و آنگاه فرمود: «بار خدایا! این دو محبوب‏ترین مخلوقات در نزد من‏ هستند. پس تو هم این دو را دوست بدار و در نسل آنها برکت قرار ده و از جانب خودت نگاهبانی بر آنان بگمار. این دو و فرزندانشان را از شر شیطان مصون بدار.»

پرداخت مهریه و خرید جهیزیه

علی(ع) زره خود را مهریه فاطمه‏(س) قرار داد و بهای آن را صرف خرید اسباب و اثاثیه منزل کرد. وی مقداری معطرات، یک پیراهن به هفت درهم، یک مقنعه به چهار درهم، یک تن‏پوش بلند سیاه خیبری، تختی بافته شده از برگ های درخت خرما، دو بستر از کتان مصری که میان یکی از آنها با برگ خرما و دیگری با پشم گوسفند پر شده بود، پرده‏ای پشمین، یک حصیر، یک دستاس، ظرفی مسین، مشکی از پوست، کاسه ‏ای چوبین برای شیر و پاشیدن آب، یک ابریق، یک سبوی سبز و دو کوزه گلی تهیه و خریداری کرد.

بدین ترتیب، کار خرید جهیزیه و پرداخت مهریه به انجام رسید. فاطمه‏ (س) به خانه علی‏(ع)، که تنها یک اتاق داشت و متعلق به ام سلمه همسر پیامبر(ص) بود، نقل مکان کرد. علی بر بلندیی برآمد و فریاد زد: «به میهمانی فاطمه بشتابید. مردم همه به مجلس جشن ازدواج آن دو حاضر شدند و در شادی اهل بیت شرکت جستند.»

آغاز زندگی مشترک

فاطمه‏(س) زندگی تازه خود را در خانه علی‏(ع) آغاز کرد. کارهای داخل خانه را رتق ‏و فتق می‏ کرد. گندم ها را آسیاب می‏ نمود و از آنها خمیر می‏ ساخت و سپس نان می ‏پخت. علی نیز در کارهای منزل او را یاری می‏ کرد. گاهی به خانه می‏ رفت و شیر می‏ دوشید. هیزم جمع می‏ کرد و از چاه آب می‏ کشید.

رسول خدا(ص) روزی میان آنها به داوری نشست و کارهای خانه را بین آن دو تقسیم نمود. مسئولیت کارهای بیرون از خانه را به علی سپرد و کارهای داخل خانه را بر عهده فاطمه‏ گذاشت.

چندی بعد فاطمه‏(س) صاحب فرزندانی شد. خود به تربیت و پرورش آن ها همت گماشت و به کارهای آنان رسیدگی کرد. آنچنان که این‏همه کار، نیز تنهاییِ او، سنگین می‏ نمود. بنا به خواست شوهرش به خدمت رسول خدا(ص) رسید و از او خواست تا خدمتکاری برای کمک به آنها استخدام کند. اما پیامبر از پذیرش این خواسته عذر خواست و تنگدستی مردم و کثرت اصحاب صفه را، کسانی که نه سرپناه داشتند و نه غذای کافی، به یاد وی آورد. پس از گذشت مدتی، با بهتر شدن وضع مسلمانان، پیامبر (ص) خواسته دخترش را اجابت کرد و خدمتکاری برای او فرستاد. کارهای خانه میان فاطمه‏ (س) و خدمتکار، بدون هیچ تبعیضی، تقسیم شد. یک روز فاطمه‏ (س) به امور خانه می‏ پرداخت و روز دیگر خدمتکار.

/6262